 | |
| | |
| |
| | |
 |
|
|
هوشافی منابع: سایت تبیان ، پزشکان ایران و سلامتیران
1- عمومی
تاثیر طرز فکر مثبت بر سلامتی ما
محققان می گویند تاثیر طرز فکر ما بر سطح سلامت مان قطعی است.
این که نگاه مثبت یا منفی ما به زندگی می تواند بر سلامت جسم و روان ما تاثیر بگذارد، مدت هاست که سر زبان ها افتاده است. شما تا حالا چند بار به یک بیمار یا یک فرد شکست خورده گفته اید که بخش خوب ماجرا را هم ببیند؟
به تازگی محققان اثبات کرده اند که نوع رفتار ما در برابر هستی، به ویژه نگاه مثبت یا منفی ای که به آن داریم، بیش از آنچه فکر می کنیم می تواند بر سلامت ما تاثیرگذار باشد.
تحقیقات دکتر بکالوی، استاد دانشگاه علوم اجتماعی ییل، نشان داد که داشتن دید مثبت بر سلامت ما تاثیر شگرفی دارد. او پس از زیر نظر گرفتن 660 فرد که پرسش نامه ای را در سال 1975 میلادی پر کرده بودند و در آن از نوع نگاه شان به پیری سخن گفته بودند و بررسی سن فوت هر یک از آن ها به این نتیجه رسید: "افرادی که دید مثبتی به پیری داشتند، به طور میانگین 5/7 سال بیشتر از کسانی که نگاهی منفی به آن داشتند، عمر کردند." یک تحقیق که در سال 2003 میلادی در دانشگاه ویسکونسین مدیسون انجام شد، نشان داد واکسن آنفلوانزا بر آن هایی که نگاه مثبتی به زندگی دارند، تاثیر بیشتری دارد. در این پژوهش 52 فرد زیر نظر گرفته شدند و به آن ها واکسن آنفلوانزا تزریق شد اما پیش از آن، پزشکان از داوطلبان خواستند به یک خاطره خوب و یک خاطره بد فکر کنند و فعالیت مغزی آن ها ثبت شد. کسانی که بیشتر وقت خود را صرف فکر کردن به یک خاطره خوب کرده بودند تا یک خاطره بد، سمت چپ کورتکس جلوی مغزشان (كه مسئول احساسات مثبت است)، فعال تر بود و 6 ماه بعد، میزان پادتن مقابله با ویروس در بدن شان، در مقایسه با سایر افراد، بیشتر بود. نوع رفتار ما در برابر هستی، به ویژه نگاه مثبت یا منفی ای که به آن داریم، بیش از آنچه فکر می کنیم می تواند بر سلامت ما تاثیرگذار باشد. خوش بین ها کمتر درد می کشند داشتن نگاه مثبت به زندگی حتی می تواند بر تجربیات فیزیکی هم تاثیر بگذارد. طبق تحقیقی که در سال 2005 میلادی در دانشکده پزشکی ویک فارست انجام شد، به اثبات رسید که نوع نگاه ما به دنیا حتی بر میزان دردی که حس می کنیم هم تاثیر می گذارد. در این تحقیق، داوطلبانی که به آن ها گفته می شد قدرت تحمل درد بالاتری دارند و بدن شان قوی تر است، در واقع، واکنش کمتری به درد نشان می دادند. به عبارت دیگر، فکر آدم ها می تواند مانند یک مورفین در بدن عمل کند.
نتیجه تفکر منفی همان طور که تفکر مثبت برای سلامت خوب است، آیا تفکر منفی می تواند برای سلامت مضر باشد؟ این، سوالی است که در بسیاری از کتاب های قرن حاضر به آن پرداخته شده اما هنوز جوابی قطعی و علمی برای آن نیافته اند. عقاید بسیاری وجود دارد که طبق آن، استرس و افسردگی یکی از دلایل ابتلا به سرطان است. برخی بررسی ها رابطه بین استرس و افزایش احتمال ابتلا به سرطان را به اثبات رسانده اند اما این موضوع در همه موارد مصداق ندارد. برخی بررسی ها نشان داده اند بین ابتلا به سرطان پستان در زنان و مرگ همسر یا جدایی از او رابطه وجود دارد. پیش از این، تحقیقات روشن کرده بودند که نوع احساسات ما می تواند بر سلامت قلب مان تاثیر بگذارد. به عنوان مثال، افسردگی می تواند سبب بروز ناراحتی های قلبی شود و استرس نیز می تواند احتمال بروز انواع سرطان را افزایش دهد. کشف رابطه بین نوع نگاه و شیوه زندگی نگاه مثبت می تواند بر شیوه زندگی تاثیرگذار باشد. وقتی شما بدبین هستید و همیشه استرس دارید، طبیعتا به تغذیه خود توجه چندانی نمی کنید، ورزش نمی کنید و خوب نمی خوابید و شاید به مصرف مواد مضری مانند سیگار نیز گرایش پیدا کنید. این شیوه زندگی درنهایت می تواند دارای عوامل خطرسازی باشد که احتمال ابتلا به انواع سرطان و بیماری های قلبی را افزایش می دهد. محققان می گویند شاید یکی از راه های درمان بیماری ها قبول همین موضوع باشد که احساسات ما بر بیماری های جسمی تاثیر می گذارند و ما با شناخت و درمان این احساسات می توانیم ناراحتی های جسمی مان را برطرف کنیم. داشتن دید مثبت صرفا داشتن نگاه منتقدانه به تفکرات منفی نیست؛ بلکه توجه بیشتر داشتن به دوست داشتنی های زندگی و گرایش بیشتر به سمت آن ها است. نگاه مثبت باید درونی باشد نگاه مثبت به زندگی به این معنی نیست که لزوما انسان مثبتی باشید یا سعی کنید وقایع غیرقانونی و ناراحت کننده را نادیده بگیرید. وقتی به شما گفته می شود که یک بیماری حاد دارید یا دچار یک مشکل بزرگ شده اید، طبیعی است که آزرده شوید و احساس ناراحتی و شکست کنید، اما با نگاهی مثبت به مسایل زندگی می توانید خوش بینی را در وجودتان درونی کنید. به این ترتیب، می توانید با مسایل زندگی سرسختانه روبه رو شوید و آن ها را حل کنید. به عنوان نمونه، فرد مبتلا به التهاب مفاصل که دید مثبت درونی ندارد، ممکن است هنگامی که از باز کردن درب یک بطری عاجز می ماند، بگوید: "من آدم بی فایده ای شده ام!" اما آن که دید مثبت درونی دارد، این ناتوانی را می پذیرد و به سراغ اموری می رود که قادر به انجام آن ها است. داشتن دید مثبت صرفا داشتن نگاه منتقدانه به تفکرات منفی نیست؛ بلکه توجه بیشتر داشتن به دوست داشتنی های زندگی و گرایش بیشتر به سمت آن ها است. سعی کنید ملودی زندگی خودتان را بسرایید؛ آن گونه که انگار می خواهید با آن برقصید. خودتان را از گذشته رها کنید؛ صفحات کتاب زندگی تان را ورق بزنید و زندگی تازه ای را شروع کنید.
نبرد سلول های سرطانی با لیزر
پخش سلول های سرطانی در بدن بیمار، مهم ترین مشکل بالینی در خصوص سرطان است. اکنون گروهی از محققان موفق شده اند با استفاده از لیزر، از گسترش سرطان در بدن جلوگیری کنند.
لیزرهای ضدسرطانی خط مقدم دیگری را در نبرد علیه سرطان گشوده اند. نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که این لیزرها می توانند با نابودی رگ های لنفاوی که به عنوان شاهراه جابه جایی سلول های تغییر شکل یافته عمل می کنند، از گسترش سرطان در بدن جلوگیری کنند.
به گزارش نیوساینتیست، پزشکان در روش پرتودرمانی یا PDT، دارویی حساس به نور را به درون تومورهای نزدیک سطح پوست تزریق کرده و سپس پرتوهای لیزر فروسرخ را به آن می تابانند. لیزر با تحریک دارو باعث تولید اکسیژن می شود که سلول های سرطانی را نابود می کند. این روش معالجه در حال حاضر در درمان انواع مختلف از تومورهای سرطانی به کار برده می شود. اما نتایج مطالعات توماس تامیلا و همکارانش در دانشگاه هلسینکی فنلاند نشان می دهد که با استفاده از این روش در مجاورت رگ ها به جای زیر پوست، می توان به جلوگیری از گسترش سرطان در بدن کمک کرد. گسترش سرطان یا در اصطلاح پزشکی متاستاز، هنگامی اتفاق می افتد که سلول های سرطانی به درون رگ های لنفاوی یا خونی وارد می شوند. متاستاز از عملکرد معمول رگ های لنفاوی در استخراج مایعات درون سلولی، حذف باکتری ها از آن، و بازگرداندن مایع به درون جریان گردش خون سوء استفاده می کند. تومور با ایجاد رگ های لنفاوی خود برای گسترش سلول های سرطانی استفاده می کند. همه بیماران سرطانی با لیزر قابل درمان نیستند و داروهای حساس به نور نیز متنوع هستند و باید دید چه طول موجی از لیزر متناسب درمان نوع خاصی از تومور است. نورپردازی لنف برای متوقف کردن گسترش سرطان از طریق سیستم لنفاوی، گروه تامیلا رگ های لنفاوی نزدیک تومور را از بین بردند. آن ها کار خود را با تزریق سلول های سرطانی به گوش موش های آزمایشگاهی آغاز کردند و منتظر شدند تا تومور شکل بگیرد. سپس آن ها یک داروی حساس به نور به نام ورتوپورفین را انتخاب کردند. اندازه این دارو برای قرارگیری در رگ های لنفاوی ایده آل بود و گروه آن را به زیر پوست گوش موش ها، تزریق کرد. عکس برداری های پزشکی نشان می داد که طی دو روز، این دارو توسط رگ های لنفاوی اطراف تومور جذب شد. آن طور که محققان گزارش داده اند، با انجام سه یا چهار تزریق می توان تقریبا تمام رگ های لنفاوی گوش موش را توسط ورتوپورفین پر کرد. سپس با تاباندن لیزر فروسرخ به گوش موش، گروه توانست تمام رگ های لنفاوی و سلول های سرطانی درون تومور را از بین ببرد. یک روز پس از درمان، تنها در یکی از هشت موش آزمایشگاهی نشانه هایی از باقی ماندن سرطان مشاهده می شد. استیون استاکر از مرکز سرطان پیتر مک کالوم ملبورن می گوید: "متاستاز مهم ترین مشکل بالینی در خصوص سرطان است. این مطالعه، قطعا راه را برای استفاده از این روش برای درمان انسانی هموار می کند."
درمان 100درصدی سرطان در مراحل اولیه به کمک لیزر رئیس قطب علمی گوش، گلو و بینی کشور گفت: با استفاده از لیزر می توان تومورهایی که در مراحل اولیه شناخته شده اند را از بین برد که موفقیت آن 100 درصد است. آقای دکتر محمد فرهادی با بیان این که یکی از فعالیت هایی که مرکز تحقیقات گوش، گلو و بینی دانشگاه علوم پزشکی تهران که قطب این رشته در کشور نیز است، کاربرد لیزر در جراحی سر و گردن است اظهار داشت: در این زمینه در خصوص لیزرهایی که به خصوص در جراحی مورد استفاده قرار می گیرد این مرکز فعالیت های مختلفی هم داشته است و حتی مشاوره هایی برای عملیاتی کردن طرح ساخت لیزرهایی در این زمینه در کشور را داشته است. وی افزود: فعالیت مهمی که این مرکز به دنبال آن است درمان برخی از سرطان ها به ویژه سرطان های پوست، حلق، حنجره، نای و مثانه است که به بیمار داروهای حساس به نور تزریق می شود. دکتر فرهادی گفت: این داروها وارد تومور و بافت سرطانی می شود و طول موج خاصی از لیزر به این دارو تابیده می شود و تومور از بین می رود. وی گفت: این کار در ایران آغاز شده است و مقاله آن در سال 2008 به عنوان مقاله برتر شناخته شده است. آقای فرهادی یادآور شد: البته همه بیماران سرطانی با این روش قابل درمان نیستند و داروهای حساس به نور نیز متنوع هستند و باید دید چه طول موجی از لیزر متناسب درمان نوع خاصی از تومور است. رئیس قطب علمی گوش، گلو و بینی کشور گفت: چنانچه بیماران سرطانی در مراحل اولیه بیماری برای این روش مراجعه کنند، موفقیت آن 100 درصد و اگر تومور پیشرفته باشد این روش موجب می شود بیمار زندگی آرام تری داشته باشد.
2- تغذیه
چای سفید و خواص آن
چای سفید شبیه چای سبز می باشد. فرایند تولید و تخمیر چای سفید کمتر از چای سبز می باشد، اما تغییر مزه هر دو تقریبا یکی است. چای سبز بیشتر مزه علف و چمن می دهد، ولی چای سفید فاقد این طعم می باشد. طعم چای سفید کم و مقداری شیرین می باشد.
انواع مختلف چای سفید - گل صد تومانی سفید ( white peony) - ماه طلایی (golden moon) - سوزن نقره ای (silver needle) - ابر سفید (white cloud)
تفاوت انواع چای آیا یک برگ چای وقتی در فنجان ریخته می شود، رنگش تغییر می کند و به سیاه، سبز و یا رنگ های دیگر در می آید؟ یا رنگ چای، بر اساس تغییراتی است که قبل از چیدن برگ ها به وجود می آید؟ چای سیاه، رنگش تیره و دارای طعم زیادی می باشد. چای سیاه محصول فرایند تخمیر پیچیده ای می باشد. برگ های چای سبز اصلا تخمیر نمی شوند. آن ها در هوای گرم، خشک می شوند و بعد به سرعت آن ها را بخار می دهند. چای اولانگ (Oolong tea) را کمی تخمیر می کنند تا به رنگ قرمز درآید و طعم گل بدهد. چای سفید، از برگ های چای رسیده به دست می آید. وقتی غنچه چای هنوز باز نشده است، آن را می چینند و قبل از این که برگ های چای خشک شوند، آنها را بخار می دهند. به این دلیل نام سفید را بر آن گذاشته اند که غنچه های چای، کرک هایی دارد و هنگامی که چای خشک می شود، این کرک ها به رنگ سفید در می آیند. غنچه ها انواع مختلف چای سفید را می سازند. به عنوان مثال چای گل صد تومانی، شامل یک غنچه در هر دو برگ چای است.
فواید چای سفید چای سفید دارای طعم خوبی است و این خود دلیلی است برای نوشیدن هر روزه آن. چای سفید فواید زیادی برای پوست، قلب، کلیه، گردش خون و مغز دارد. از جمله فواید آن عبارتند از : کاهش قند خون و مشکلات قلبی و سکته، افزایش دهنده انرژی و کاهش دهنده استرس، از بین برنده سرطان معده ، سرطان روده بزرگ و سرطان پروستات. چای سفید دارای مقدار زیادی کاتشین (پلی فنول) است. کاتشین باعث کاهش بیماری های قلبی عروقی، سرطان ها ، سکته ها، دیابت و خطرات حاصل از اشعه ماورای بنفش بر پوست می گردد. برقراری تعادل مایعات بدن تحقیقات اخیر حاکی از آن است که، کافئین به عنوان یک ادرارآور عمل می کند و موجب کاهش فشار خون می گردد. کافئین موجود در چای سفید، کمتر از انواع دیگر چای است. پس می تواند، تعادل مایعات بدن را برقرار کند. کافئین موجود در چای سفید، 15 میلی گرم در هر واحد است، ولی چای سیاه دارای 40 میلی گرم کافئین در هر واحد و چای سبز دارای 20 میلی گرم کافئین در هر واحد است. ضد سرطان چای سفید دارای مقدار زیادی پلی فنول (آنتی اکسیدان قوی) می باشد. به همین خاطر این نوع چای، بیشتر از چای های دیگر خاصیت ضد سرطانی دارد. ضد ویروس، باکتری و قارچ چای سفید به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می کند. با ویروس ها و عفونت های باکتریایی می جنگد. همچنین دارای خاصیت ضد قارچ می باشد. نوشیدن چای سفید در زمستان، ایمنی بدن را بالا برده و از سرماخوردگی ها و عفونت ها جلوگیری می کند. سلامت پوست چای سفید از آفتاب سوختگی جلوگیری می کند. عملکرد سلول های پوست را بالا برده و از تخریب پوست در مقابل نور ماورای بنفش محاظت می کند. همچنین، پوست را جوان می سازد. چای سفید دارای مقدار زیادی آنتی اکسیدان می باشد. آنتی اکسیدان ها در برابر آسیب رادیکال های آزاد، از بدن محافظت می کنند. رادیکال های آزاد موجب پیر شدن و تخریب سلول های پوستی می شوند. سلامت دهان و دندان چای سفید دارای فلوراید زیادی می باشد و جلوی خرابی های دندان و از همه مهمتر جلوی رشد پلاک های دندانی را نیز می گیرد. دهان را خوشبو می کند. سلامت استخوان کسانی که چای سفید می نوشند، تراکم استخوانی بالاتری دارند. یکی دیگر از فواید چای سفید، جلوگیری از شکستگی های استخوانی و درمان آرتریت (ورم مفاصل) می باشد. کاهش وزن چای سفید فاقد کالری می باشد. چای سفید، جلوی رشد سلول های جدید چربی را در بدن می گیرد و موجب تحریک آنزیم تجزیه کننده چربی (لیپولیز) می گردد. لیپویز باعث شکستن چربی های ذخیره ای در بدن و فرستادن آن ها به جریان خون می شود. اگر آنزیم لیپولیز نباشد، چربی تبدیل به کتون می گردد که محتوی مقدار زیادی انرژی می باشد. کاهش کلسترول چای سفید به خاطر دارا بودن کاتشین، باعث کاهش کلسترول می شود. این چای کلسترول خوب را افزایش و کلسترول بد را کاهش می دهد. تحقیقات نشان داده افرادی که روزانه 2 فنجان یا بیشتر چای سفید می نوشند، 50 درصد کمتر به بیماری های قلبی دچار می شوند.
ضد استرس چای سفید، استرس را کم کرده و فرد را آرام می کند.
چای سفید را چگونه باید دم کرد؟ آب را بجوشانید و در قوری بریزید. سپس صبر کنید تا آب جوشیده، خنک شود (مدت 30 ثانیه تا یک دقیقه). سپس به ازای هر یک نفر، یک قاشق چایخوری چای سفید را در قوری بریزید. حدود 5 دقیقه بگذارید صبر کنید تا چای در قوری بماند و دم بکشد. سپس چای را نوش جان کنید. هر چه زمان ماندن چای در آب جوشیده طولانی تر شود، بهتر دم می کشد.
ورزشکاران مواد لبنی بیشتری مصرف کنند
دانشمندان مرکز پزشکی لندن در مطالعات خود دریافتند که مواد لبنی و به خصوص شیر گاو نفوذپذیری معده را به طور قابل توجهی کاهش می دهد و در ورزشکاران که اغلب دچار سندروم نشت معده هستند، مفید است. به گزارش گروه علمی پژوهشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران ���ایسکانیوز��� به نقل از medindia، اختلالات معده ای که بر اثر ورزش کردن ایجاد می شود بخصوص در دوندگان بسیار شایع است و در این مشکل نفوذ پذیری معده افزایش می یابد. فرد در این بیماری با علائمی چون اسهال روبرو می شود که از ورود مواد سمی معده به داخل جریان خون جلوگیری می کند. علائم ایجاد شده منجر به بروز افزایش حرارتی می شود که آسیب هایی را به اندام های داخلی وارد می آورد. محققان گروهی از ورزشکاران را مورد آزمایش قرار دادند و از آن ها خواستند به مدت ۲۰ دقیقه و با شدت بدوند. پس از پایان دویدن، محققان از آن ها آزمایش ادرار گرفتند. محققان دریافتند که این عمل باعث افزایش ۲۵۰ درصدی نشت معده و نیز افزایش ۲ درجه ای دمای بدن ورزشکاران شد. محققان پس از بررسی ها متوجه شدند که مصرف روزانه شیر گاو و محصولات لبنی به مدت ۲ هفته قبل از مسابقه نشت معده را تا ۸۰ درصد کاهش می دهد. محققان تغییرات دمایی بدن را در آزمایشگاه مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند که میزان مرگ سلول های معده در دمای بالا افزایش می یابد و این در حالی است که اضافه کردن شیر گاو به محیط کشت سلولی، مرگ سلول های معده را دو سوم کاهش می دهد.
جلوگیری از بیماری ها با چای سبز
در صورتی که برگ تازه‌ی چای را به سرعت خشک کنند، چای سبز به دست می آید. در این شرایط اجازه‌ی تخمیر به چای داده نمی شود. تحقیقات نشان می دهد که نوشیدن مرتب چای سبز می تواند در پیشگیری از بیماری های مختلف نقش موثری داشته باشد. ولی با این همه در مصرف این ماده غذایی هم مانند سایر مواد غذایی باید حد اعتدال را رعایت کرد، زیرا چای سبز نیز حاوی کافئین است و مصرف زیاد آن بدخلقی، بی خوابی، تپش قلب ، سرگیجه، حالت تهوع، اسهال، سردرد و بی اشتهایی ایجاد می کند.
جلوگیری از سرطان بسیاری از اثرات ضد سرطانی چای سبز به دلیل وجود ترکیبی موسوم به EGCG (اپی گالو کاتچین گالات) در آن است که عمده‌ترین ترکیب پلی فنلی چای سبز به شمار می‌رود. چای سبز به سبب داشتن آنتی اکسیدانی که 100 برابر ویتامین C و 25 برابر ویتامین E موثر است، به کاهش ابتلا به سرطان کمک می کند (ویتامین C و E به عنوان دو آنتی اکسیدان مهم مطرح هستند). لیمو ترش خاصیت آنتی اکسیدانی چای سبز را تا پنج برابر افزایش می دهد. نتایج تحقیقات اخیر حاکی از آن است که نوشیدن چای سبز، سرعت بهبود بیماران سرطانی را بعد از روش‌هایی مثل اشعه و یا شیمی‌درمانی افزایش می‌دهد. سرطان معده مردانی که در روز 7 فنجان و یا بیشتر چای سبز مصرف می‌کنند، احتمال ابتلای آنها به سرطان معده 31 کمتر از سایر افراد خواهد بود. چای سبز پس از مصرف، در سلول‌های معده تجمع یافته و بدین ترتیب موجب افزایش غلظت عوامل جلوگیری کننده از رشد سلول‌ها شده و به دنبال آن مرگ سلولی در سلول‌های سرطانی معده را سبب خواهد شد. سرطان ریه کاتشین موجود در چای سبز از رشد سلول‌های پیش‌سرطانی در ریه جلوگیری می‌کند. مطالعات نشان داد که چای سبز اثرات سیگار کشیدن را کاهش می‌دهد. سرطان پوست آنتی اکسیدان های موجود در چای سبز، سلول های پوست را در مقابل آسیب های رادیکال های آزاد که باعث ایجاد سرطان و افتادگی و چروک خوردن پوست به ویژه پوست صورت می شوند، محافظت می کنند. همچنین چای سبز در پیشگیری از سرطان تخمدان و درمان سرطان خون مؤثر است.
جلوگیری از بیماری های قلبی کاتشین‌های موجود در چای سبز باعث کاهش کلسترول خون می شوند. چای سبز باعث کاهش میزان کلسترول بد و افزایش میزان کلسترول خوب می شود. حتی پس از سکته قلبی نیز نوشیدن چای سبز باعث ترمیم سلول های آسیب دیده ی رگ ها و قلب شده و روند ترمیم سلول ها را تسریع می کند. همچنین چای سبز چسبندگی پلاکت‌های خونی را کاهش داده و در نتیجه در جلوگیری از تشکیل لخته‌های خونی مؤثر است. نوشیدن روزانه حداقل 3 فنجان چای سبز به بیماران قلبی توصیه می شود.
جلوگیری از دیابت چای سبز در کنترل میزان قند خون موثر است. چای سبز مانع از ذخیره شدن گلوکز (قند خون) در سلول های چربی می شود. به این ترتیب می توان با نوشیدن چای سبز، کنترل میزان مصرف کربوهیدرات ها (قندها) و ورزش مداوم، بیماری دیابت را کنترل کرد.
جلوگیری از مسمومیت های غذایی عصاره برگ چای سبز از رشد باکتری های گوناگونی که موجب بیماری اسهال می‌شوند جلوگیری می‌کند. کاتشین‌های موجود در چای سبز عوامل استریل کننده بسیار قوی هستند که می‌توانند از مسمومیت‌های غذایی جلوگیری کنند.
جلوگیری از افزایش فشار خون می دانیم که یکی از مهم ترین علل بروز فشار خون بالا، تغییر در ساختار دیواره سرخرگ ها است. چای سبز با کنترل عملکرد و محافظت از ساختار دیواره رگ ها، مانع از بروز فشار خون بالا می شود.
جلوگیری از آلزایمر چای سبز فعالیت سلول های مغز به ویژه بخش های مربوط به حافظه را تقویت و تحریک می کند. از طرفی چای سبز باعث کاهش میزان ��استیل کولین�� در سلول های مغز می شود که با این کار مانع از تخریب سلول های مغز و بروز بیماری آلزایمر می گردد.
جلوگیری از پارکینسون آنتی اکسیدان های موجود در چای سبز مانع از تخریب سلول های مغز، که عامل اصلی بروز بیماری پارکینسون است، می شوند؛ به عبارتی آنتی اکسیدان های چای سبز با به تعویق انداختن قرارگیری سلول های مغز در مرحله پیری و فرسودگی، مانع از ابتلا به پارکینسون می شوند.
جلوگیری از ورم مفاصل پژوهشگران چای سبز را به عنوان دارویی برای کاهش خطر ابتلا به ورم مفاصل ناشی از روماتیسم معرفی می کنند. این تاثیر با توقف فعالیت آنزیم های تخریب کننده و تحلیل برنده غضروف مفاصل ایجاد می شود.
جلوگیری از تورم و عفونت گوش نوشیدن چای سبز نه تنها گوش را در برابر عفونت و تورم محافظت می کند، بلکه در صورت بروز این مشکل، نم دار کردن پارچه ای تمیز با چای سبز و سپس تمیز کردن گوش با آن می تواند تا حدی از تورم و عفونت بکاهد.
جلوگیری از تبخال تبخال مشکلی است که عامل ویروسی دارد، اما با چای سبز می توان بهبود آن را تسریع کرد. به این ترتیب که اگر محل مورد نظر را با چای سبز مرطوب کرده و صبر کنیم تا خشک شود و این عمل را سه بار در روز تکرار کنیم، روند بهبودی و رفع محل زخم، تسریع می شود.
سلامت دهان و دندان چای سبز برای رفع بوی بد دهان نیز موثر است و از رشد باکتری‌هایی که باعث ایجاد این بوی بد می‌شوند جلوگیری می‌کند. چای سبز، همچنین دارای مقداری فلوراید است که از خراب شدن مینای دندان جلوگیری می‌کند.
درک بهتر مزه تلخ و طول عمر بیشتر
پژوهشگران ایتالیایی در بررسی های خود دریافتند افرادی که توانایی بالایی در درک مزه تلخ دارند، با احتمال بیشتری نسبت به سایر افراد می توانند تا سن صد سالگی عمر کنند. محققان دپارتمان بیولوژی دانشگاه پیزا در بررسی های خود یک تغییر ویژه را بر روی یک ژن گیرنده طعم تلخی یافتند که این تغییر ژنتیکی در افراد 100 ساله وجود دارد.
این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "ما می توانیم پنج طعم بنیادی یعنی شیرینی، شوری، ترشی، تندی و تلخی را درک کنیم. اما در حقیقت بیشتر ژن های انسان که در درک طعم دخالت دارند برای درک طعم تلخی هم متخصص شده اند." به گفته این محققان، 25 طبقه از مواد تلخ وجود دارند که انسان ها می توانند این 25 گروه را بر پایه تغییرات ژنتیکی که دارند درک کنند. این دگرگونی های ژنتیکی موجب می شود که اشکال مختلف تلخی با حساسیت های مختلفی درک شوند. نتایج این بررسی ها نشان داد که هر یک از انسان ها، طعم ها را به روشی متفاوتی درک می کند و به همین علت است که بعضی از افراد کاملا از درک تلخی عاجزند و برخی دیگر حساسیت بسیار بالایی نسبت به درک این طعم دارند. میراث ژنتیکی که درک طعم ها را امکان پذیر می کند بر روی عادات غذایی و به روشی مثبت یا منفی بر روی بسیاری از شاخص های سلامتی مثل کلسترول، وزن بدن و حتی طول عمر اثر می گذارد. این محققان افزودند: "تاکنون تصور می شد که توانایی ما برای درک مواد تلخ برای جلوگیری از بلع مواد سمی است. درحالی که به تازگی کشف شده است که ژن های مسئول درک طعم تلخی حتی در روده و پانکراس نیز بیان می شوند و بسیاری از عملکردهای مهم فیزیولوژیکی مثل حرکات حلقوی روده و معده، متابولیک و کنترل سطح انسولین خون را تنظیم می کنند." نتایج تحقیقات جدید نشان می دهد که بین روشی که افراد از طریق آن طعم تلخی را درک می کنند و سلامت آن ها یک ارتباط نزدیک وجود دارد. براساس گزارش لاستمپا، این دانشمندان با انجام تحقیقاتی بر روی 600 سالمند دریافتند که یک تغییر ویژه بر روی یک گیرنده طعم تلخی در افراد بالای 100 سال بسیار شایع است. به این ترتیب این تغییر ژنتیکی می تواند اکسیر طول عمر این افراد باشد.
برتری ژنتیکی حس چشایی آفریقایی ها با وجود اعتقاد برخی بر حس چشایی قوی اروپاییان، به خصوص فرانسویان و اسپانیایی ها، به خاطر چاشنی های متنوعی که در کنار غذا از آن ها استفاده می کنند، تحقیقات جدید نشان می دهد که آفریقایی ها ممکن است حس چشایی قوی تری از اروپاییان و آسیایی ها حداقل در تشخیص مزه تلخی داشته باشند. بررسی جوامع متعدد در کنیا و کامرون نشان داد که تنوع بالایی در یک ژن مسوول تشخیص مزه تلخ (TAS2R38) در این جوامع وجود دارد. یک محقق دانشگاه پنسیلوانیا که در انجام این بررسی شرکت داشته است می گوید: "اگر تنوع ژنتیک آفریقایی ها در این زمینه بالا باشد، در نتیجه تنوع بالایی در توانایی تشخیص مزه تلخ در بین آن ها وجود خواهد داشت." اروپایی ها و آسیایی ها به طور عمده تنها دارای دو شکل از ژن تشخیص دهنده مزه تلخ هستند که تفاوت اندکی در تشخیص مقادیر اندک ترکیبات تلخ نشان می دهند. این ژن باعث تفاوت بین انسان ها در تشخیص غلظت های پایین تلخی یا عدم حضور مزه تلخ می باشد.
تست حس چشایی تیشکوف و کمپل طیف وسیعی از یک ماده تلخ کننده را روی جوامع مختلف روستائیان و شکارچیان کنیا و کامرون تست کردند. نتیجه به دست آمده از این آزمایش ها این بود که کنیایی ها وکامرونی ها گستره حسی دقیق تری را نسبت به اروپائیان نشان دادند. ژن های TAS2R38 آفریقایی ها نسبت به آنچه در بقیه مردم جهان مشاهده شده است، تنوع بیشتری دارد. به عقیده این دانشمندان این امر یک مزیت تکاملی است که به واسطه هتروژنی در جمعیت آفریقایی به دست آمده است. به علاوه آن ها دریافتند که در آن مناطق، گیاهانی وجود دارند که با وجود مفید بودن، مزه تند تر و تلخ تری دارند و حساسیت بیشتر اهالی به این ترکیبات به انتخاب گیاهان برتر کمک می کند. اگرچه این گیاهان، با مزه تند وتلخ می توانند به تیروئید آسیب برسانند اما بنا به نظر دانشمندان استفاده از آن ها در صورت داشتن تیروئید سالم، مفید است زیرا آن ها سرشار از انواع ویتامین ها هستند.
مزیت غذاهای دریایی رژیم غذایی مملو از ماده معدنی ید که در بین اهالی ساحلی معمول است، آن ها را از ابتلا به تیروئید و خطرات ناشی ازآن حفظ می کند. با توجه به این نکته که جذب ید در مردمانی که از اقیانوس دورتر می باشند کاهش می یابد، نقش ژن های حساس به تندی وتلخی که می تواند این جمعیت ها را از آسیب گیاهان سمی مصون نگه دارد، پررنگ تر جلوه می کند. در این راستا رژیم غذایی متفاوت و اجبارهای تکاملی می توانند از جمله دلایلی باشند که اروپائیان توانایی داشتن حس قوی تند و تلخ را از دست داده اند. بر اساس نظر تئودر شور، انسان شناس دانشگاه پنسیلوانیا که در این تحقیق نقشی نداشته است، سمی بودن گیاهان نمی تواند تنها دلیل تنوع در ژن های مزه تلخ و تند باشد، زیرا او تنوع زیادی در ژن های مزه تند و تلخ در جمعیت سیبری یافته است که طبق اسناد تاریخی گیاهان کمتری می خوردند. او و همکارانش در پی جستجوی علت این پدیده می باشند.
6 توصيه براي كنترل تري‌گليسيريد
روشي كه براي زندگي كردن در پيش مي‌گيريد تاثير زيادي بر ميزان تري‌گليسيريد بدنتان مي‌گذارد. اگر عادات شما به سلامتي‌تان كمك مي‌كند و ميزان تري‌گليسيريد بدنتان در حد استاندارد است كه هيچ اما اگر پزشكتان به شما به دليل بالا بودن ميزان تري‌گليسيريد هشدار داده مي‌توانيد 6 توصيه زير را انجام دهيد تا تري‌گليسيريد بدنتان را به ميزان استاندارد برسانيد. 1- كاهش وزن: اضافه وزن داريد؟بايد چند كيلو از وزنتان كم كنيد چون به كاهش ميزان تري‌گليسيريد كمك مي‌كند. براي اين كار به رژيم غذايي‌تان توجه كنيد، غذاي پركالري نخوريد و ورزش كنيد. 2- ورزش: تحقيقات نشان داده ورزش و فعاليت بدني مداوم نقش اساسي در كاهش ميزان تري‌گليسيريد دارد. مراكز كنترل و پيشگيري از بيماري‌ها توصيه مي‌كنند هفته‌اي 2 ساعت و نيم ورزش و فعاليت بدني مداوم داشته باشيد. شما مي‌توانيد روزانه 10 دقيقه پياده‌روي سريع، دوچرخه‌سواري، تنيس و شنا كنيد. اما حتما پيش از انجام اين كارها با پزشكتان مشورت كنيد. 3- الكل: اگر الكل مصرف مي‌كنيد بايد بدانيد كه اين ماده نقش زيادي در بالا رفتن ميزان تري‌گليسيريد دارد. سعي كنيد منطقي‌تر الكل مصرف كنيد و اگر ميزان تري‌گليسيريد بدنتان بالاتر از 2 هزار است مصرف اين ماده را قطع كنيد. 4- سيگار: مصرف سيگار رابطه مستقيمي با افزايش ميزان تري‌گليسيريد و بيماري قلبي دارد. اگر سيگار مي‌كشيد براي حفظ سلامتي‌تان آن را ترك كنيد. براي انجام اين كار برنامه‌ريزي دقيقي داشته باشيد و از پزشك و خانواده‌تان كمك بگيريد و از داروهايي كه جايگزين نيكوتين مي‌شوند استفاده كنيد. 5- كربوهيدرات: رژيم غذايي سرشار از كربوهيدرات ميزان تري‌گليسيريد را به مقدار زيادي افزايش مي‌دهد. پس از ميزان كربوهيدرات غذايي كه مي‌خوريد آگاه شويد و در رژيم‌غذاييتان بيشتر از سبزيجات، ميوه و غلات استفاده كنيد و شيريني دانماركي، آب نبات، نان مكزيكي ��� تورتيلاس- برنج و پاستا را حذف كنيد. 6- روغن : روغني كه در آشپزي استفاده مي‌كنيد تغيير دهيد. روغن اشباع شده موجود در گوشت گاو، بره، پنير، شير و خامه پرچرب زياد است پس آنها را كنار بگذاريد و از انواع ماهي و روغن‌هاي زيتون كانولااستفاده كنيد تا سالم‌تر زندگي كنيد.
کمبود ویتامین D خطر آلرژی را افزایش می دهدمحققان نیویورکی در بررسی های خود دریافتند کودکانی که به مقدار کافی ویتامین D مصرف نمی کنند بیشتر در معرض ابتلا به آلرژی و حساسیت قرار دارند. به گزارش گروه علمی پژوهشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران ���ایسکانیوز��� به نقل از WebMD ، محققان بررسی های خود را مبنی بر ارتباط میان مصرف کم ویتامین D و بروز آلرژی با اندازه گیری میزان ویتامین D سرم خون در بیش از ۳۱۰۰ کودک و نوجوان و ۳۴۰۰ فرد بالغ انجام دادند. تحقیقات نشان داد که ناکافی بودن مقدار مصرفی ویتامین D در افراد بالغ هیچ ارتباطی با بروز آلرژی ندارد و آنچه خائز اهمیت است مصرف مقدار کافی از ویتامین D در کودکان است. کودکان و نوجوانان ۱ تا ۲۱ ساله ای که مقدار ویتامین D کم تری دریافت کرده بودند، نسبت به ۱۱ تا ۱۷ نوع ماده آلرژی زایی که روی آن ها آزمایش شد، حساسیت نشان دادند که شامل آلرژن های غذایی و محیطی می شد.
3- دیابت
مشخصات چشم‌های قندی
دیابت مثل بارانی است که اگر آن را خوب کنترل نکنیم، کم‌کم سیل می‌شود و ما را با خودش می‌برد، مثلا میتواند در زمان نسبتا کوتاهی بعد از شروع، به چشم‌های ما لطمه بزند.
دکتر مسیح هاشمی، متخصص چشم، فوق‌تخصص جراحی شبکیه و لیزر و مدیر گروه چشم پزشکی بیمارستان رسول اکرم(ص) ما را با عوارض چشمی دیابت و طرز برخورد با آن آشنا می‌کند.
دیابت چه تغییراتی در شبکیه چشم ایجاد می‌کند؟ همان‌طور که می‌دانید دیابت اثرات وسیعی بر تمام اندام های بدن دارد. مهمترین این اندام ها، چشم و کلیه هستند. در طول زمان، دیابت دیواره رگها را تخریب می‌کند و موجب می‌شود که از دیواره رگها، خون و مایعات به خارج از آن نشت کنند. این زمان، طولانی است و اثرات آن معمولا پس از 10 سال ظاهر می‌شود. اگر قند بیمار کنترل نشود، یا فشار خون و چربی خون او بالا باشد، این عوارض زودتر ظاهر می‌شود. تغییراتی که در شبکیه رخ می‌دهد، ابتدا خیلی جزیی است و به شکل اختلالات جزیی عروقی، برجستگی‌های عروقی و اختلالات دیواره رگها خود را نشان می‌دهد، ولی کم کم با گذشت زمان و پیشرفت بیماری، این رگها نشت کرده و عوارض بینایی را ایجاد می‌کنند.
در چنین شرایطی به انجام لیزر نیاز خواهیم داشت؟ بله. این اختلالات عروقی و عوارض در صورت کنترل نشدن قند خون و درمان نشدن لیزری به پیشروی خود ادامه می‌دهند.
فردی که دچار مشکلات چشمی ناشی از دیابت شده است، چه تغییراتی در بینایی خود احساس می‌کند؟ باید دانست که بسیاری از اوقات، عوارض دیابت هیچ تاثیری در بینایی فرد ندارد. به عبارت ساده‌تر گاهی این عوارض آب زیر کاه است و شخص از لحاظ بینایی مشکل زیادی احساس نمی‌کند. این امر موجب فریب بیماران و مراجعه دیرهنگام به چشم پزشک می‌شود. البته چون عوارض چشمی دیابت خیلی متنوع است، گاهی میتواند موجب علایم هشداردهنده مثل کاهش دید و یا خون‌ریزی‌های جزیی شود. در این حالت بیماران به سرعت و با نگرانی شدید خود را به پزشک می‌رسانند. یک نکته مهم دیگر را هم باید ذکر کنم. برخی افراد که دچار آب مروارید و یا نیازمند عینک هستند و آب مروارید خود را عمل نکرده و یا از عینک استفاده نمی‌کنند، چون همواره دید کمی دارند، ممکن است کاهش دید ناشی از دیابت را متوجه نشوند. به طور کلی شایعترین عوارضی که ممکن است موجب مراجعه بیماران دیابتی به چشم پزشک شود، کاهش دید به همراه دیدن ذرات شناور و لکه‌های سیاه در میدان بینایی است. آیا علت کاهش دید در دیابت همیشه خونریزی یا ورم لکه مرکزی بینایی است؟ نه. بسیاری از بیماران دیابتی دچار آب مروارید می‌شوند. احتمال ایجاد آب مروارید در بیماران دیابتی اصولا بیشتر است. این بیماران باید تحت عمل جراحی قرار بگیرند. باید توجه داشت که اگر بیمار قبل از جراحی آب مروارید به حد کافی لیزر نشده باشد و ضایعات دیابتی شبکیه کنترل نشده باشد، جراحی آب مروارید نه تنها موجب بهبود دید وی نمی‌شود، بلکه موجب تشدید بیماری شبکیه و عوارض چشمی دیابت نیز خواهد شد.
اولین برخورد بیماران از نظر پذیرش این مشکل چشمی چه خواهد بود؟ بعضی بیماران هنگام مراجعه به چشم پزشک، از عوارض چشمی خود آگاه هستند، زیرا دچار ناراحتی قسمت های دیگر مثل پوست و کلیه نیز هستند، ولی برای بعضی دیگر، پذیرش این عوارض دشوار است و تصور می‌کنند که به زودی نابینا می‌شوند! در حالی که امروزه با وجود پیشرفت‌های درمانی، احتمال نابینایی در بیماران دیابتی خیلی کم شده است.
به عنوان یک پزشک، چه صحبتی با این بیماران دارید؟ یک پزشک، باید همیشه مشاوری خوب برای بیماران باشد. البته معمولا هم همین‌طور است. در بدو مراجعه باید با بیمار صحبت کرد. وضعیت کنترل دیابت، فشار خون، چربی خون، نحوه تغذیه، چگونگی انتخاب غذاها، مصرف داروهای مختلف و شرایط روحی روانی بیمار به خصوص در خانواده و محیط کار را باید در نظر گرفت و در مورد آن به بیمار توضیح داد. همچنین در مورد سایر عوارض ناشی از دیابت مثل وضعیت پاها و کلیه و پوست باید راهنمایی‌های لازم را به بیمار ارایه کرد. پس از آن معاینات چشمی انجام می‌شود و شانس خطرات چشمی دیابت برای بیمار توضیح داده می‌شود، نه کم و نه زیاد. باید واقعیت‌ها برای او گفته شود. نه بیماری را دست کم بگیریم و نه اغراق و گزافه‌گویی کنیم. معمولا بیماران از نابینایی و ناتوانی بسیار می‌ترسند. باید گفت معمولا کسی از دیابت نابینا نمی‌شود!
خیلی از بیماران دوست دارند بدانند چه مدتی پس از عمل بینایی‌شان بهبود مییابد؟ پاسخ به این سوال قدری مشکل است. در واقع اهداف درمان با توجه به نوع بیماری، متفاوت است. در مواردی که لکه زرد مرکز بینایی شبکیه دچار تورم گردیده، هدف اصلی از درمان، حفظ بینایی فعلی و جلوگیری از پیشرفت بیماری به سمت نابینایی است. اگر هم دید بیمار بهتر شود، باعث خوشحالی است. در مواردی که رگهای جدید و خطرناک رشد کرده‌اند، باز هم هدف اصلی از لیزر، وادار کردن این رگها به خشک شدن و عقب‌نشینی است. چنانچه خونریزی مختصری هم رخ داده باشد، پس از لیزر دید بیمار بهتر می‌شود، اما در شرایطی که شبکیه جدا شده باشد و در اثر خونریزی شدید داخل چشمی بیمار عملا نابینا شود، باید مجموعه‌ای از اقدامات درمانی را در نظر داشت.
لطفا در مورد تعداد جلسات لیزر مورد نیاز و چگونگی آن توضیح دهید؟ لیزر شبکیه یک اقدام سرپایی، نسبتا راحت و سریع است. هر جلسه بین 15 تا 20 دقیقه طول می‌کشد و در مطب یا کلینیک هم قابل انجام است. تعداد جلسات، از یک تا چهار جلسه معمولا کفایت می‌کند و بیش از آن غالبا مورد نیاز نیست. فواصل بین جلسات لیزری نیز بین 7 تا 10 روز است. گاهی به علت وجود خونریزی ممکن است در کار وقفه ای ایجاد شود. در این صورت لازم است کمی بیشتر صبر کنیم تا خونریزی فروکش نماید. احتمال دارد بعد از یک دوره ی لیزر، یک یا دو جلسه تکمیلی برای بهبود نتایج نهایی مورد نیاز باشد. قبل یا در حین لیزر ممکن است در صورت لزوم برای بیمار تزریقات داخل چشمی و یا جراحی انجام شود.
می‌توان به جای لیزر شبکیه در بیماران دیابتی، از درمان‌های دیگری استفاده کرد؟ بله. مثلا تزریقات داخل چشمی یا برخی داروها و حتی برخی جراحی‌ها مطرح شده است. البته مطالعات نشان داده که اگرچه اقدامات ذکر شده ممکن است در ابتدا یا در حین درمان مورد استفاده قرار گیرد، ولی در حال حاضر هیچ یک جایگزین لیزر درمانی نمی‌گردد. دو چیز را باید در نظر داشت که این دو چیز فقط وابسته به بیمار است و نه به پزشک: اول مراجعه منظم به پزشک و قبول درمان‌های پیشنهادی، و دوم پیشگیری از وقوع حادثه با کنترل به موقع قند خون و فشار خون. باید بدانیم که پیشگیری از درمان مهمتر است، اما کلید پیشگیری در دست خودمان است.
برای پیشگیری چه کار باید کرد؟ همان‌طور که گفتیم کنترل قند خون، کنترل فشار خون و کنترل چربی خون توصیه می‌شود. این کنترل‌ها موجب حفظ سلامتی عمومی بدن، کند شدن پیدایش و عدم پیشرفت عوارض دیابت می‌شود. بیمارانی که بی‌حساب هندوانه و خربزه و گلابی می‌خورند و می‌گویند که عرض زندگی مهمتر از طول آن است، بدانند که پس از مدتی، وقتی عوارض شدید دیابت ظاهر شد، عرض به همراه مساحت زندگی‌شان مورد تهدید واقع می‌شود! از سوی دیگر باید بدانیم که در واقع لیزردرمانی یک نوع پیشگیری هم محسوب می‌شود، زیرا موجب جلوگیری از پیشروی بیماری به سمت مراحل سخت‌تر و غیرقابل کنترل می‌شود.
جلوگیری از افت قند خون در دیابت
خیلی از مبتلایان به دیابت، حملاتی از افت ناگهانی قند خون را تجربه می کنند. افراد سالم نیز به هنگام افت قند خون به پرخوری روی می آورند. آیا دقت کرده اید که به هنگام افت قند خون نمی توانید جلوی پرخوری تان را بگیرید؟ در حقیقت اجتناب از پرخوری در هنگام افت قند خون یکی از سخت ترین کارهایی است که باید انجام دهید، زیرا بدنتان به شما القا می کند که هر چه سریع تر، هر نوع خوراکی در دسترس را در دهان خود بگذارید تا خود را از این شرایط سخت رهایی بخشید.
گرسنگی یکی از علایم افت قند خون می باشد و متاسفانه مدتی طول می کشد تا مغز پیام هایی مبنی بر سیری دریافت کند، در نتیجه بیش از حد غذا می خورید. تنها منبع سوخت موثر برای مغز ، گلوکز (قند خون) است و حداقل یک ربع زمان می برد تا قند خون پس از اقدام برای درمان افت آن، شروع به افزایش کند. لذا ممکن است تا مدت کمی احساس بهبودی نکنید.
در این جا برخی راهکارها را برای پیشگیری از دریافت بیش از حد غذا به هنگام افت قند خون و پیشگیری از تغییر ناگهانی قند خون از کم به زیاد، را بیان می کنیم: * در هنگام افت قند خون ، خوراکی هایی را مصرف کنید که فقط حاوی 15 گرم کربوهیدرات هستند، مثل آب میوه یا کشمش. برخی از مواد غذایی که حاوی 15 گرم کربوهیدرات هستند عبارتند از: 2 تا 3 حبه قند، نصف لیوان نوشابه یا آبمیوه ، یک لیوان شیر، یک قاشق غذاخوری شکر یا عسل، 3 عدد آبنبات و ... .
* همیشه خوراکی هایی را که حاوی 15 گرم کربوهیدرات هستند را از قبل تهیه کنید و آنها را در دسترس خود قرار دهید، برای مثال روی میز یا داخل کیف دستی یا جیب خود ، در کشوی میز کار، در ساک مخصوص ورزش یا باشگاه و... . با این کار دیگر نیازی نیست سراغ یخچال یا کابینت بروید و سریعا می توانید قند خون خود را افزایش دهید.
* از قرص های گلوکز نیز می توانید برای بهبود افت قند خون استفاده کنید. این قرص ها واقعا سریع اثر می کنند، زیرا حاوی گلوکز هستند و نیازی نیست که بدن تان قبل از استفاده، آنها را به گلوکز تبدیل کند.
* وقتی دچار افت قند خون گشتید، پس از خوردن خوراکی حاوی 15 گرم کربوهیدرات، تست قند خون را با دستگاه های خانگی انجام دهید. سپس 15 دقیقه صبر کنید و مجددا قند خونتان را تست کنید و دوباره مرحله درمان را تکرار کنید. می توانید این کار را تا رسیدن به قند خون مناسب ادامه دهید. به یاد داشته باشید بعد از مصرف خوراکی، 15 دقیقه زمان می برد که قند خونتان افزایش یابد، لذا باید قدری صبر نمایید.
* علی رغم تمام توضیحات مذکور، اگر زمانی پیش آمد که در درمان افت قند خون خود زیاده روی نمودید، خودتان را سرزنش نکنید و ذهنتان را درگیر و ناراحت نسازید و به یاد آورید که شما هم یک انسان هستید و ممکن است گاهی خطا کنید.
هرگز دوز داروی مصرفی تان را خودسرانه زیاد نکنید، زیرا افزایش دوز دارو می تواند سبب افت قند خون جدی و عوارض ناشی از آن گردد.
در انتهای مطلب نیز چند راهکار برای پیشگیری از افت قند خون را به شرح زیر بیان می داریم: 1- در طی روز به دفعات، از میان وعده های کم حجم استفاده نمایید. در طی روز 3 وعده غذایی اصلی و 3 تا 4 میان وعده غذایی کوچک مصرف کنید تا مقدار قند خوتان در حد متعادل باقی بماند.
2- در مورد سایز سرنگ و دوز انسولینی که تزریق می نمایید دقت کافی داشته باشید.
3- هرگز دوز داروی مصرفی تان را خودسرانه زیاد نکنید؛ برای مثال اگر برای شما مصرف یک عدد قرص تجویز شده است، نباید با مشاهده بالا بودن قند خون تان، دو عدد قرص مصرف کنید. افزایش دوز دارو می تواند سبب افت قند خون جدی و عوارض ناشی از آن گردد.
4- به موقع وعده های غذایی را مصرف نمایید و هرگز یک وعده غذایی را حذف نکنید.
5- فعالیت بدنی خود را کنترل کنید. فعالیت بدنی خیلی شدید در کنار عدم مصرف مقادیر کافی غذا، منجر به افت قند خون می گردد. البته نباید به دلیل ترس از افت قند خون از فعالیت بدنی کافی اجتناب نمایید و باید همواره از فعالیت بدنی متعادل و مناسب برخوردار باشید.
6- مواد کافئین دار و الکل را مصرف نکنید، زیرا می توانند عوارضی مشابه با افت قند خون را ایجاد کنند.
7- منابع کربوهیدرات های پیچیده با محتوای فیبر بالا را مصرف کنید، زیرا نمایه گلایسمی کمی دارند و به آرامی در جریان خون آزاد می شوند و به ثابت نگه داشتن سطوح قند خون کمک می نمایند.
8- از مصرف غذاهایی که مقدار زیادی کربوهیدرات، به ویژه کربوهیدرات ساده دارند پرهیز کنید ، زیرا زمینه ساز تغییرات میزان قند خون و افت ناگهانی آن می گردند.
4- مغز و اعصاب
تاثیر ورزش در کاهش حملات صرع
صرع یک بیماری مغزی است که موجب قطع ارتباط طبیعی بین سلول های عصبی مغزی می شود. در این بیماری، فرد دچار تشنج های مکرر می شود. مطالعات نشان داده است که بروز حملات تشنجی در افراد مصروع، در حین ورزش و بعد از آن کاهش می یابد. برخی معتقدند که تنفس های عمیق و زیاد در ورزش، با کاهش سطح دی اکسید کربن خون، سبب کاهش بروز حملات تشنجی می گردد. ورزش، استرس را کم کرده و احساس شادابی را زیاد می کند و این خود عاملی است برای کاهش حملات صرعی. افزایش تمرکز فرد طی ورزش نیز از علل مهم کاهش بروز حملات صرعی می باشد.
اعتماد به نفس تحرک های ورزشی برای بیشتر افراد مفید و ضروری است. این افراد در کنار به دست آوردن مقاومت بدنی و هماهنگی فعالیت های تحرکی می توانند با انجام ورزش های گوناگون، قدرت و توانایی های جسمی و روانی خود را تقویت نموده و آنها را بهبود بخشند. ورزش کمک می کند تا فرد هدفی را که در زندگی دارد، دنبال کند و یاد بگیرد تا ملاحظات لازم را نسبت به دیگران داشته باشد. ارتباط با دیگران از طریق عضو شدن در گروه های مختلف ورزشی باعث دور شدن و فاصله گرفتن از تنهایی می شود و شخص از طریق ورزش مورد احترام و توجه دیگران قرار می گیرد. تمام نکات ذکر شده می تواند برای شخص مبتلا به صرع هم مفید باشد. علاوه بر آن ورزش باعث کمتر شدن ضعف در بیمار هم می شود. از همه مهم تر این است که شخص برای دیگران الگو شده و فرزندان و نزدیکان او به سوی ورزش کشیده می شوند. همه این موارد اعتماد به نفس و شخصیت فرد مصروع را بهبود می بخشد.
ترس از حادثه در حین ورزش والدین و وابستگان افراد مبتلا به صرع همواره از این که هنگام ورزش، حادثه ای برای بیمار پیش بیاید، در ترس و اضطراب به سر می برند. می دانیم که هیچ ورزشی بدون حادثه نیست، در نتیجه این خطر برای همه وجود دارد، اما بسیار نادر است و دلیلی برای ترک ورزش نیست.
کدام بیماران می توانند ورزش کنند؟ - مواردی که فاصله حمله ها زیاد است. - حمله از نظر زمانی قابل پیش بینی و تشخیص است، مثلا قبل از مصرف دارو یا زمان بی خوابی. - حمله برای مدت طولانی پیش نیامده است. - حمله بیشتر در شب ها اتفاق می افتد. - وقوع حمله ها بیشتر در صبح زود و یا زمان استراحت است. توصیه می شود این افراد ورزش های مورد علاقه خود را با مراقبت و تحت نظر پزشک معالج انجام دهند. نکته مهم این که در بسیاری از موارد دلیل بروز حمله در حین ورزش، درمان نادرست بیماری و یا میزان کم دارو است. بنابراین می توان با نظر پزشک معالج نسبت به تغییر دارو و یا میزان آن اقدام کرد و ورزش را ادامه داد.
انواع ورزش ها انواعی از ورزش ها وجود دارند که همه افراد باید مراقبت های لازم را در انجام آن ها مد نظر قرار دهند، مثل استفاده از کلاه محافظ در دوچرخه سواری و اسب سواری. بیشتر ورزش ها مثل راهپیمایی، دو، نرمش، بدنسازی، والیبال و پینگ پنگ بدون خطر بوده و توصیه می شود ورزش هایی مثل ژیمناستیک، ژیمناستیک روی زمین، اسب سواری، اسکی و دوچرخه سواری با کلاه ایمنی انجام شوند. موقع شنا کردن باید بیشترین احتیاط را رعایت کرد. شنا کردن در دریاچه و دریا خطر زیادی دارد. در درجه اول باید از شنا کردن در این مکان ها دوری کرد و در صورت لزوم با فردی که فن شنا و نجات غریق را می داند همراه شد. موارد دیگر ورزش از قبیل بوکس، پرتاب دیسک، پرتاب چکش و پرواز با کایت باید با احتیاط کامل انجام گیرد و تا زمانی که فرد مطمئن شود که دیگر دچار حمله نمی شود (حداقل باید از آخرین حمله یک سال گذشته باشد)، نباید این ورزش ها را به تنهایی انجام دهد. عده ای از افراد مبتلا به صرع هستند که ورزش هایی مثل اسکی و دوچرخه سواری را انجام می دهند و احساس خوبی دارند. در مقابل افراد دیگری هستند که از ادامه ورزش های مورد علاقه خود دست کشیده اند، اما امروز افسرده اند و از این بابت متاثر.
عواملی که باعث تشنج در حین ورزش می شوند - خستگی زیاد - کم خوابی - از دست دادن زیاد املاح بدن - افزایش دمای بدن حرکات بدنی زیاد خسته کننده، فشارهای هیجانی و روانی شدید همراه ورزش، ورزش در محیط های خطرناک مانند آب و بلندی می توانند برای فرد مصروع خطرناک باشد.
ورزش در مبتلایان به حملات متوالی صرعی در صورتی که فرد دچار حمله های متوالی می باشد که قابل پیش بینی هم نیستند، باید دید حمله ها چگونه اند و چه ورزش هایی و برای چه کسی خوب است، ولی ورزش نباید ترک شود. همچنین باید توجه کرد هر ورزشی چقدر دفعات حمله را بیشتر می کند و کدام ورزش حملات را شدید می کند یا برای فرد ایجاد خطر می نماید. در چنین مواردی توصیه می شود که از ورزش در بلندی و با اشیای خطرزا پرهیز شود. با توجه به این که موارد زیادی دیده شده که حمله های تشنجی در آب و حین شنا کردن اتفاق افتاده است، باید در این مورد احتیاط جدی صورت گیرد و ضوابطی برای کنترل شنا در آب برای این افراد تنظیم شود. هر گاه یکی از ورزش های مورد علاقه باعث بروز یا تشدید حملات گردد، شخص مبتلا نباید آن را ترک کند، بلکه باید تلاش نماید تا نوع تمرینات این ورزش را تغییر دهد یا از نظر زمانی آن را تنظیم کند. نکته مهم این که در بسیاری از موارد دلیل بروز حمله در حین ورزش، درمان نادرست بیماری و یا میزان کم دارو است. بنابراین می توان با نظر پزشک معالج نسبت به تغییر دارو و یا میزان آن اقدام کرد و ورزش را ادامه داد.
تازه هایی درباره پارکینسون
بیماری پاركینسون یك بیماری دستگاه عصبی مركزی در بزرگسالان مسن‌تر است كه مشخصه آن سفتی عضلانی پیشرونده تدریجی، لرزش و از دست رفتن مهارت‌های حركتی می باشد. این اختلال هنگامی رخ می‌دهد كه نواحی خاصی از مغز توانایی خود را در تولید دوپامین (یكی از ناقلین عصبی در مغز) از دست می‌دهند.
آلودگی هوا یکی از دلایل احتمالی پارکینسون است دکتر مازیار سیدیان، متخصص مغز و اعصاب از احتمال وجود رابطه میان آلودگی هوا و بیماری هایی مثل آلزایمر و پارکینسون خبر داد. وی اظهار داشت: "هنوز هیچ تحقیق ثابت شده و قطعی در این زمینه وجود ندارد، اما مطالعات تجربی نشان می دهد بیماری هایی مثل آلزایمر و پارکینسون در محیط های صنعتی بیشتر دیده شده است که متخصصان یکی از عوامل مهم آن را، آلودگی هوا می دانند. آلودگی هوا علاوه بر آسیب های جسمانی ، سلامت روانی افراد را نیز تهدید می کند و در ایجاد بیماری های عصبی موثر است."
سرنخ های ژنتیکی جدید در مورد پارکینسون کشف شد بر اساس گسترده ترین ترین تحقیقی که تا کنون درباره بیماری پارکینسون انجام شده، ژن ها در ظهور این بیماری بیش از آنچه که قبلا تصور می شد، نقش ایفا می کنند. تا قبل از انجام تحقیقات جدید، شش ژن در بروز پارکینسون شناخته شده بودند، اما اکنون محققان دریافته اند که پنج ژن دیگر نیز در این امر دخالت دارند. این تحقیقات، که نتیجه آن در نشریه علمی لانست منتشر شده، ممکن است دنیای پزشکی را به کشف درمان کامل یا داروهای بهتر برای این بیماری نزدیک تر کند. در گذشته تصور می شد بیماری پارکینسون که رعشه اندم ها از جمله علائم آن است، ناشی از عوامل محیطی است. پارکینسون، یک بیماری سیستم عصبی است که معمولا در دوران پیری به سراغ افراد می آید. در بیماری پارکینسون بخش های خاصی از مغز، سلول های عصبی خود را از دست می دهند که احتمالا در اثر آلاینده های محیطی است. پروفسور نیک وود، عضو موسسه عصب شناسی لندن می گوید: "کشف پنج ژن دیگر، گامی موثر رو به جلو است و به درک بیشتر دلایل و چگونگی مرگ سلول های عصبی مغز کمک می کند. کشفیات جدید همچنین به طور چشمگیری به دانسته های اولیه علم پزشکی درباره این بیماری پیچیده، کمک می کند. ما امیدواریم با مطالعه دقیق تر این ژن ها درهای جدیدی برای تحقیق درباره پارکینسون گشوده شود." در جدیدترین تحقیق، که در سایت اینترنتی لانست پزشکی منتشر شده است، محققان از شش کشور، تفاوت های ژنتیکی در DNA دوازده هزار بیمار مبتلا به پارکینسون و بیش از 21 هزار فرد سالم را مورد مطالعه قرار دادند. آنها 11عامل خطر زای ژنتیکی را کشف کردند که قبلا 5 مورد از آن ها ناشناخته بود. تصور می شود که داشتن این ژن ها باعث می شود که برخی افراد در برابر این بیماری آسیب پذیرتر باشند، البته این موضوع لزوما به این معنی نیست که آنها حتما به بیماری پارکینسون دچار خواهند شد. هر یک از این ژن ها خطر بروز علائم پارکینسون را به طور جزئی زیاد می کند، اما خطر پارکینسون در گروهی دو برابر می شود که و تعداد بیشتری از این ژن های خطرناک را دارند.
کشاورزان بیشتر در معرض ابتلا به پارکینسون هستند دکتر حمید نورالهی مقدم ، فوق تخصص پارکینسون و حرکات غیر ارادیف و عضو هیات علمی دانشگاه تهران گفت: �� خطر ابتلا به پارکینسون در افرادی که با سموم آفت کش در ارتباط هستند بالا است و کشاورزانی که با این سموم تماس مستقیم داشته اند بیشتر به این بیماری مبتلا شده اند. عامل اصلی ابتلای به این بیماری هنوز به صورت ناشناخته باقی مانده است . برای مبتلایان به این بیماری، رژیم غذایی خاصی وجود ندارد و این که تصور می شود فرد مبتلا نباید غذای پر پروتئین مصرف کند اشتباه است، ولی زمان مصرف قرص لوودوپا (داروی اصلی در درمان این بیماری) بایستی طوری تنظیم شود که نزدیک مصرف غذاهای پر پروتئین نباشد تا دارو بهتر جذب شود. بهتر است این دارو حداقل یک ساعت قبل از غذا یا دو ساعت پس از غذا مصرف شود.��
کمبود ویتامین دی با پارکینسون ارتباط دارد محققان در حال بررسی ارتباط کمبود ویتامین دی با بروز نشانه های بیماری پارکینسون هستند. یک سری تحقیقات نشان می دهد 55 درصد از افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند، دچار کمبود ویتامین دی هستند، ولی 36 درصد افراد مسنی که مبتلا به پارکینسون نیستند، دچار کمبود ویتامین دی می باشند. محققان می گویند به رغم نتیجه تحقیقات انجام شده، هنوز مطمئن نیستند که کمبود ویتامین دی در بروز پارکینسون نقش دارد یا نه؟ بیماری پارکینسون با درگیر کردن سلول های سیستم مرکزی اعصاب، ترشح ماده شیمیایی دوپامین را در انتهای سلول های اعصاب حرکتی مختل می کند. مهم ترین نشانه های پارکینسون عبارتند از لرزش اندام ها و خشکی و کندی حرکت در بیماران. این نشانه ها با تجویز دوپامین تا حد زیادی برطرف می شوند. مطالعات قبلی نشان داده که بخشی از مغز که جسم سیاه نام دارد، در بیماری پارکینسون دچار آسیب دیدگی عمده می شود. سلول های جسم سیاه دارای گیرنده های متعدد دریافت ویتامین دی هستند و محققان می گویند این ویتامین برای عملکرد این بخش از مغز، نقش حیاتی دارد. تغذیه یکی از راه های تامین ویتامین دی است، اما مهم ترین راه دریافت این ویتامین، تابش مستقیم نور آفتاب به پوست بدن افراد است. با افزایش سن، قابلیت تولید ویتامین دی به وسیله سلول های پوستی کاهش می یابد و به همین علت افراد مسن در معرض کمبود این ویتامین قرار می گیرند. محققان می گویند یکی از دلایل کمبود ویتامین دی در بیماران مبتلا به پارکینسون می تواند مربوط به خانه نشین شدن آنها و دوری از نور خورشید باشد. اما این احتمال هم وجود دارد که کمبود ویتامین دی در این بیماران به منشا بروز بیماری و نحوه ابتلا به آن مربوط باشد. ده ها سال است که پزشکان متوجه نقش ویتامین دی در ساختار استخوان شده اند. اما در سال های اخیر شواهد بیشتری از نقش این ویتامین در سلامت انسان به دست آمده است که نشان می دهد ویتامین دی در عملکرد سیستم ایمنی، تنظیم فشار خون و میزان انسولین خون و تنظیم سیستم عصبی نیز نقش موثری دارد. کمبود ویتامین دی با بروز چندین نوع سرطان و دیابت و بیماری خود ایمنی مانند ام اس نیز در ارتباط است.
تاثیر امواج موبایل بر مغز و بدن
پژوهشگران علوم پزشکی در موسسه ملی "سوء مصرف دارو" در مریلند آمریکا می گویند نتایج تحقیقات آن ها نشان می دهد انتشار امواج الکترومغناطیسی تلفن همراه می تواند بخش هایی از مغز را که در نزدیکی گوشی قرار دارند تحریک کند و فعالیت آن بخش را افزایش می دهد.
استفاده از تلفن همراه پیش تر نگرانی هایی را میان کاربران این وسیله ایجاد کرده بود، به طوری که بارها مسئله هایی درباره احتمال ایجاد تومورهای مغزی در پی استفاده از تلفن همراه مطرح شد که همین موضوع دانشمندان را به بررسی تاثیر امواج الکترومغناطیسی این وسیله روی مغز سوق داد، اما نتیجه عکسی از این مطالعات به دست آمد. مطالعات تازه محققان درباره تاثیر استفاده از تلفن همراه، وجود هرگونه تاثیر مخرب از این وسیله را روی مغز رد کرد. این مطالعات نشان می دهد، امواج رادیویی ناشی از استفاده از تلفن های همراه، بخش هایی از مغز را که در نزدیکی آنتن تلفن همراه قرار دارند، فعال تر می کند. تا کنون نیز هیچ نشانه ای از آسیب دیدگی در این بخش از مغز (نزدیکی گوشی) با استفاده از تلفن همراه، دیده نشده است. محققان در این آزمایش از47 داوطلب، اسکن مغزی گرفتند تا تغییرات گلوکزهای متابولیسم شده مغز آنان را هنگام استفاده از گوشی تلفن همراه، بررسی کنند. محققان در پی این آزمایش دریافتند 50 دقیقه مکالمه با تلفن همراه، متابولیسم گلوکز را در بخش های مغزی نزدیک به گوشی تا هفت درصد افزایش می دهد. مطالعات جدید محققان وجود هرگونه تاثیر مخرب از این وسیله را روی مغز رد کرد. این مطالعات نشان می دهد، امواج رادیویی ناشی از استفاده از تلفن همراه، بخش هایی از مغز را که در نزدیکی آنتن تلفن قرار دارند، فعال تر می کند. تاثیر امواج ناشی از گوشی و آنتن تلفن همراه بر بدن انسان امواج گوشی و آنتن های تلفن همراه در زمره امواج فرکانس رادیویی قرار می گیرند، به عبارتی این محدوده مربوط به امواج غیر یونیزه کننده است که اثر تخریبی روی بافت های زنده نداشته و فقط منجر به افزایش دمای ناحیه ای از بدن می شوند که در معرض تابش قرار گرفته است.
میزان امواج در نزدیکی آنتن کمتر است انرژی جذب شده در بدن ناشی از آنتن تلفن همراه، در نزدیکی آنتن کمترین مقدار است و با دور شدن شخص تا فاصله 100 متری افزایش و سپس شروع به کاهش می کند، از طریق دیگر با افزایش فاصله از آنتن، افزایش توان گوشی برای جلوگیری از کاهش کیفیت گیرندگی، توان ناشی از گوشی افزایش می یابد.
تاثیر امواج تلفن همراه بر کودکان کودکان بیشتر در معرض خطر امواج تلفن همراه هستند. کودکان به علت سیستم عصبی در حال رشد و جذب انرژی بیشتر از ناحیه سر، بیشتر در معرض خطر امواج تلفن همراه هستند و باید کودکان را از استفاده زیاد از تلفن همراه برحذر داشت.
افرادی که تنظیم کننده ضربان قلب در بدن دارند افرادی که تنظیم کننده ضربان قلب در بدن دارند با احتیاط از تلفن همراه استفاده کنند. افرادی که در بدن آن ها از قطعات کاشتنی مانند تنظیم کننده ضربان قلب استفاده شده، باید محدودیت در استفاده از تلفن همراه و حضور در میادین امواج فرکانس رادیویی داشته باشند، زیرا این موارد کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد.
تاثیر امواج تلفن همراه بر یادگیری و حافظه استفاده از تلفن همراه ممکن است اثرات زیان آوری روی عملکردهای ادارکی انسان مانند حافظه و تمرکز ایجاد کند، با این وجود مطالعاتی که تشعشعات امواج فرکانس رادیویی با سطح پایین را بر روی حیوانات بررسی کرده، تاثیری برعملکردهای ادارکی گزارش نکرده است.
اثر موبایل بر گوش اثر موبایل بر گوش انسان در دراز مدت به صورت احساس اصوات اضافی تایید شده است. عموما توافق هایی بر این امر وجود دارد که انرژی فرکانس رادیویی باعث انبساط بافت های مغز می شود که ناشی از تغییرات حرارت کوچک اما سریع بافت ها است. این امر باعث ایجاد امواج فشاری می شود که از طریق جمجمه به گوش درونی فرستاده می شود، جایی که گیرنده های حساس صوتی در آن جا قرار دارند. به این ترتیب، اثر حرارتی موبایل بر گوش انسان در دراز مدت وبه صورت احساس اصوات وز وز، هیس هیس یا تق تق تایید می شود.
تاثیر تخریبی موبایل بر سلامتی چشم تاثیر تخریبی موبایل بر سلامتی چشم انسان منتفی است بر اساس نتایج بررسی های علمی، تاثیر تشعشعات میدان های فرکانس رادیویی بر آغاز و رشد تومورهای سرطانی ثابت نشده است. جدیدترین یافته های حفاظت در برابر اشعه فدرال آلمان نیز خطر پیشرفت سرطان در اثر امواج تلفن همراه را تایید نکرده است، همچنین تاثیر تخریبی موبایل بر سلامتی چشم انسان منتفی اعلام شده است.
حرف آخر عده ای بالا رفتن سوخت و ساز در سلول های مغزی را نشانه بدی دانسته و از آن به عنوان زمینه ساز ایجاد تومورها یاد کرده اند و عده ای دیگر این افزایش سوخت و ساز را به "افزایش فعالیت" تعبیر کرده و آن را مثبت در نظر گرفته اند. حقیقت امر این است که کل این ماجرا چیز چندان جدیدی نیست و تنها درصد و آمار ارائه شده در تحقیق فوق است که جدید به نظر می رسد، قبلا هم طی تحقیقاتی اعلام شده بود که امواج الکترومغناطیس موبایل می توانند توسط پوست و بافت های مجاور جذب شوند و حرارت به صورت موضعی کمی بالا رود، این بالا رفتن حرارت و افزایش جریان خون موضعی ناشی از آن می تواند باعث افزایش مصرف انرژی و افزایش سوخت و ساز در سلول های مغزی ناحیه شود. سازمان جهانی بهداشت از سال 1996 پروژه ای بین المللی را با نام پروژه میادین الکترومغناطیس (EMF Project) آغاز کرده است که در آن به جمع آوری شواهد مرتبط با تاثیر امواج الکترومغناطیس در سلامت افراد می پردازد، با این حال این سازمان اعلام می کند که تاکنون هیچ نشانه محکمی برای عوارض موبایل در سلامتی نیافته است و تنها مورد ثابت شده، افزایش میزان سوانح رانندگی به دنبال استفاده از موبایل است (که طبعا ربطی به امواج الکترومغناطیس ندارد) البته با توجه به این که بیشتر سرطان ها و تومورها روندی تدریجی دارند و گاه تا علامت دار و قابل تشخیص شدن آن ها ده ها سال طول می کشد و از رواج تلفن همراه نیز کمتر از دو دهه می گذرد، نمی توان به صراحت نقش امواج موبایل در شکل گیری چنین تومورهایی را رد یا تایید کرد و باید منتظر تحقیقاتی که در سال های آینده انجام خواهند شد باشیم.
مديتيشن بر حافظه تاثير مي‌گذارد مديتيشن باعث افزايش ميزان قشر خاكستري برخي نواحي در مغز مي‌شود. به گفته متخصصان، مديتيشن تاثيري واضح بر ميزان حافظه، اعتمادبه‌نفس و صميميت دارد. محققان در بررسي‌هاي خود 16 فرد را كه براي كاهش استرس در كلاس‌هاي يوگا و مديتيشن شركت كرده بودند زير نظر گرفتند و به مدت 8 هفته احساسات و حافظه آنها را بررسي كردند، MRI مغز داوطلبان نشان داد افرادي كه اهل مديتيشن هستند در قسمت هيپوكمپ مغز آنها كه مربوط به يادگيري و حافظه است و نواحي مربوط به اعتمادبه‌نفس قشر خاكستري بيشتري دارند. با 15 دقيقه مديتيشن در روز شروع کنيد، مثلا در ساعت ناهار يا قبل از ترک محل کار، راست بنشينيد، چشمها را ببنديد، و به هر چيزي که در زمان حال حسش مي‌کنيد، تمرکز کنيد. چه صداي پرنده اي در دوردست باشد چه صداي تنفس تان.استرس تاثير بد و مخربي روي مغز مي‌گذارد و با ترشح هورمونهاي خطرناکي در ناحيهي هيپوکمپوس و ساير قسمت هاي مغز، حافظه را تحت تاثير قرار مي‌دهد. بعضي از دانشمندان بر اين عقيدهاند که داشتن يک زندگي متعادل و دنبال کردن فعاليت هاي آرامش بخش مانند يوگا، حضور در اجتماع و انجام فعاليتهاي هنري مي‌تواند روند فراموشي بر اثر کهولت سن و پيري مغز را به تاخير بياندازد
5- ارتوپد
روماتیسم مفصلی چیست؟ آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis)
روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید، یک بیماری سیستمیک و مزمن است که باعث تخریب غضروف و ایجاد ضایعات استخوانی می‌شود. این بیماری معمولا در سنین 30 تا 50 سالگی بروز می‌کند و در زنان شایع‌تر است.
آرتریت بصورت قرینه است، یعنی اگر یک زانو یا دست درگیر باشد، به احتمال زیاد طرف مقابل نیز درگیر می شود. در برخی افراد، بیماری از شدت کمی برخوردار بوده و با حداقل ضایعات مفصلی، در مدتی کوتاه همراه میباشد، ولی در برخی دیگر ضایعات پیشرونده و مزمن، به صورت پلی آرتریت میباشد و باعث اختلال در عملکرد مفاصل می‌شود.
نشانه‌ها بیماری شروع آهسته یا ناگهانی دارد و با علائم درد، تورم، گرمی، محدودیت حرکت و خشکی صبحگاهی مفاصل همراه است. درد مفاصل با استراحت و بی‌حرکتی تشدید شده و به مرور زمان در طی روز و با کار کردن و فعالیت آرام تسکین پیدا می‌کند. التهاب مفصل به مرور زمان باعث تخریب غضروف مفصلی و ساییدگی استخوان و به دنبال آن تغییر شکل مفصل می‌شود. در بیماری آرتریت، بیشتر مفاصل انگشتان و کف دست، مچ دست، آرنج دست، پا، مچ پا و گاهی اوقات مهره‌های گردنی درگیر می‌شوند. بیماران ممکن است علائم خارج مفصلی (سیستمیک) مانند تب، ضعف، خستگی زودرس، بی‌اشتهایی ، کاهش وزن و برآمدگی‌های زیر پوست به نام ندول یا گره‌های روماتوئید داشته باشند. گاهی نیز درگیری عروق و اعصاب پوست یا سایر اعضای بدن مثل کلیه، ریه، طحال، کبد و... و درگیری چشمی و خونی دیده می‌شود.
علت ناشناخته‌است، ولی ایمنی سلولی و ایمنی هومورال، هر دو در ایجاد این بیماری نقش دارند. این افراد نسبت به دیگران شانس ابتلای بیشتری به بیماری های مزمن مانند پوکی استخوان ، عفونت ها، آلرژی، بیماری های گوارشی، بیماری های قلبی عروقی و فشار خون دارند.
درمان منظور از درمان این بیماری کاهش درد و ورم، کاهش یا توقف تخریب مفاصل و در مجموع بهتر کردن کیفیت زندگی فرد است. روش‌های درمانی مورد استفاده در بیماری روماتیسم شامل تغییر در شیوه زندگی، استفاده از داروها، جراحی، روش‌های درمانی جایگزین یا تکمیلی نظیر فیزیوتراپی، کاردرمانی، وسایل کمک‌کننده به مفصل و وسایل کمک حرکتی می‌باشند. داروهای ضدالتهابی مانند انواع کورتون‌ها، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی و داروهای غیراستروئیدی برای درمان روماتیسم استفاده می‌شوند. دکتر مقیمی، فوق تخصص روماتولوژی معتقد است، با توجه به این‌که این بیماری در اثر اختلال سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود و داروهای مصرف شده نیز سیستم ایمنی را ضعیف‌تر می‌کنند، افراد باید در مقابل بیماریهای عفونی و ویروسی ایمن شوند.
چند نکته تغذیه ای * کاهش دریافت کالری، باعث کاهش علائم مفصلی می گردد. * مصرف ماهی و دانه های خوراکی مثل گندم و سویا که غنی از اسیدهای چرب امگا 3 می باشند، باعث کاهش درد مفصلی می گردد. * چای سبز ، فلفل شیرین، انگور قرمز و آنتی اکسیدان هایی مانند مس، منیزیم و پتاسیم در درمان روماتیسم بسیار مفیدند. * روغن زیتون خاصیت ضد التهابی دارد.
توصیه‌ها - بیماران از انجام فعالیت‌های روزانه به صورت ناگهانی و شدید و در مدت کوتاه خودداری کنند و و از حمل اجسام سنگین در حالتی که به خصوص مچ دست خم می‌شود، پرهیز نمایند. - بایستی سعی شود به جای وارد کردن فشار به یک یا چند مفصل، آن را بین تعداد زیادتری از مفاصل توزیع کرد و تا جای امکان از مفاصل بزرگتر و قوی‌تر استفاده نمود. - بیماران باید تقسیم مناسب فعالیت روزانه، ورزش منظم و اصولی و استراحت در بین فواصل کاری، ایجاد تعادل بین میزان فعالیت و استراحت، کاهش استرس‌های روانی و استفاده از یک رژیم غذایی سالم را رعایت کنند.
نتایج چند تحقیق در مورد روماتیسم اثر ضد روماتیسمی زردچوبه یک بررسی جدید نشان می‌دهد که زردچوبه و مکمل‌های غذایی آن ممکن است به پیشگیری و درمان برخی بیماریهای استخوانی کمک کنند. ریشه زردچوبه در طب سنتی آسیا برای قرن‌ها به عنوان درمانی برای التهاب مفاصل یا آرتریت کاربرد داشته است. داروهای ضدالتهابی نوین که برای درمان آرتریت به کار می‌روند، عوارض جانبی بسیاری دارند، بنابراین پزشکان و پژوهشگران به دنبال شیوه‌های درمانی جایگزین برای این بیماری هستند. امروزه مکمل‌های غذایی حاوی زردچوبه با نام کورکومین (curcumin) - ماده شیمیایی که رنگ زرد زردچوبه ناشی از آن است- در بازار موجود است. تصور می‌شود این ماده نیز دارای خواص ضدالتهابی باشد.
فایده روغن کبد ماهی برای روماتیسم مفصلی پژوهشگران بر اساس تحقیقات انجام شده به این گروه از بیماران توصیه می کنند برای بهبود علایم بیماری های مفصلی و کاهش مصرف داروهای مسکن ، به طور منظم روغن ماهی و یا کپسول روغن کبد ماهی را مصرف کنند.
یکی دیگر اثرات خوب شیر دادن به نوزاد بر اساس تحقیقات انجام شده احتمال ابتلا به روماتیسم مفصلی در زنانی که به کودکان خود شیر می‌دهند کمتر از سایر زنان است. زنانی که در طول عمرشان بین یک تا دو سال به فرزندشان شیر داده‌اند، تا 30 درصد کمتر از سایرین به روماتیسم مفصلی مبتلا می‌شوند و این درصد با افزایش مدت شیردهی حتی به 50 درصد نیز می‌رسد.
افزايش درد گردن در جوانان آمار حاکي از افزايش درد گردن و کمر و شانه در جوانان به ويژه آن دسته‌اي است که از لپتاپ استفاده مي‌کنند. طبق مقاله‌اي که در livescience منتشر شده است محققان دانشگاه بوستون در تحقيقي در رابطه با استفاده از لپتاپ و دردهاي اسکلتي به اين نتيجه رسيدند که 50 درصد دانشجويان دچار درد در ناحيه کمر، گردن و شانه‌اند که اين مساله رابطه مستقيمي با استفاده از لپتاپ دارد. از هر 7 دانشجو يک نفر يک ساعت بعد از استفاده از لپتاپ اين درد را حس مي‌کند. دليل اين امر نيز اين است که کاربران درست پشت کامپيوتر نمي‌نشينند. متخصصان توصيه مي‌کنند به جاي استفاده از صفحه لمسي کامپيوتر از موس کمک بگيريد تا ميزان درد دست و مچ کاهش يابد. بهتر است موس کمي بالاتر از آرنج و نزديک به کامپيوتر باشد. صفحه مانيتور نيز نبايد خيلي پايين باشد زيرا سبب خم شدن فرد و درد کمر و گردن مي‌شود. به گفته متخصصان کساني که فعاليت فيزيکي بيشتري دارند کمتر در اثر کار با رايانه دچار درد عضلاني و اسکلتي مي‌شوند به تمامي کاربران توصيه مي‌شود هر 2 تا 3 ساعت يک بار کمي قدم بزنند و دستان و انگشتان و گردن خود را بکشند و ماساژ دهند
6- پوست و مو
رابطه ی بین طاسی سر و سرطان پروستات
پژوهشگران علوم پزشکی اعلام کردند، ریزش موی سر مردان در سن جوانی، با ابتلای آنان به سرطان پروستات پس از میانسالی ارتباط دارد. آنان می گویند نتایج یک تحقیق ثابت می کند که مردان طاس بیش از دیگران در خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دارند. بر اساس تحقیقی که در گروهی از مبتلایان به سرطان پروستات انجام گرفته است، شیوع طاسی سر در این افراد در سن جوانی، دو برابر دیگران بوده است.
محققان بر اساس این بررسی به مردانی که در سن جوانی موهای خود را از دست داده اند توصیه می کنند بیش از دیگران، معاینات و آزمایشات دوره ای برای تشخیص سرطان پروستات را جدی بگیرند. جالب است که نتایج یک تحقیقات در سال میلادی گذشته که در مجله اپیدمیولوژی سرطان انتشار داده شده بود، کاملا برعکس این مورد بوده است. نتایج آن تحقیقات نشان می داد، مردانی که در سنین پایین دچار طاسی سر می شوند کمتر احتمال دارد که به سرطان پروستات مبتلا شوند. دانشمندان مدرسه پزشکی دانشگاه واشنگتن و فردهاچینسون طی تحقیقات مشترک بر روی سرطان پروستات کشف کردند که میان ابتلا به طاسی زودرس مردانه و خطر ابتلا به سرطان پروستات رابطه ای وجود دارد. آن ها با تجزیه و تحلیل 999 مورد سرطان پروستات همه از آن ها بین سال های 2002 و 2005 تشخیص داده شده بود، به این نتیجه رسیده بودند. پژوهشگران نشان دادند، مردان مبتلا به سرطان پروستات معمولا در سنین سی سالگی ریزش مو را تجربه نکرده بودند. نویسندگان این مطالعه اعلام کرده بودند که شروع زودرس طاسی مردانه با کاهش نسبی خطر ابتلا به سرطان پروستات همراه است.
سرطان پروستات، سرطانی است که در غده پروستات به وجود می آید. سرطان پروستات یکی از شایع ترین سرطان هایی است که مردان را مبتلا می کند. غده پروستات غده اى است که تنها در مردان یافت مى شود. این غده در زیر مثانه قرار دارد و مایعى به داخل منى ترشح مى کند. سرطان پروستات با نشانه هاى مرتبط با دفع ادرار و یا درد شکم تظاهر مى کند. این نشانه ها با علائم بیمارى هاى رایجى مانند عفونت و بزرگى خوش خیم پروستات مشابهت دارد. سرطان به نوعی بیماری گفته می شود که در آن سلول ها به شکل غیرقابل کنترلی در داخل بدن شروع به رشد می کنند و سپس بافت ها و اعضای بدن را مورد تهاجم قرار داده و تخریب می نمایند. غده پروستات اطراف دهانه مثانه و مجاری ادرار و ماهیچه هایی که در هنگام دفع منی منقبض می گردند را احاطه کرده است و یکی از سه غده لازم برای تولید مثل در مردان می باشد. این غده، مایع چسبناک شیری رنگی متشکل از اسیدها و آنزیم ها را تولید می کند که حدود 15 درصد از حجم کل منی را تشکیل داده و در تغذیه و نگهداری سلول های اسپرم، کمک شایانی می کند. سرطان پروستات از سلول های غده پروستات شروع به تکثیر نموده و ممکن است به سایر بخش های بدن شامل مثانه، روده بزرگ، راست روده و استخوان گسترش نماید. میان طاسی سر و سرطان پروستات رابطه معنی داری وجود دارد. راه های جلوگیری از سرطان پروستات
اگر چه تعدادی از بررسی های اپیدمیولوژیک ارتباط بین سرطان پروستات و رژیم غذایی را به طور جدی مطرح کرده اند، اما واقعاً اطلاعات زیادی در مورد راه های جلوگیری از سرطان در دسترس نیست. بر اساس گزارش کمیته ملی تحقیقات آمریکا سه سرطان پروستات، پستان و روده بزرگ بیشترین ارتباط را با عوامل غذایی دارند. مواد غذایی مرتبط با سرطان پروستات سوءظن اصلی متوجه چربی است مخصوصاً چربی حیوانی. در مطالعات انجام شده تعداد مردانی که چربی حیوانی مصرف می کنند به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر از دیگران مبتلا به سرطان پروستات می باشند؛ همچنین این افراد مبتلا به نوعی از سرطان پروستات می شوند که سریع تر منتشر و مشکل تر درمان می شوند. محققان معتقدند که چربی های حیوانی هم سطح تستوسترون و هم سطح استروژن خاصی را افزایش می دهد که این دو باعث تحریک رشد پروستات همراه با سلول های سرطانی در پناه آن می شوند. از مواد غذایی ذکر شده دیگر شکر و شیرینی جات، تنباکو، غذاهای آماده، غذاهای تند و پرادویه و قهوه است. ورزش منظم در پیشگیری از سرطان پروستات اطلاعات موجود قویاً تأکید می کند که یک برنامه ورزشی پیوسته در طی سال های متمادی ممکن است، احتمال ابتلای سرطان پروستات را کم کند. علت احتمان آن تأثیر فعالیت جسمی روی کاهش سطح تستوسترون و کنترل وزن است.
ترمیم طاسی سر با سلول های بنیادی گروهی از دانشمندان آلمانی با هدف یافتن راهی برای ترمیم طاسی سر برای اولین بار در دنیا موفق شدند در آزمایشگاه فولیکول های مو را از سلول های بنیادی کشت دهند. محققان دانشگاه برلین برای اولین بار در دنیا توانستند سلول های بنیادی را در آزمایشگاه به سلول های فولیکول مو تمایز دهند. درحال حاضر فولیکول های به دست آمده از سلول های بنیادی حیوانات بوده و نازکتر از تار موی انسان هستند، اما به گفته این محققان، ظرف 5 سال آینده می توان از این روش برای تهیه فولیکول موی انسان و حتی پیوند به سر افراد استفاده کرد. از این روش نه تنها می توان برای ترمیم طاسی سر استفاده کرد، بلکه همچنین می توان موهایی را برای آزمایش میزان اثربخشی مواد استفاده شده در صنایع بهداشتی آرایشی دارویی ایجاد کرد به طوری که به جای استفاده از حیوانات آزمایشی برای بررسی مسمومیت های احتمالی این مواد می توان فولیکول های مو را در آزمایشگاه ایجاد کرد و واکنش مو در مقابل این مواد را مورد ارزیابی قرار داد. این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "هیچ حیوانی مشکل ریزش مو ندارد نه شامپانزه ها، نه فیل ها و نه زرافه ها هیچکدام طاس نمی شوند بنابراین اگر به جای آزمایش بر روی حیوانات از یک روش جدید استفاده کنیم، می توانیم نتایج موثرتری به دست آوریم." در حقیقت برپایه قوانین، صنایع آرایشی بهداشتی از سال 2013 اجازه نخواهند داشت تا مواد به کار رفته در محصولات خود را بر روی حیوانات آزمایش کنند بنابراین نیاز به یافتن روش های دیگری دارند. براساس گزارش LeiWeb، در مورد ترمیم طاسی با استفاده از این روش محققان اظهار داشتند: "روش کار بسیار ساده خواهد بود. به طوری که برای بیمار یک نمونه برداری بدون درد از بافت پوست انجام می شود. سپس از این نمونه، سلول های بنیادی خود فرد استخراج می شود. این سلول ها در آزمایشگاه برای تهیه فولیکول های مو تمایز می یابند و سپس فولیکول ها به پوست سر پیوند زده می شوند."
درمان جای جوش با لیزر
جوش صورت شایعترین بیماری پوستی جوانان است که از دسته بیماریهای التهابی به شمار می رود و جوانان اغلب از این موضوع احساس ناراحتی می کنند. به گزارش گروه علمی پژوهشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران ���ایسکانیوز��� پیش از این گفتیم که یکی از روش های متداول و مؤثر در برطرف کردن زخم های صورت ناشی از جوش غرور، آبله مرغان، مواردی مثل خالکوبی، لکه های مربوط به سن و آفتاب و چین و چروک، ساییدن پوست یا به اصطلاح علمی ���درم ابریژن��� (DERMABRASION) است. چون جای جوش های صورت بعد از درمان به دلیل التهاب پوستی و باز شدن رگها محل قرمزی باقی می ماند برای درمان این قرمزی پزشکان داروهای ضد قرمزی و التهاب تجویز می کنند که البته برای از بین رفتن کامل قرمزی بعد از جوش چند ماه درمان لازم است. روش دیگری که در از بین بردن قرمزی بعد از جوش بسیار موثر است لیزر می باشد. لیزرهای خاص با ارسال طول موج مشخص باعث کاهش التهاب و بسته شدن رگهای باز شده می شوند. ویژگی مهم لیزر عملکرد سریع آن است به طوری که با انجام یک تا سه جلسه لیزر، قرمزی به طور کامل از بین می رود. از طرف دیگر لیزرهای به کار رفته برای درمان قرمزی پوست هیچ آسیبی به پوست نمی زند و تنها محل لیزر برای چند روز کمی تیره می شود. لیزر جای جوش حتماً باید توسط متخصص پوست انجام شود. اثر ترکیب استفاده از دارو و لیزر به صورت هم زمان بیش از انجام یک درمان به تنهایی است. از سوی دیگر برای از بین بردن این مشکل می توانید مخلوط آب اسفناج و سفیدآب استفاده نمایید در ضمن به محل جوشها می توان مخلوط عسل و زرده تخم مرغ و روغن زیتون مالید و یک ساعت روی صورت قرار داده و بعد آن را با آب ولرم بشویید. این عمل را یک روز درمیان تکرار کنید تا آثار جوش ها از بین برود. برگ کلم یا برگ ترب یا پونه را کوبیده و به صورت ضماد استفاده کنید، کمپرس یا جوشانده تخم جعفری نیز برای از بین بردن آثار جوش ها مفید است. اثر آب بر روی جوش های چرکی در دوره اولیه وقتی که جوش ها هنوز کوچک هستند با یخ از گسترش آنها جلوگیری کرده، بدین ترتیب که با قرار دادن کیسه یخ روی دمل، از رشد آنها جلوگیری نموده و بعد آنها را کمپرس داغ می کنید. مسئله مهم به وجود آمدن سیستم سریع گردش خون در محل جوش می باشد چرا که این گردش سریع خون باعث تعویض شدن چرک و مواد سمی محل جوش با مواد سالمی که در خون است، شده و در نتیجه جوش ها زودتر و بهتر از بین می روند.
هنگام خانه تکانی مراقب پوستتان باشید وقتی کمی در کوچه های شهر دقت کنیم، پنجره هایی را می بینیم که پرده ندارند، فرش هایی که از لبه بام ها آویزان شده اند، افرادی که بالای نردبان ها رفته و شیشه و دیوارها را می شویند و ده ها مورد دیگر که همگی نشانی از آمدن سال نو هستند و استقبال از آن. خانه تکانی رسمی قدیمی است که ایرانیان برای آغاز سال نو آماده شده و با نظافت و شستشوی تمام قسمت های خانه، به استقبال آن می روند. اما گاهی برخی از افراد به اشتباه با به خطر انداختن سلامت خود، روزهای سال نو را با انواع بیماری ها و مشکلات جسمی شروع می کنند. در حقیقت اگر در روزهای پایانی سال کمی بیشتر دقت کنیم متوجه خواهیم شد که بسیاری از مردم با گردن درد، کمر درد، پا درد، بیماری های تنفسی، خارش، سوزش و ترک خوردن پوست و��� روبه رو می شوند. برای پیشگیری از بروز چنین مشکلاتی، شاید بهتر باشد در اولین مرحله دقت داشته باشیم که خانه تکانی امروز با گذشته تفاوتی اساسی دارد. امروز نه خانه ها همانند خانه های بزرگ و قدیمی آن زمان هستند و نه نظافت در طول سال همانند آن روزهاست. در نتیجه بهتر است با توجه به امکاناتی که در دسترس همه مردم است، این کارها در طول سال و بتدریج انجام شوند. در حقیقت همان طور که مشخص است، امروز خانه تکانی به مفهوم سالیان گذشته نیست که قسمت هایی از خانه در طول سال اصلا تمیز نشده و در روزهای پایانی سال مجبور باشیم که تمام خانه را در مدت زمانی کوتاه تمیز کنیم. با چنین شیوه ای، معمولا در روزهای آخر سال اغلب خانم های خانه دار با مشکلات متعددی روبه رو خواهند شد. بنابراین بهترین روش این است که در طول سال، هر روز یا هر هفته قسمتی از خانه را تمیز کنیم. با این کار نه تنها در روزهای پایان سال خسته و بیمار نمی شویم، بلکه لوازم اضافی نیز از خانه خارج شده و در نتیجه محیط بهتر و خلوت تری ایجاد خواهد شد.
خانه تکانی و سلامت پوست و ناخن به طور حتم هیچکس دوست ندارد روزهای سال نو با دستانی خشک و ترک خورده یا ناخن هایی شکسته در جمع حاضر شود، بنابراین بهتر است به این مساله بیشتر دقت کرده و مراقب سلامت پوست و ناخن ها باشیم. دکتر زهره نیکبخت، متخصص بیماری های پوست و مو در این باره به جام جم می گوید: ��چنانچه شما هم تصمیم دارید طبق رسم قدیمی شب سال نو خانه را کامل تمیز کرده و تمام قسمت ها و لوازم خانه را پاک کنید، بهتر است در مورد استفاده از مواد شوینده دقت زیادی داشته باشید؛ به این معنی که باید از شوینده های مناسب و طبق دستوری که روی آن نوشته شده است استفاده کنید.�� وی تاکید می کند: ��بسیاری از کسانی که در روزهای پایانی سال به پزشک مراجعه می کنند، افرادی هستند که از مواد شوینده و سفیدکننده ها به درستی استفاده نکرده اند؛ به این معنی که بدون استفاده از دستکش و ماسک با این مواد کار کرده و در نتیجه عوارضی برای آنها ایجاد شده که ممکن است حتی ماه ها نیز ادامه داشته باشد.�� این پزشک متخصص می افزاید: ��استفاده از دستکش هنگام کار با مواد شوینده، بهترین شیوه برای حفاظت از پوست و ناخن هاست؛ البته چنانچه از دستکش های آشپزخانه استفاده می کنید، بهتر است آنها را هر چند وقت یکبار تعویض کرده یا از دستکش های لاتکس که معمولا یکبار مصرف هستند، بهره ببرید؛ البته دقت داشته باشید که دستکش ها نباید پاره بوده یا منفذی داشته باشد.�� دکتر نیکبخت در مورد بیماری های مرتبط با پوست و مو که ممکن است در این روزها ایجاد شوند، توضیح می دهد: ��این مواد منجر به خشکی شدید پوست شده و حتی مقداری از آن می تواند داخل اپیدرم باقی مانده و در درازمدت به اگزما تبدیل شود. شکنندگی و خرد شدن ناخن ها و جدا شدن ناخن از قسمت زیرین نیز از جمله مشکلاتی است که می تواند در ناخن ها خودش را نشان دهد.�� به گفته دکتر نیکبخت، پس از استفاده از مواد شوینده، حتما باید از مرطوب کننده ها استفاده کرد. در حقیقت کرم های مرطوب کننده در این شرایط بهتر از کرم های چرب کننده هستند. مشکلات پوستی چه نشانه هایی دارند؟ دکتر نیکبخت می گوید: ��خشکی، پوسته پوسته شدن، خارش و سوزش پوست از جمله علائمی است که نیاز به توجه و رسیدگی دارند. شکنندگی و خرد شدن ناخن ها، احساس تنگی نفس و خشکی در ناحیه بینی و حنجره که می تواند به علت بخار مواد شوینده ایجاد شده باشد نیز از جمله مواردی هستند که به بررسی توسط پزشک نیاز دارند.�� درمان مشکلات پوستی دکتر نیکبخت با تاکید بر مراجعه سریع و بموقع به پزشک متخصص، می گوید: ��در صورت بروز چنین مشکلاتی، باید برای درمان در زمانی مناسب به پزشک متخصص مراجعه کنید؛ البته ابتدا می توانید روزی چند مرتبه از کرم های مرطوب کننده استفاده کرده و در صورتی که مشکل برطرف نشد، به پزشک متخصص مراجعه کرده و از کرم های درمانی که وی تجویز می کند، استفاده کنید.�� در هر صورت متخصصان توصیه می کنند خانه تکانی زمانی شیرین و دلچسب است که به سلامت شما آسیب نرساند
استفاده مکرر از رنگ مو موجب شکنندگی موها می شود
استفاده مکرر از رنگ مو موجب شکنندگی موها می شود. دکتر حمید سورگی در گفت وگو با خبرنگار بهداشت و درمان ایسنا، اظهار داشت: استفاده از رنگ مو به خودی خود مشکلی ندارد اما وجود شرایطی از قبیل عدم استفاده بیشتر از یک ماه و استفاده از مواد دکلره کمتر لازم است.
وی عوارض شایع رنگ مو را حساسیت دانست و افزود: قبل از استفاده از رنگ مو حتما باید روی بازو تست شود. سورگی عنوان کرد: موهای رنگ شده در بیشتر مواقع شکننده هستند به همین دلیل باید کارهای جانبی کمتری بر روی موها انجام شود. وی توصیه کرد: به سبب شکنندگی موی رنگ شده باید از فر، سشوار، برس و گلت کمتر استفاده شود به این علت که موها دچار ریزش می شوند. وی اظهار کرد: باید افراد از مواد آرایشی و بهداشتی دارای مارکهای مطمئن و برچسب وزارت بهداشت استفاده کنند و از محل قابل اطمینان همانند داروخانه خریداری کنند. سورگی ادامه داد: در رنگ موهای گیاهی نیز مقداری مواد شیمیایی وجود دارد به همین دلیل تفاوت چندانی بین رنگ مو گیاهی و شیمیایی وجود ندارد.
7- اطفال
مغز نوزادان فراتر از کامپیوتر عمل می کند به گزارش گروه علمی پژوهشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران ���ایسکانیوز���، به نقل از medindia، به گفته محققان دانشگاه کالیفرنیا، توانایی های یادگیری در کودکان به گونه ای قوی عمل می کند که حتی می تواند قوی تر از ذهن قوی ترین دانشمندان و کامپیوترهای پیشرفته عمل کند. نوزادان گونه انسانی تحقیقاتی محققان هستند که در مقایسه با افراد بالغ نسبت به اطراف خود آگاه تر هستند. محققان به والدین توصیه می کنند که بگذارید کودکان خودشان از راه طبیعی و از طریق کنجکاوی و کنکاش یاد بگیرند نه از طریق فیلم های آموزشی. افراد بالغ هم می توانند از نگاه کودکان دنیای اطراف خود را بنگرند تا مانند آن ها توانایی های یادگیری خود را تقویت کنند
چاقی کودکان را تا قبل از ۱۲ سالگی کنترل کنید
برنامه های پیشگیری از چاقی باید در سنین کودکی و زیر ۱۲ سالگی آغاز شود و کاهش مقدار کمی از وزن بدن در کاهش احتمال ابتلا به بیماری های قلبی عروقی کمک خواهد کرد. به گزارش گروه علمی پژوهشی باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران ���ایسکانیوز��� به نقل از سایت وزارت بهداشت، دکتر زهرا عبداللهی معاون دفتر بهبود تغذیه جامعه ضمن بیان این مطلب اظهار داشت: کاهش وزن متوسط ۵ تا ۱۰ درصد از وزن بدن می تواند به کاهش میزان خطرابتلا به بیماری های قلبی کمک کند و افراد از طریق دستیابی به وزن دلخواه خود و حفظ آن می توانند میزان این خطر را کاهش دهند. وی کاهش مصرف چربی و افزایش مصرف میوه جات ، سبزیجات و حبوبات را برای کاهش وزن ضروری دانست و افزود: یک برنامه غذایی سالم بهتر از انتخاب غذاهای سالم جهت تغذیه بوده و مهم این است که غذا به شیوه صحیحی جهت کاهش کلسترول، چربی اشباع، چربی ترانس، چربی کل و کالری ها تهیه شود. دکتر عبداللهی با اشاره به این که غذاهایی که دراغلب رستوران ها و مراکز تهیه غذاهای سرپایی سرو می شوند، دارای چربی و کلسترول بسیار بالایی هستند، تصریح کرد: غذا خوردن در بیرون از منزل به مفهوم از دست دادن کنترل بر روی برنامه غذایی نیست و با تفکری منطقی و انتخابی درست، می توانند رژیمی کم کلسترول و کم چربی را در هر جا که می روند، رعایت کنند. معاون دفتر بهبود تغذیه جامعه توصیه کرد: به جای مصرف روغن های جامد بهتر است افراد از روغن های مایع استفاده کنند و از خوردن سوسیس و کالباس، شیرینی های پر چربی و پرخامه، سس ها و کباب های کوبیده که پر از چربی است، پرهیز کنند.
8- چشم
لنزهاي رنگي براي سلامت خطرآفرين است
امروز جوانان بسياري به دليل زيبايي از لنزهاي رنگي استفاده مي‌کنند. تهيه اين لنزها نيز راحت است و به سهولت در مغازه‌ها و فروشگاه‌هاي فروش عينک يافت مي‌شود. جالب است بدانيد استفاده از اين لنزها بدون تجويز پزشک مي‌تواند براي بينايي مضر باشد زيرا اندازه اين لنزها بايد براساس چشم هر فرد طراحي شود و درصورتي که مناسب نباشد ميزان اکسيژن دريافتي چشم را کم کرده و همين امر به عروق خوني داخل چشم آسيب رسانده و سبب کاهش بينايي مي‌شود. به گفته محققان دانشگه اينديانا در صورتي که فردي دچار عفونت چشمي باشد و بدون تجويز پزشک لنز رنگي استفاده کند، اين موضوع مي‌تواند سبب نابينا شدن او در عرض 24 ساعت شود لنزهاي رنگي از لحاظ جنس كاملاً مشابه لنزهاي طبي هستند و حتي كارخانجات سازنده شناخته شده لنزهاي طبي در دنيا لنزهاي رنگي را نيز توليد مي كنند. خريد لنزهاي رنگي از مراكز غيرمعتبري مثل سوپرماركت ها و بوتيك ها مي تواند خطر آفرين بوده و حتي به از دست دادن قدرت بينايي منجر شود. دو نوع لنز رنگي در بازار ,وجود دارد نوعي از اين لنزها در ظروف شيشه اي نگهداري مي شوند كه طويل المدت بوده و قيمت بالاتري نسبت به نوع دوم دارند اما يك سري لنزها كه متاسفانه در بوتيك ها به فروش مي رسد و به اسم لنز مدت دار معروفند در ظروف آلومينيومي به نام بليستر قرار دارند كه فقط به مدت يك هفته اجازه مصرف آن وجود دارد در حالي كه هيچ مصرف كننده اي نه تنها پس از يك هفته آن را دور نمي اندازد بلكه به دوستان خود نيز قرض مي دهد.
9- بهداشت دهان و دندان
رابطه بهداشت دهان با بیماری ها می‌گویند چشمها دریچه ای به روح انسان هستند، اما دهان شما نیز دریچه‌ای به سلامت جسم شماست. بهداشت دهان و سلامت کل بدن شما بیشتر از آنچه که شما حدس بزنید، به هم ارتباط دارند.
دهان شما به طور طبیعی حاوی باکتری است. بزاق، یک عامل ضد باکتری و ویروس است. بزاق حاوی آنزیم‌هایی است که باکتری‌ها را با شیوه‌های مختلف نابود می‌کند. اما تعداد باکتری‌های مضر گاهی از کنترل خارج می‌شوند و به بیماری پریودنتیت (عفونت وخیم بافت‌های اطراف دندان و لثه) منجر می‌شوند. هنگامی که لثه‌های شما سالم هستند، باکتری‌های دهان شما معمولا وارد جریان خون نمی‌‌شوند. اما بیماری لثه امکان ورود باکتری را به درون جریان خون فراهم می‌کند. گاهی درمان‌های تهاجمی در دهان و دندان نیز باعث می‌شود که باکتری‌ها به درون جریان خون وارد شوند.
بیماری‌ها و مشکلاتی که ممکن است با بهداشت دهان شما ارتباط داشته باشند، عبارتند از: بیماری های قلبی عروقی برخی از پژوهشگران اعتقاد دارند باکتری‌هایی که از دهان وارد جریان خون می‌شوند و به سرخرگ های قلب می‌رسند، بر دستگاه قلبی عروقی تاثیر می‌گذارند. عفونت‌های لثه ممکن است یک بیماری قلبی از پیش موجود را هم بدتر کند. بیمارانی که در معرض ابتلا به اندوکاردیت عفونی (عفونت دریچه ها و لایه داخلی دیواره قلب) هستند، باید پیش از اعمال دندانپزشکی، آنتی‌بیوتیک دریافت کنند. پزشک قلب و دندانپزشک شما می‌توانند تعیین کنند که آیا عارضه قلبی شما، مصرف آنتی‌بیوتیک را پیش از اعمال دندانپزشکی ضروری می‌کند یا نه.
بیماریهای تنفسی عفونت‌های باکتریایی تنفسی از طریق ورود قطرات ریز مایع از دهان و گلو به درون ریه‌ها به وجود می‌آیند. این قطرک‌ها حاوی باکتری‌هایی هستند که می‌توانند درون ریه‌ها تکثیر کنند و به آن صدمه بزنند. لذا باکتری‌هایی که درون دهان رشد می‌کنند، به خصوص در افرادی که دچار بیماریهای بافت اطراف دندان هستند، می توانند باعث ایجاد عفونت‌های تنفسی مانند ذات‌الریه شوند.
دیابت افراد دیابتی نسبت به افراد سالم دچار بیماریهای لثه‌ای شدیدتری می‌شوند. در این افراد بافت لثه از دندان جدا می شود.عفونت باعث می‌شوند که قند خون بالا رود و نیاز به انسولین بیشتری برای کنترل قند خون باشد. بنابراین دیابتی‌هایی که دچار بیماریهای پریودنتال (بیماری بافت‌های اطراف دندانی که با عقب‌نشینی لثه‌ها و از دست دادن دندان‌ها در افراد بزرگسال همراه است) هستند، باید مورد معالجه قرار گیرند. یک مطالعه روی 113 بیمار مبتلا به بیماری لثه‌ای و دیابت نوع دو نشان داده است که درمان بیماری لثه‌ای با جرم‌گیری و تجویز آنتی‌بیوتیک داکسی سایکلین، باعث کاهش عوارض بیماری دیابت می‌شود. نتایج تحقیقی نشان داد که خطر وقوع زایمان‌های غیرطبیعی در مادران دارای بیماریهای شدید لثه‌ای، هفت و نیم برابر مادران سالم است. ایدز در برخی از موارد ممکن است یکی از اولین نشانه‌های ایدز در دهان به صورت عفونت شدید لثه ظاهر شود. همچنین ممکن است لکه‌های سفید دائمی یا ضایعات غیرمعمول بر روی زبان یا دهان به وجود آید.
آلزایمر اشخاصی که توان ذهنی طبیعی دارند، اما به التهاب لثه مبتلا هستند، بیشتر در معرض آلزایمر در سال های آتی زندگی هستند. بیمار ممکن است به این التهاب لثه مبتلا باشد، اما اطلاعی از بیماری خود نداشته باشد، زیرا علائم اولیه خاصی برای این بیماری وجود ندارد، مگر قرمزی و خونریزی لثه ها در هنگام مسواک زدن و بوی بد دهان که از علائم آن به شمار می آیند. اگر فردی به بیماری لثه و پریودنتال مبتلا باشد، دندانپزشک و یا متخصص بیماری های لثه، پلاک میکروبی و جرم های بالا و زیر لثه را برمی دارد که این روش درمانی، جرم گیری نام دارد.
سرطان ابتلا به بیماری لثه، خطر بروز برخی انواع سرطان ها را افزایش می‌دهد. محققان دریافتند خطر ابتلا به سرطان در مردانی که سابقه بیماری لثه داشته اند، 14 درصد بیشتر از سایر افراد است. بیماری لثه با افزایش خطر ابتلا به سرطان‌های ریه ، کلیه، لوزالمعده و خون ارتباط دارد.
پوکی استخوان اولین مرحله کاهش تراکم استخوانی ممکن است در دندان‌ها خود را نشان دهد. دندانپزشک شما ممکن است در جریان یک رادیوگرافی معمول دندان، متوجه این عارضه شود. همچنین پوکی استخوان ممکن است باعث از دست دادن دندان شود. کاهش تراکم استخوان فک، پشتیبانی استخوان از دندان را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود که دندان‌ها دیگر پایه محکمی نداشته باشند.
زایمان زودرس بیماریهای لثه باعث می شوند که باکتری‌ها وارد گردش خون بیمار شده و سطح ماده‌ای به نام پروستاگلاندین را تا حد زیادی بالا ببرند. در اواخر دوران حاملگی، به طور طبیعی سطح این ماده افزایش پیدا کرده و باعث زایمان می‌شود. بنابراین افزایش زودهنگام این ماده میتواند باعث تحریک زایمان قبل از موعد مناسب شود. برخی از پژوهش‌ها نشان داده است که باکتری‌های بیماری‌زا درون دهان زن باردار می توانند به جفت یا مایع آمنیونی وارد شوند و باعث زایمان زودرس شود. آلودگی واژن با عفونت‌های باکتریایی حاصل از رشد زیاده از حد باکتری‌های هوازی و بی‌هوازی نیز باعث کوتاه شدن مدت بارداری می‌گردد. نتایج مطالعه ای نشان داد که خطر وقوع زایمان‌های غیرطبیعی در مادران دارای بیماریهای شدید لثه‌ای، 5/7 برابر مادران سالم است.
سایر بیماری‌ها سایر بیماری‌ها نیز ممکن است پیش از هر جای دیگر، در دهان تظاهر کنند. سندروم شوگرن ، یک بیماری خود ایمنی است که غدد تولیدکننده بزاق را هدف قرار می‌دهد. سیفیلیس، سوزاک و نیز اعتیاد به مواد مخدر از جمله این بیماری‌ها هستند.
10- گوش
چه عواملی سبب عارضه وزوز گوش می شوند؟
وزوز گوش حالتی است که در آن یک صدای غیرطبیعی در گوش یا درون سر ایجاد می شود بدون این که با منابع خارجی ایجاد کننده صدا ارتباطی داشته باشد. به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، معمولا صدا به صورت زنگ، وزوز و همهمه احساس می شود که می تواند به صورت حمله ای، دائمی، ضربان دار یا یکنواخت یا حتی همراه با کاهش شنوایی باشد. به گزارش سایت تخصصی مایوکلینیک، وزوزگوش معمولا ناشناخته است اما ممکن است به علل آسیب در حلزون گوش، سیستم عصبی، عروقی، مکانیکی، عضلانی بروز کند. آمارهای پزشکی نشان می دهد حدود ۹۰ درصد از موارد وزوز گوش به علت جرم گوش یا عفونت گوش میانی بروز می کند. در پیرگوشی نیز به طور شایع وزوز گوش وجود دارد. کسانی که به علت ضربه های صوتی دچار کاهش گذرای شنوایی شده اند، اگر به طور دائم در معرض ضربه های صوتی قرار گیرند، ممکن است دچار کاهش شنوایی دائمی شوند و وزوز گوش در این افراد یک علامت هشدار دهنده است. بنابراین گزارش، دومین علت شایع وزوز گوش ابتلا به بیماری های قلبی است و یک سوم بیمارانی که وزوز شدید گوش دارند، مبتلا به اختلال قلبی و عروقی هستند و۷۵ درصد از این افراد دچار فشارخون بالا می باشند. همچنین در ۵ تا ۱۰ درصد موارد آسیب به سر، منجر به وزوزگوش می شود. در تصادفات رانندگی در اثر تکان های شدید سر به عقب و جلو معمولا چند روز تا چند هفته وزوزگوش ایجاد می شود.
عوارض دارویی نیز در ۵ تا ۱۰ درصد موارد منجر به این عارضه شنوایی می شوند که از جمله این داروها آسپیرین، مسکن ها و برخی آنتی بیوتیک ها، ضد افسردگی ها و آرام بخش ها هستند. در این موارد وزوز گوش قبل از کاهش شنوایی علامت هشدار دهنده است و ادامه مصرف دارو گاهی منجر به کاهش شنوایی برگشت ناپذیر می شود. بیماری های دندان باعث احساس پرشدگی و فشار و تشدید وزوزگوش و حساسیت روی مفصل گیجگاهی ـ فکی می شود. علاوه بر این بیماری های روحی و استرس نیز می توانند عامل بوجود آورنده یا تشدید کننده وزوز گوش باشند. از سوی دیگر، ارتباط بین شریان و ورید می تواند باعث وزوز خفیف گوش شود که شایع ترین علت آن تومور است که با بزرگتر شدن تومور و تهاجم به گوش میانی، بیمار دچار کاهش شنوایی نیز می گردد. انقباضات نرم کام و انقباض عضلات گوش هم از دیگر عوامل ایجاد وزوز گوش هستند. پزشک متخصص با کشف علت بروز عارضه، می تواند شیوه مناسب درمان آن را شناسایی کرده و برای بیمار تجویز کند.
11- دارو شناسی
آنتی بیوتیک را با شیر نخورید
قاعدتا زمانی که غذا و دارو با هم مصرف می شوند، واکنش هایی در بدن انجام می گردد که در اغلب موارد، این واکنش ها باعث کاهش اثر داروها می گردند. داروسازان معتقدند غذایی که می خوریم، ترکیب بسیار پیچیده ای از انواع مواد مغذی است. زمانی که دارویی را مصرف می کنیم، علاوه بر مواد اصلی دارو، ترکیبات دیگری هم که در فرمولاسیون دارو وجود دارد، وارد بدن ما می شود. بنابراین به عنوان یک قانون کلی، داروها نباید همراه با غذا مصرف شوند، مگر این که پزشک توصیه کرده باشد.
دکتر تیرنگ نیستانی، متخصص تغذیه و رژیم غذایی و دانشیار انستیتو تحقیقات تغذیه و دانشگاه شهید بهشتی در این باره توضیحاتی را ارائه می دهند:
آقای دکتر! زمانی که فردی به عفونتی مبتلا می شود و پزشک برای او آنتی بیوتیک تجویز می کند آیا باید رژیم غذایی خاصی داشته باشد؟ واقعیت امر این است که رژیم غذایی خاصی برای آنتی بیوتیک درمانی نداریم. البته برنامه غذایی و مراقبت های تغذیه ای خاصی هم برای پیشگیری از عفونت، هم در زمان شدت پیداکردن آن و هم در زمان درمان، برای بیمار فراهم می کنیم که این کار طبیعتا وظیفه متخصص تغذیه است.
وقتی فردی آنتی بیوتیک میخورد چه مواد غذایی را باید مصرف کند که بتواند دوره عفونت و بیماری را راحت تر طی کند؟ بستگی به ماهیت آنتی بیوتیک دارد. همان طور که می دانید معنی لغوی آنتی بیوتیک، ضد حیات است. بنابراین با توجه به نوع آنتی بیوتیک، دوز استفاده، زمان مصرف، این که چه فردی آن را مصرف کند و واکنش او نسبت به دارو و عوارض داروها، باید مواد غذایی خاصی مصرف کرد. بعضی از این عوارض ممکن است مشترک باشند که مهمترین آن ها عوارض گوارشی است. عوارض گوارشی ناشی از داروها عبارتند از: دل به هم خوردگی، اسهال، تهوع، ضعف، گیجی، سنگینی و...
حال این سوال پیش می آید که آیا امکان دارد با استفاده از مواد غذایی خاصی از این حالتها پیشگیری کنیم یا به طور کلی آن ها را درمان کنیم؟ پاسخ این است که خیلی از مواقع با مصرف مواد غذایی، مشکل به طور کلی درمان نمی شود اما گاهی می تواند به ما کمک کند. افرادی که آنتی بیوتیک مصرف می کنند یعنی عفونت حادی دارند و طبیعتا اشتهای شان تحت تاثیر قرار می گیرد. ولی به رغم این بی اشتهایی توصیه می شود خوردن میوه و سبزی را فراموش نکنند. بعضی از محققان در میان میوه ها روی سیب به دلیل پکتینی که داخل آن وجود دارد تاکید می کنند زیرا گفته می شود پکتین سیب می تواند تا حدودی اثر مثبت بر حالت تهوع ناشی از خوردن آنتی بیوتیک ها داشته باشد. سبزی هایی مانند اسفناج، کلم بروکلی، فلفل، هویج و... نیز به بیمار کمک می کند تا به حالت ضعفش غلبه کند.
غذاها چقدر می توانند با آنتی بیوتیک ها تداخل ایجاد کنند؟ تداخل غذا و آنتی بیوتیک با توجه به نوع آنتی بیوتیک می تواند متفاوت باشد. ما این را میدانیم که بعضی از آنتی بیوتیک ها به ویژه خانواده پنی سیلین ، آموکسی سیلین و آمپی سیلین سبب اختلال در جذب کلسیم می شوند. بعضی از افراد به رغم این که مجبورند به دلیل عفونتی که دارند آنتی بیوتیک بخورند، رژیم غذایی خاصی هم دارند. این افراد چه نکاتی را باید رعایت کنند؟ افرادی که رژیم غذایی خاصی دارند بیشتر کسانی هستند که رژیم های کاهش وزن دارند یا دیابتی هستند و در جهت کنترل قندخون رژیم می گیرند. نکته ای که باید متذکر شوم این است که بیش از این که آنتی بیوتیک در این رژیم ها مساله ساز باشد، توجهات نه چندان منطقی و علمی اطرافیان بیمار می تواند مشکل ساز باشد. به عنوان نمونه با یک عفونت گلوی ساده، برونشیت یا عفونت مجاری ادرار که آنتی بیوتیک تجویز می شود، تفکر این که مصرف آنتی بیوتیک موجب ضعف بدن می شود پس باید بیمار را تقویت کرد در افراد قوت می گیرد. بنابراین هر کس با توجه به فرهنگ و غذاهایی که می شناسد انواع غذاها را از پاچه گوسفند، آب گوشت و بلدرچین گرفته تا میوه، سبزی و شیرینی به فرد پیشنهاد می کند و به طور کل برنامه غذایی بیمار را به هم می ریزد. نکته ای که به نظر من باید خیلی به آن توجه کرد این است که اگر برنامه غذایی فردی را متخصص تغذیه تنظیمکرده باشد، این برنامه، برنامه ای نیست که موجب ضعف ایمنی و اختلال در وضعیت سوخت و ساز بدن شود. بنابراین نباید نگران عوارض جانبی برنامه غذایی یا رژیم غذایی تاییدشده توسط متخصص تغذیه بود. به هر حال هر فردی ممکن است در طول زندگی اش به عفونت های متفاوتی به ویژه عفونت تنفسی آن هم از نوع ویروسی مبتلا شود. بنابراین مداخلات تغذیه ای غیرعلمی و غیرتخصصی توسط اطرافیان جز این که مشکل بیمار را دو چندان کند، کاربرد دیگری ندارد.
بعضی از افراد را می بینیم که هنگام ضعف ناشی از بیماری از مکمل استفاده می کنند. آیا امکان تداخل این دسته مواد با آنتی بیوتیک ها وجود دارد؟ جز کلسیم که ذکر شد سایر مکمل ها تا جایی که می دانم تاثیر سویی در جذب آنتی بیوتیک ها و تاثیرگذاری آن ها ندارند. البته بد نیست در این جا به این نکته اشاره کنم که بعضی از مواد غذایی مانند گریپ فروت و آب آن معمولا بیشترین تداخلات را با داروها دارند.
اگر کسی بخواهد همین آب گریپ فروتی که گفتید یا مواد لبنی را که سرشار از کلسیم هستند مصرف کند با چه فاصله زمانی از خوردن آنتی بیوتیک ها باید این کار را انجام دهد؟ فاصله ای که باید بین خوردن غذا و آنتی بیوتیک وجود داشته باشد معمولا 2 تا 3 ساعت است. بعضی ها فاصله خوردن آنتی بیوتیک را 1 تا 2 ساعت قبل از غذا یا 2 تا 3 ساعت بعد از غذا در نظر می گیرند که فاصله خوبی است و دقیقا با فیزیولوژی بدن تطابق دارد.
خیلی کم پیش می آید که پزشکان به بیماران شان توصیه کنند که داروهای تجویزشده را با مواد غذایی خاصی بخورند یا نخورند. چه توصیه ای به پزشکان و بیماران شان دارید؟ همان طور که می دانید روزبه روز آنتی بیوتیک های جدیدی وارد بازار می شود و این نشان دهنده مقاومت میکروب ها نسبت به آنتی بیوتیک های قبلی است. گاهی این مقاومت به دلیل مصرف نابه جا و ناکافی آنتی بیوتیک یا مصرف خودسرانه و بدون نظر پزشک ایجاد شده است. وقتی آنتی بیوتیک های جدیدی وارد بازار می شود بحث تداخل شان با غذا نیز جدید است و چه بسا اطلاعات مربوط به آن موجود یا در دسترس نباشد. به همین دلیل از بیماران می خواهم که اطلاعات لازم را از پزشک شان بپرسند.
مسمومیت با استامینوفن استامینوفن از داروهای پر مصرفی است که با اثر بر مرکز تب در مغز باعث کاهش تب می شود. از طرفی این دارو باعث کاهش احساس درد نیز می شود. این دارو اثراتی مشابه با آسپیرین دارد، با این تفاوت که اثر ضدالتهابی ندارد، لذا در بیماری های التهابی همچون روماتیسم قلبی استفاده نمی شود.
استامینوفن به خوبی از طریق خوراکی جذب می شود، اما جذب آن از طریق مقعد متغیر است. دارو در کبد دچار تغییر و دگرگونی شده و از راه ادرار دفع می شود. استامینوفن به راحتی وارد بدن جنین می شود، اما میزان اندکی از آن در شیر ترشح می شود؛ در مجموع در دوران بارداری و شیردهی دارویی امن به حساب می آید.
انواع مسمومیت مسمومیت با استامینوفن را باید در هر نوع مسمومیت دارویی مدنظر داشت و نمونه خون برای سنجش سطح خونی دارو فرستاد. مسمومیت با استامینوفن را می توان به 2 دسته تقسیم کرد. دسته اول مسمومیت حاد است که به طور قراردادی به مصرف یک باره استامینوفن در کمتر از 4 ساعت اطلاق می شود. دسته دوم مسمومیت مزمن است که به مواردی همچون مصرف مقادیر زیاد از حد درمانی، به صورت اتفاقی و تکرارشونده یا مصرف عمدی اما در مدت بیش از 4 ساعت اطلاق می شود. در بیماری که تاریخچه ای از مصرف حاد می دهد می توان با سنجش سطح سرمی یا میزان مصرف استامینوفن، خطر بروز مسمومیت را برآورد کرد. اگر بیمار میزانی بیش از 150 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن از استامینوفن را به صورت یک باره مصرف کرده باشد مستعد مسمومیت حاد است. در صورت شک به مسمومیت با استامینوفن باید بیمار را سریعا به اولین اورژانس در دسترس و ترجیحا دارای بخش مسمومیت رساند. اقدام خاصی در ارتباط با بیمار مسموم با استامینوفن وجود ندارد و باید رساندن بیمار به اورژانس اولویت داشته باشد. نکات لازم جهت بیماران * این دارو را نباید در سنین کمتر از 3 سال و برای مدت بیش از 5 روز در کودکان، بدون نظر پزشک استفاده کرد. مصرف استامینوفن در بیماران بالغ برای رفع درد بیش از 10 روز و برای کنترل تب بیش از 3 روز نیاز به دستور پزشک دارد. * داروهایی همچون فنی توئین و کاربامازپین، زمانی که همزمان با استامینوفن استفاده می شوند احتمال آسیب کبدی ناشی از استامینوفن را افزایش می دهند و همزمان اثرات دارویی استامینوفن را کم می کنند. * مصرف همزمان آسپیرین، ایبوپروفن، پیروکسیکام، ایندومتاسین، دیکلوفناک با استامینوفن خطر بروز نارسایی کلیه را به همراه دارد. این خطر زمانی که فرد روی مصرف طولانی مدت یا در معرض مسمومیت با مقادیر بالای دارو قرار دارد، افزایش می یابد.
مصرف زیاد استامینوفن خطرناک است متخصصان بیماریهای کبدی در آمریکا تاکید کردند مصرف زیاد استامینوفن میتواند خطرناک و حتی مرگبار باشد. به گفته متخصصان، نحوه صحیح مصرف این دارو به این ترتیب است که بزرگسالان نباید بیش از چهار هزار میلیگرم از این دارو را در طول روز مصرف کنند و برای افراد مبتلا به مشکلات کبدی این مقدار به دو تا سه هزار میلی گرم کاهش مییابد. طبق آمار تایید شده آزمایشگاهی، سالانه صدها نفر بر اثر مصرف بی رویه استامینوفن جان خود را از دست می دهند.
تاثیر استامینوفن بر افزایش آسم و آلرژی چند تحقیق نشان داده است مسکن های معمول مانند استامینوفن می توانند باعث افزایش آسم در سطح جهان شوند. البته هنوز هیچکس نمی داند آیا این داروها خودشان باعث بروز آسم می شوند یا خیر، اما به هر حال این مطالعات نشان می دهد بسیاری از کودکان قبل از آن که علائم آسم را از خود نشان دهند، استامینوفن مصرف کرده اند. دکتر آلمایهو آمبربیر از دانشگاه آدیس آبا در این باره گفت: تحقیقات ما نشان می دهد استفاده از استامینوفن قبل از بروز علائم آسم اتفاق می افتد و بین این دو مورد رابطه وجود دارد. تیم تحقیقاتی این دانشمند مطالعاتی را روی 1000 کودک اتیوپیایی به مدت 3 سال ادامه دارند. زمانی که کودکان به سن یک سالگی رسیدند، محققان از مادر آن ها پرسیدند که آیا کودک شان علائم تنگی نفس از خود نشان داده است یا خیر و این که کودک آن ها چه میزان استامینوفن مصرف کرده است. نزدیک به 8 درصد از کودکان بین سنین یک تا سه سالگی علائم تنگی نفس از خود نشان دادند. این تحقیقات نشان داد کودکانی که قبل از سن یک سالگی استامینوفن مصرف کرده اند با احتمال 7 برابر بیشتر ممکن است علائم تنگی نفس را از خود نشان دهند. بعد از در نظر گرفتن فاکتورهایی مانند تب و سرفه که هر دو علائم تنگی نفس را افزایش داده و باعث مصرف بیشتر استامینوفن می شوند، دانشمندان متوجه شدند رابطه بین مصرف مسکن ها و تنگی نفس قابل توجه است. دکتر دیپاک کانابار در این باره گفت: البته ممکن است اطلاعات والدین چندان دقیق نباشد. این تحقیقات به این معنا نیست که دادن استامینوفن به کودکان الزاما باعث بروز آسم در آن ها می شود. اما اگر استفاده از مسکن ها واقعا تا این حد باعث افزایش آسم در کودکان می شود، ما باید به شدت در مورد سلامت عموم نگران باشیم. در تحقیق دیگری که روی 320 هزار نوجوان در 50 کشور جهان انجام شده است، 11 درصد از کودکان دچار مشکلات تنفسی بودند. از بین این کودکان، آن هایی که حداقل یک استامینوفن در ماه مصرف کرده بودند که یک سوم جمعیت آن ها را شامل می شد، احتمال بروز مشکلات تنفسی تقریبا دو برابر می شد. آن ها همچنین با احتمال بیشتری ممکن بود دچار آلرژی و مشکلات پوستی مانند اگزما شوند.
ماهرخ بیگلری ~>>halazounevahshi@yahoo.com<<~
| |||||||||
| ||||||||||
| | | | ||
| | ||||
 | ||||
| | ||||
 | ||||
 | ||||
 | ||||
| Powered By Amir Hejvani - Marshal | ||||
| All Rights Reserved By Marshal Modern Group | ||||
| Design By Mehran Afzali | ||||
__._,_.___
No comments:
Post a Comment