| | ||||||||||||||
| | ||||||||||||||
| | ||||||||||||||
|
| ||||||||||||||
| | ||||||||||||||
|
| ||||||||||||||
| | ||||||||||||||
|
| امنیت فنی گروه مارشال مدرن بر عهده تیم ایرانویچ میباشد
هو شافی
با سلام و درود خدمت مارشالی های عزیز اول از همه روز پرستار رو با کمی تأخیر به پرستاران مارشالی تبریک عرض میکنم و بعد خب همانطور که همگی در جریان هستید آقای طباطبائی برای گذروندن خدمت مقدس سربازی و دفاع از نوامیس یه مدتی رو در بین ما نیستند و ارسال مجله سلامت هم طبق فرمایش آقای حجوانی به عهده من هست البته در کل زیاد هم اوضاع فرق نکرده و تنها فرقش اینه که این مجله با اسم من ارسال میشه پس زیاد ناراحت نباشید.
با آرزوی سلامتی برای همه شما مارشالی ها گل
1.عمومی
عجیب ترین رویدادهای پزشکی
زنی با خاصیت آهنربایی و دختری که خون می گرید سال ۸۹ شاهد رویدادها و اتفاقات عجیبی در دنیای پزشکی بود، مشکلاتی که اغلب در اثر اختلالات فیزیولوژیکی در بدن افراد به وجود می آیند، برای مثال خاصیت آهنربایی یک زن و همینطور دختری که به دلایل ناشناخته ای خون می گرید. به گزارش خبرنگار مهر، همه ساله اتفاقات و رویدادهای عجیبی در دنیای پزشکی رخ می دهد. سال ۸۹ نیز از قاعده مستثنی نبود. به طوریکه در این سال اخبار متنوعی از کشف انسانهایی با ویژگیهای استثنایی و عجیب فیزیولوژیکی در شبکه منتشر شدند که از جمله این موارد می توان به زنی با خاصیت آهنربایی، دختری با صورت پر از مو و دختری که خون گریه می کرد اشاره کرد.
دختری که خون می گرید در سال گذشته کشف شد که از بدن ���توینکل دویودی��� یک دختر ۱۴ ساله هندی بدون اینکه دچار هیچ جراحت و زخمی باشد خون خارج می شود. از سه سال قبل این خون از چشمها، بینی، سر حد مو و پیشانی، گردن و کف پاهای این دختر ۵۰ بار در روز خارج می شود. زنی با خاصیت آهنربایی در سال ۸۹ خبری منتشر شد مبنی بر اینکه یک زن انگلیسی از یک خاصیت الکترومغناطیسی عجیب برخوردار است و می تواند تمام فلزات را به طرف خود جذب کند.
ثبت پرموترین دختربچه جهان در کتاب گینس نام دختر بچه ای تایلندی به نام ���سوپاترا ساسوفان��� به عنوان ���پرموترین دختر جهان��� در سال ۸۹ در کتاب رکوردهای جهان (گینس) ثبت شد.
زندگی مسالمت آمیز مردی با یک تیغه چاقو در جمجمه! در آخرین ماههای سال گذشته گروهی از پزشکان چینی در داخل جمجمه یک مرد چینی که به مدت چهار سال از سردردهای عجیبی رنج می برد یک تیغه چاقو کشف کردند. کشف دندان در گوش مردی که ۳۳ سال گوش درد داشت! سال گذشته پزشکان انگلیسی در کانال شنوایی گوش مردی به نام استفان هیرستگ که به مدت ۳۳ سال از گوش درد عجیبی رنج می برد یک دندان شیری را کشف کردند.
چه موقع باید پیاده روی کنیم؟
به نظر شما بهترین زمان برای پیاده روی چه زمانی است، صبح، ظهر، عصر یا شب؟ بهترین زمان برای پیاده روی، هر زمانی است که شما آن را ترجیح می دهید و در آن احساس راحتی دارید؛ مثلا احساس می کنید در صبح، انرژی بیشتری برای انجام این کار دارید، لذا صبح بهترین زمان برای پیاده روی شماست. پیاده روی در صبح پیاده روی هنگام صبح مناسب است، زیرا اگر بعد از پیاده روی به منزل تان برگردید، می توانید دوش بگیرید تا چربی و عرق بدن تان از بین برود، یا اگر شاغل هستید و مدت زمانی را برای پیاده روی تا محل کارتان اختصاص می دهید، با روحیه شادتری سر کار حاضر خواهید شد و روز خود را با آرامش بیشتری آغاز خواهید کرد. همچنین به دلیل گرسنه شدن بعد از پیاده روی، صبحانه ای که میل می کنید اثر فوق العاده مثبتی را بر بدن شما می گذارد. صبحانه یکی از وعده های غذایی است که بر خوردن آن بسیار تاکید می شود، زیرا باعث شادابی هر چه بیشتر شما می شود. اگر شما از آن دسته افرادی هستید که تا صبحانه نخورند، نمی توانند هیچ کاری را (حتی پیاده روی در صبح) انجام دهند، به شما توصیه می کنیم که نیم ساعت قبل از پیاده روی، صبحانه بخورید و بعد از آن آماده پیاده روی شوید. پیاده روی در صبح هیچ گونه اختلالی در سلامتی و خواب تان ایجاد نمی کند، چون شما بعد از بیدار شدن، شروع به ورزش کرده اید و خواب تان تکمیل شده است. اما اگر قبل از خواب پیاده روی کنید، ممکن است نتوانید به راحتی بخوابید و مشکلی در خواب تان به وجود آید، زیرا در هنگام شب و استراحت باید ریتم قلبتان آرام باشد تا بتواند آرامش خود را بازیابد و اگر شما زیاد پیاده روی کنید، قلبتان خوب استراحت نکرده و در فردای آن روز خسته است . نکته مهمی که در این جا وجود دارد، این است که پیاده روی شما نباید خیلی به طول بیانجامد تا خسته شوید و برای دفعه بعدی دیگر انگیزه ای نداشته باشید.
پیاده روی در ظهر پیاده روی در ظهر شرایط مناسب تری دارد، زیرا نه شما از خواب بیدار شده اید که خسته باشید و نه بعد از این فعالیت، قصد استراحت دارید، بلکه برای کارهایی که در طول روز می خواهید انجام بدهید، دارای انرژی بیشتری هستید. شما در این زمان می توانید پیاده روی سریع داشته باشید، زیرا بدن تان کالری را به سرعت از دست می دهد. هنگام پیاده روی باید پشت صاف و شکم به طرف داخل باشد و دست ها در جهت مخالف یکدیگر، به جلو و عقب حرکت کنند
پیاده روی در شب کالری های اضافه ای را که در طول روز دریافت کرده اید، می توانید به سادگی و با انجام پیاده روی های شبانه، از بین ببرید. مشکلی که پیاده روی های شبانه دارد همت افراد است، زیرا در طول روز افراد خسته می شوند و دیگر انرژی برای پیاده روی های شبانه ندارند و بعد از مدتی ممکن است از این کار پشیمان شوند. البته همانطور که قبلا ذکر گردید پیاده روی نباید بلافاصله قبل از زمان خواب باشد، چون ممکن است در خواب شما اختلال ایجاد کند.
نکات جالب درباره پیاده روی * دانشمندان در بررسی های خود دریافتند که پیاده روی و انجام فعالیت های ورزشی سبک می تواند توان حافظه در سالمندان را بهبود بخشد. متخصصان می‌گویند 40 دقیقه پیاده‌روی آرام به میزان سه نوبت در هفته می‌تواند باعث افزایش اندازه غده هیپوکامپ در مغز شود که بخش حافظه و خاطرات را در مغز در کنترل دارد و عملکرد ذهن را حتی با بالا رفتن سن، بهبود بخشد.
* پزشکان می گویند با انجام حداقل 30 دقیقه پیاده‌روی روزانه ، خطر مرگ ناشی از سرطان به میزان چشمگیری کاهش می‌یابد.
* بررسی ها پیش تر نیز نشان داده است پیاده روی ساده ، در پیشگیری از ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و سکته های قلبی و مغزی نیز موثر است.
* انجام فعالیت‌های ورزشی در دوران بارداری در کاهش استرس مؤثر است. ولی توصیه می‌شود از پرداختن به ورزش‌های پرجنب و جوش و شدید در این دوران خودداری گردد.
* سرعت پیاده روی باید آن قدر باشد که فرد عرق کند و ضربان قلب او در محدوده ضربان قلب هدف قرار گیرد.
* پیاده روی باید حداقل 10 دقیقه به طور پیوسته باشد. قدم زدن با دوستان، خرید کردن و تماشای ویترین مغازه ها را نمی توان جزء ورزش پیاده روی محسوب کرد.
* از کفش های مناسب و مخصوص پیاده روی استفاده کنید.
* هنگام پیاده روی باید پشت صاف و شکم به داخل باشد و دست ها در جهت مخالف یکدیگر، به جلو و عقب حرکت کنند.
* اگر سابقه انجام فعالیت ورزشی را ندارید، بهتر است روزهای اول با 5 تا 10 دقیقه راه رفتن تند پیاده روی را آغاز کنید و به مرور طی مدت 6 هفته آن را به 30 دقیقه برسانید.
10 علت برای پیاده روی
افزایش روز افزون چاقی به عنوان مادر بیماری های قلبی عروقی، دیابت، سرطان، پوکی استخوان و ... بسیاری از محققان را به چاره جویی در این مورد واداشته است. پررنگ کردن نقش پیاده روی به عنوان بخشی از زندگی روزمره، می تواند یک چاره ی رفع این مشکل باشد. 1- پیاده روی از دیابت نوع دو پیشگیری می کند. برنامه های پیشگیری از دیابت نشان داده اند که 150 دقیقه پیاده روی در طی هفته و کاهش فقط 7 درصد از وزن بدن (حدود 5 تا 7 کیلوگرم) می تواند تا 58 درصد خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهد.
2- پیاده روی قلب شما را نیرومند می سازد. مطالعه ای که در این خصوص بر روی تعدادی پرستار خانم انجام شد، نشان داد افرادی که 3 ساعت یا بیشتر در طول هفته پیاده روی داشتند، در مقایسه با زنانی که پیاده روی نداشتند، 35 درصد کمتر دچار مشکلات قلبی شدند.
3- پیاده روی برای مغز مفید است. مطالعه ای نشان داد زنانی که معادل یک ساعت و نیم در طول هفته پیاده روی داشتند، عملکرد ذهنی بهتری را در مقایسه با زنانی که کمتر از 40 دقیقه در طول هفته پیاده روی داشتند نشان دادند.
4- پیاده روی برای استخوان ها مفید است. تحقیقات نشان می دهد زنانی که یائسگی را پشت سر گذاشته اند و تقریبا یک و نیم کیلومتر در روز پیاده روی دارند، چگالی استخوان های کل بدنشان نسبت به زنانی که مسافت های کمتری را می پیمایند بالاتر است. همچنین پیاده روی برای کاهش سرعت از دست دادن استخوان های پا نیز بسیار مؤثر است.
5- پیاده روی علائم افسردگی را تسکین می دهد. 30 دقیقه پیاده روی، 3 تا 5 بار در هر هفته به مدت 12 هفته، علائم افسردگی را حدود 47 درصد کاهش می دهد.
6- پیاده روی میزان خطرابتلا به سرطان پستان و کولون (روده بزرگ) را کاهش می دهد. زنانی که معادل یک ساعت و ربع تا دو ساعت و نیم در هفته پیاده روی سریع دارند، نسبت به زنان بی تحرک، 18 درصد در معرض خطر کمتری برای ابتلا به سرطان پستان قرار دارند. مطالعات بسیاری نشان داده است که ورزش می تواند از سرطان کولون پیشگیری کند و در افراد مبتلا به این بیماری نیز اثرات ورزش منظم به شکل افزایش کیفیت زندگی و کاهش میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری خود را نشان می دهد. یکی دیگر از فواید پیاده‌روی سریع، تعریق است که از این طریق می‌توان سموم بدن را دفع کرد و روند آب کردن چربی‌های بدن را سرعت بخشید.
7- پیاده روی سلامت عمومی بدن را بهبود می بخشد. فقط 3 بار در طول هفته و هر بار 30 دقیقه پیاده روی به صورت چشمگیری می تواند سلامت سیستم قلبی و ریوی را تأمین نماید.
8- پیاده روی به شکل مسابقات کوتاه مدت هم سطح سلامتی را ارتقاء می دهد. مطالعه زنان کم تحرک نشان می دهد که پیاده روی در طی یک رقابت کوتاه مدت ( 3 مرحله پیاده روی 10 دقیقه ای روزانه) منجر به پیشرفت مشابهی در سلامتی شده و یا حداقل منجر به کاهش چربی بدن با افزایش زمان آن می شود (یک پیاده روی 30 دقیقه ای روزانه).
9- پیاده روی عملکرد جسمی بدن را بهبود می دهد. تحقیقات نشان می دهد علاوه بر این که پیاده روی تناسب اندام و عملکرد های جسمی را بهبود می بخشد، از ناتوانی های جسمی در افراد مسن هم جلوگیری می کند.
10- یکی دیگر از فواید پیاده‌روی سریع، تعریق است که از این طریق می‌توان سموم بدن را دفع کرد و روند آب کردن چربی‌های بدن را سرعت بخشید.
چه مقدار پیاده روی داشته باشیم؟ دو پیشنهاد در این مورد وجود دارد:
پیشنهاد اول: 30 دقیقه پیاده روی با شدت متوسط برای 5 روز یا بیشتر در طول هفته. البته می توانید این 30 دقیقه را به دو زمان 15 دقیقه ای یا 3 زمان 10 دقیقه ای تقسیم کنید. منظور از شدت متوسط، ایجاد گرما و نفس نفس زدن خفیف در فرد است.
پیشنهاد دوم: 20 تا 60 دقیقه پیاده روی مداوم برای 3 تا 5 روز در طول هفته که ضربان قلب را به 60 تا 90 درصد حداکثر ضربان برساند.
نکات مفید در پیاده روی - برای تکراری نشدن پیاده‌روی، مسیرهای متنوعی را انتخاب نمایید و سعی کنید با گام‌های سریع پیاده‌روی کنید تا قلب تان تحت فشار قرار گیرد و از نظر عضلانی تقویت شود.
- اگر شاغل هستید، سعی کنید مقداری از مسیر کار خود را پیاده راه بروید، حتی می‌توانید ماشین خود را در جایی دورتر پارک کرده و تا اداره پیاده بروید. این امر به شادابی روحیه شما کمک می‌کند.
- نوشیدن آب قبل از پیاده روی توصیه می‌شود، یعنی یک لیوان آب 20 تا 30 دقیقه قبل از شروع پیاده روی و یک لیوان دیگر 5 دقیقه پیش از شروع حرکت نوشیده شود.
- به جای این که در پیاده روی سرعت ثابت و گام های یکنواخت داشته باشید، 3 دقیقه آهسته راه بروید و سپس به مدت 3 دقیقه سرعت خود را افزایش دهید و دوباره آهسته راه بروید. می‌توانید این دوره‌های سه دقیقه‌ای آهسته و سریع را تا پنج مرتبه تکرار کنید تا کل زمان پیاده روی شما 30 دقیقه شود. این کار باعث می‌شود که کالری بیشتری بسوزانید و میزان تحمل و استقامت خود را نیز افزایش دهید.
- هنگامی که راه می‌روید تا آنجا که می‌توانید به جز پاها، از سایر اعضای بدن نیز استفاده کنید. شانه ها، قفسه سینه، بازوها و دست ها را متناسب با حرکت بدن حرکت دهید. اگر حرکات بدن را جزیی از پیاده روی معمول خود کنید با این کار کالری بیشتری مصرف خواهید کرد.
- با افزودن مقداری شیب به پیاده روی خود، علاوه بر مصرف کالری بیشتر، استقامت شما نیز افزایش خواهد یافت و عضلات شما قوی خواهند شد.
- یک همراه مشتاق، علاقمند و پر انرژی می‌تواند موجب فعالیت بیشتر شما شود و شما کالری بیشتری بسوزانید.
2. تغذیه
خواص گوشت کبک
بسیاری از خانواده های ایرانی کبک را می شناسند و اکثر روستاییان میزبان این پرنده ی زیبا در مزارع خود هستند. گوشت کبک با سابقه ی مصرف طولانی به عنوان گوشتی لذیذ با خواص درمانی زیاد شناخته شده است. امروزه تصور بسیاری از مردم برای به دست آوردن گوشت کبک از طریق شکار است. در دنیا گونه های متعددی از کبک وجود دارد که معروف ترین آن ها عبارت هستند از: کبک چوکر(Alectoris Chukar)، کبک صخره ای(Alectoris graeca) و کبک پا قرمز اروپایی(Alectoris rufa). البته همه ی کبک ها پا قرمز هستند. گونه های موجود در کشور ما بیشتر از نوع چوکر(Chukar) می باشند. از دیرباز در بسیار ی از کشورها پرورش و نگهداری پرندگانی از قبیل قرقاول، بوقلمون و کبک، علاوه بر پرورش مرغ جهت تامین گوشت مصرفی انسان به ویژه جهت سلیقه های خاص متداول بوده است. در پاره ای از کشورها نیز پرورش متراکم تعدادی از پرندگان وحشی نظیر کبک متداول شده است. صنعت تولید و تکثیر و پرورش کبک در ایران حدود سه سال است که توسط تعداد انگشت شماری از دوستداران شکار و طبیعت آغاز شده و دوستان پرورش دهنده موفق به تولید و تکثیر کبک ایرانی نیز گشته اند و تجارب خوبی در این زمینه کسب کرده اند. در حال حاضر مزارعی در استان های فارس، کرمان، سمنان، گلستان و اصفهان به این فعالیت مشغول می باشند. اگر چه در حال حاضر دسترسی به گوشت این پرنده در کشورمان برای همه مهیا نیست، اما بد نیست بدانید که در برخی استان های کشورمان تولید و عرضه گوشت این پرنده توانسته نیازهای مردم به تنوع گوشت سفید در بازار را برآورده سازد. گوشت کبک معمولا جزو غذاهای لوکس محسوب می شود و قیمت بالا و مخصوص به خود دارد. این گوشت به لحاظ طعم و مزه به بسیاری از گوشت های سفید همچون مرغ، بوقلمون و شترمرغ ارجحیت دارد.
ویژگی های گوشت این پرنده به شرح زیر است:
کبک از خانواده ی ماکیان با خصوصیات پرندگان وحشی شکاری است.
میزان پروتئین موجود در گوشت این پرنده در مقایسه با دیگر پرندگان 5 تا 10 درصد بیشتر است و انواع اسید آمینه ی ضروری در آن به وفور یافت می شود. به همین دلیل است که در اغلب نقاط دنیا پزشکان برای بیماری هایی چون ضعف اعصاب، ناراحتی های روانی و بی خوابی مصرف این گوشت را توصیه می کنند. این گوشت به دلیل چربی و کلسترول بسیار پایین از بروز بیماری های قلبی ـ عروقی پیشگیری کرده و به دلیل غنی بودن از پتاسیم، مصرف به اندازه ی آن برای افراد با فشار خون بالا مانعی ندارد. گوشت کبک می تواند نیاز بدن به فسفر، منیزیم، آهن و گوگرد را تامین کند و به تقویت حافظه و قوای جنسی بیفزاید و ضعف عمومی بدن را هم برطرف سازد. در هر صد گرم گوشت کبک 5/24 گرم آلبومین، 4/1 گرم چربی و حدود 1 تا 5/1 گرم مواد معدنی وجود دارد. وجود مقدار زیادی از مواد معدنی در گوشت کبک نشان دهنده ی ارزش حیاتی آن است. املاح معدنی موجود در گوشت کبک به خوبی جذب بدن می شود و به همین جهت در این زمینه مواد مورد نیاز بدن را در دسترس سلول قرار می دهد. گوشت کبک برای همه ی افراد اعم از کودک و سالمند، غذایی سالم و سلامت بخش است. گوشت کبک کمتر تولید اسید اوریک می کند، فعالیت کلیه را افزون می سازد و به دفع سموم بدن یاری فراوان می رساند. با توجه به این ویژگی ها برای همه ی افراد و در مورد همه ی بیماری ها، غذایی خوب و موثر است. گوشت کبک در طب سنتی: روایت شده به اشخاصی که تب دارند گوشت کبک بدهید زیرا به پاها قوت می دهد و تب را قطع می کند. گوشت کبک غذای لذیذی است.
توصیه ها
1 ـ در برخی استان های کشور گوشت کبک به صورت بسته بندی عرضه می شود. پس به تاریخ مصرف و مجوز بهداشت آن توجه کنید و در اولین فرصت آن را به مصرف برسانید. 2 ـ گوشت خام کبک در یخچال به مدت 2 روز، به صورت پخته حداکثر 3 روز و در فریزر تا 3 ماه قابلیت نگهداری دارد. 3 ـ گوشت کبک شکار شده را پس از ذبح با فاصله ی کوتاهی استفاده کنید و بدانید گوشت کبک جوان، نرم و لطیف بوده و در مدت زمان کوتاهی پخته می شود
میوه ها را داخل کیسه های نایلونی در یخچال نگذارید
در برنامه غذایی روزانه استفاده از ۵ گروه غذایی اصلی توصیه شده است. این گروه ها شامل نان و غلات، میوه ها، سبزی ها، شیر و لبنیات و گوشت، حبوبات، تخم مرغ و مغزها (دانه ها) است. در سال های اخیر در هرم غذایی، سبزی ها و میوه ها به دلیل اهمیتی که در سلامت انسان دارند در دو گروه غذایی جداگانه به نام گروه سبزی ها و گروه میوه ها قرار گرفته اند. گروه میوه ها شامل انواع میوه ها است و مصرف روزانه ۲ تا ۴ واحد از آن توصیه می شود. هر واحد میوه شامل یک عدد میوه متوسط، نصف لیوان میوه های دانه شده مانند انگور، نصف لیوان آب میوه تازه و طبیعی و یک چهارم لیوان میوه خشک است. هر واحد میوه حاوی ۱۵ گرم کربوهیدرات و ۶۰ کیلوکالری انرژی است. در هر واحد از میوه تازه، منجمد و خشک شده حدود ۲ گرم فیبر وجود دارد. آب میوه نسبت به میوه تازه مقدار کمتری فیبر دارد. میوه های تازه کامل، بیشتر از آب میوه ها حالت سیری ایجاد می کنند و برای افرادی که سعی در کاهش وزن دارند، مناسبترند. زیاده روی در مصرف میوه ها اگر موجب دریافت کالری زیاد شود، می تواند موجب چاقی شود. سبزی ها نیز شامل انواع سبزی ها است و مصرف روزانه ۳ تا ۵ واحد از آن توصیه می شود. هر واحد سبزی شامل یک لیوان از انواع سبزی های خام، نصف لیوان سبزی های پخته، نصف لیوان آب سبزی ها و یک عدد سیب زمینی متوسط است. همچنین هر واحد از سبزی ها حاوی ۵ گرم کربوهیدرات، ۲ گرم پروتئین و ۲۵ کیلوکالری انرژی است. هر واحد سبزی دارای ۲ ۳ گرم فیبر غذایی است. سبزی ها منبع خوب ویتامین ها و مواد معدنی هستند.
چای سبز مرغوب را از کجا بشناسیم؟
چای سبز، اصالتا بومی کشور چین است اما مردمان ژاپن، کره جنوبی و اندونزی هم آن را تولید و حتی به کشورهای دیگر صادر می کنند. خیلی از ساکنان آسیای شرقی، چای سبز را به عنوان نوشیدنی اصلی در میهمانی ها سرو می کنند و این نوشیدنی خوش عطر به تازگی طرفداران زیادی را هم بین ساکنان اروپای غربی پیدا کرده است....
بد نیست بدانید که چینی ها، سالیانه نزدیک به 782 تن چای سبز تولید می کنند که این میزان، حدود 80 درصد از کل تولید جهانی چای سبز است! ضمن این که مردم چین که خودشان بزرگ ترین تولید کننده و صادر کننده چای سبز در دنیا به حساب می آیند، می گویند که برای تهیه این نوشیدنی باید یک قاشق چای خوری از آن را در 150 میلی لیتر از آب 85 درجه سانتی گراد ریخت و آن را به مدت 30 ثانیه روی حرارت غیرمستقیم قرار داد تا دم بکشد. بنابراین، می بینید که دم کردن چای سبز در لیوان های مخصوص که در بازار وجود دارند، از نظر چینی ها چندان درست نیست. اگر دوست دارید که اطلاعات بیشتری را در مورد چای سبز به دست بیاورید، بد نیست که گفت و گوی زیر را با دکتر محمدحسین صالحی سورمقی، متخصص فارماکوگنوزی و استاد دانشکده داروسازی دانشگاه تهران بخوانید. آقای دکتر! آیا می توانیم چای سبز مرغوب را از روی ظاهرش بشناسیم؟ در حقیقت ما می توانیم مرغوبیت چای سیاه را تا حد زیادی از روی ظاهر و عطرش تشخیص دهیم اما تشخیص مرغوبیت چای سبز از روی شکل ظاهری اش کار بسیار سخت و تقریبا غیرممکنی است. چای سبز معمولا بوی زیادی ندارد و در نتیجه، اصل یا تقلبی بودن آن را فقط آزمایشگاه ها می توانند تشخیص بدهند و نه خریداران معمولی.
گیاه چای سیاه و سبز یکی است ولی در روند تولید آن ها تفاوت زیادی وجود دارد. چای سیاه از پلاسیده و تخمیرکردن برگ چای تهیه می شود ولی چای سبز از خشک کردن سریع برگ های چای به دست می آید
به نظر شما بهترین نوع چای سبز کدام است؟
در حال حاضر کشورهای مختلفی چای سبز را تولید می کنند اما تجربه چینی ها در پرورش و تولید این نوع از چای از بقیه کشورها بیشتر است و می توان گفت که چای سبز چینی و بعد ژاپنی، بهترین نوع چای سبز هستند. یعنی بهتر است که ما از عطاری ها یا فروشگاه ها بیشتر چای سبز چینی بخریم؟ راستش را بخواهید اگر تقلب و تبلیغی در نوع مرغوب و اصل برگ های چای سبز چینی رخ ندهد، ما می توانیم آن را به عنوان بهترین نمونه از چای های سبز موجود در بازار معرفی کنیم. اما چای سبز چینی هم مانند برنج ایرانی، انواع و اقسام مختلفی دارد و این تنوع، کیفیت های متفاوتی نیز دارد. در هر صورت چای سبزی که تولید خود کشور چین باشد و تقلبی هم در آن صورت نگیرد و با مواد دیگری مخلوط نشده باشد، مناسب ترین نوع چای سبز است. به نظر شما، آیا چای سبز کیسه ای، کیفیت چای سبز باز را دارد؟
برای تهیه چای کیسه ای، برگ های آن را خرد می کنند و درون لفافی قرار می دهند تا استفاده از آن آسان تر شود. اگر چای سبز کیسه ای از برگ چای خالص تهیه شده باشد، می توان گفت که کیفیت و خواص همان چای سبز معمولی را دارد ولی اگر رنگ مجاز خوراکی، اسانس یا مواد دیگری را برای جلب مشتری به چای‌های سبز کیسه‌ای اضافه کنند، این محصولات دیگر کیفیت چای سبز معمولی را نخواهند داشت. بنابراین هرچه شکل و عطر کالایی که می خواهید مصرف کنید به محصول اولیه اش نزدیک تر باشد آن کالا از کیفیت و خواص طبیعی برخوردار است. پس، از نظر شما چای سبزهای طعم دار کیفیت و خواص انواع ساده شان را ندارند؟
در مورد طعم دارکردن چای سبز 2 بحث مختلف وجود دارد. اگر به منظور تکمیل اثر و خواص طعم دهنده های طبیعی به چای سبز، افزودنی های گیاهی طبیعی مانند گیاه مریم گلی اضافه کنند، آن وقت می توان گفت که خواص این چای نه تنها از بین نمی رود بلکه افزایش هم می یابد. اما اگر طعم دهنده های مصنوعی را به منظور از بین بردن طعم و بوی تلخ چای سبز به آن اضافه کنند کیفیت آن تغییر می کند و دیگر خواص اولیه را نمی توان برای آن در نظر گرفت. با این حساب، افزودن طعم دهنده های گیاهی به چای سبز اشکالی ندارد اما نمی توان مصرف بیش از اندازه چای سبزهای طعم دار شده با اسانس های مصنوعی را به افراد پیشنهاد کرد چون این محصولات از کیفیت لازم و کافی برخوردار نیستند. آقای دکتر! شرایط نگهداری از چای سبز چگونه است؟
چون گیاهان تازه درصد بالایی آب دارند(حدود 60 تا 70 درصد) و به خاطر احتمال کپک زدگی نمی توان آن ها را به مدت طولانی نگهداری کرد بنابراین باید گیاهان را خشک کرد. منظور از خشک کردن، این است که آب آن ها در حدی گرفته می شود که زیر 10 درصد آب داشته باشند. با این حساب، اول این که چای سبز باید در مکانی نگهداری شود که تا حد امکان رطوبت، نور مستقیم و هوا نداشته باشد. چون گیاهان خشکی مانند چای سبز، جاذب الرطوبه هستند و امکان کپک زدن دارند. هرچه شکل و عطر کالایی که می خواهید مصرف کنید به محصول اولیه اش نزدیک تر باشد آن کالا از کیفیت و خواص طبیعی برخوردار است
نکته دوم در مورد نگهداری چای سبز این است که آن را در صورت امکان در ظروف فلزی(ترجیحا آلومینیومی)، بعد شیشه ای تیره رنگ(مانند قهوه‌ای)، بعد شیشه ای روشن و در انتها پلاستیکی نگهداری کنید. یادتان باشد که ظروف فلزی و شیشه ای تیره رنگ، اجازه برخورد مستقیم نور را به چای یا هر گیاه دیگر نمی دهند. بنابراین بهترین ظرف برای نگه داشتن این محصولات به حساب می آیند. در ضمن حتما در ظروف تان را خیلی محکم ببندید تا هوا یا رطوبت هم به داخل خوراکی تان نفوذ نکند و باعث خراب شدن آن نشود. بنابراین ظروف فلزی بهترین و ظروف پلاستیکی بدترین ظروفی هستند که می توان چای سبز را در آن ها نگه داشت. ماندگاری چای سبز چقدر است؟
ما می توانیم هم چای سبز و هم سایر گیاهان را اگر خشک باشند و درست نگهداری شوند، حدود 12 تا 18 ماه نگهداری کنیم. البته شاید بتوان این محصولات را برای مدت بیشتری هم نگه داشت اما به طور حتم پس از مدتی طولانی، کیفیت این محصولات پایین می آید و نباید از نظر عطر و طعم انتظار انواع تازه را از آن ها داشت.
آیا خریدن و مصرف چای های سبز فله ای که در عطاری ها به فروش می رسند، مشکلی را برای مان پیش نمی آورند؟
در واقع بهتر است هر محصولی را به صورت بسته بندی خریداری کنیم تا از سلامت آن مطمئن باشیم اما اگر چای سبز هم به صورت فله ای در مغازه ها یا عطاری هایی با محیط سالم و تمیز به فروش برسند، می توانیم بدون نگرانی آن ها را هم بخریم و مصرف کنیم.
البته همان طور که گفتم باید توجه داشته باشید که چای سبز فله ای در شرایط مناسب و بهداشتی نگهداری شده باشد تا آلودگی های محیطی شما را به دردسر نیندازند. شستن چای سبز قبل از دم کردن آن می تواند آلودگی های احتمالی محیطی اش را از بین ببرد؟ در واقع ما 2 نوع آلودگی محیطی داریم؛ یک نوع از آن حاوی برخی میکروب ها و قارچ ها است و همیشه در فضای اطراف مان وجود دارد و ما با تنفس ساده هم آن را وارد بدن مان می کنیم. اگر این نوع آلودگی روی چای سبز فله ای بنشیند، هیچ مشکلی را برای مان به وجود نمی آورد. اما اگر چای سبز فله ای، آلوده به ویروس ها یا میکروب های بیماری زا شده باشد، با شستن یا حتی دم کردن نمی توان این آلودگی ها را از بین برد و احتمالا با نوشیدن چنین چای سبز آلوده ای بیمار خواهیم شد. به عنوان آخرین سوال، آیا تفاوت چشمگیری در خواص انواع مختلف چای سبز وجود دارد؟ اجازه بدهید که این موضوع را کمی مفصل برای تان شرح بدهم تا خوب متوجه جواب سوال بشوید! در واقع، گیاه چای سیاه و سبز یکی است ولی در روند تولید آن ها تفاوت زیادی وجود دارد. چای سیاه از پلاسیده و تخمیرکردن برگ چای تهیه می شود ولی چای سبز از خشک کردن سریع برگ های چای به دست می آید.
بین خواص و فواید چای سبز و سیاه حدود 30 تا 40 درصد تفاوت وجود دارد. یعنی چای سبز از نظر وجود آنتی اکسیدان و موادی با خاصیت ضدسرطان غنی تر است و در ضمن باعث کاهش فشارخون و کلسترول هم می شود و اگر به صورت منظم و روزانه مصرف شود، می تواند در طولانی مدت تاثیری روی کاهش وزن افراد هم داشته باشد. این در حالی است که بین خواص انواع مختلف چای سبز تفاوتی بیش از 10 درصد وجود ندارد.
اصلی ترین منابع پروتئینی کدامند؟
پروتئین ها بخشی از ترکیبات مواد غذایی هستند که با مقادیر مختلف در غذاها وجود دارند و به لحاظ ارزش تغذیه ای یکی از چند گروه اصلی غذاها هستند. به گزارش ایسنا، متخصصان تغذیه می گویند: پروتئین های دارای منشاء حیوانی کیفیت خوبی دارند اما با این حال بعضی از مواد غذایی گیاهی مثل حبوبات، غلات و نان دارای مقادیر کمی پروتئین هستند که ارزش حیاتی آن ها پایین تر از پروتئین های حیوانی است. مهم ترین منابع پروتئینی عبارت از گوشت قرمز و سفید، ماهی، تخم مرغ و فرآورده‌های لبنی هستند.
سایت اینترنتی ویت لاس فورآل در مقاله ای دراین باره آورده است: *گوشت قرمز شامل گوشت های گاو و گوسفند صرف نظر از آن که چه قسمتی از بدن حیوان باشد، دارای ویژگی های تغذیه ای شبیه به هم هستند. گوشت، غنی از فسفر، آهن و ویتامین های گروه ب مخصوصا B1 است. میزان چربی های آن بر حسب نوع حیوان و قسمت بدن آن به طور قابل توجهی متغیر است. * به علاوه ارزش تغذیه ای ماهی نیز مشابه گوشت است. ماهی غنی از پروتئین، فسفر، گوگرد، آهن، مس و یُد است اما آهن کمتری نسبت به گوشت دارد. همچنین ماهی غنی از ویتامین های گروه B است. ماهی های چرب نیز حاوی مقادیر قابل توجهی از ویتامین‌های A و D هستند. ماهی همچنین به دلیل دارا بودن اسیدهای چرب ضروری و مفید از ارزش غذایی بالایی برخوردار است و برای سلامتی بسیار مفید است. از این رو توصیه می شود که حداقل دو نوبت در هفته از این غذای مهم و مفید استفاده شود. * ارزش تغذیه ای تخم مرغ خیلی نزدیک به مواد غذایی است که در بالا مورد مطالعه قرار دادیم. تخم مرغ حاوی 14 درصد پروتئین است که از نظر کیفیت بهترین بوده و بیشترین تعادل اسیدهای آمینه در بین تمام مواد غذایی را دارا است. چربی های آن در زرده تجمع کرده اند و سفیده آن واقعا فاقد چربی است. در مورد املاح نیز تخم مرغ حاوی سدیم است که بیشتر در سفیده وجود دارد و نیز حاوی آهن، پتاسیم و کلسیم به مقدار خیلی کم در سفیده است و بیشتر در زرده وجود دارند. زرده هم چنین از نظر ویتامین ها غنی تر است. دو سوم ویتامین های B1، B2 و کل ویتامین های A و D در زرده وجود دارد. تخم مرغ تازه که دارای تاریخ بسته بندی است، بیشترین ضمانت را به لحاظ ارزش تغذیه ای دارد. * لبنیات نیز یکی دیگر از منابع پروتئینی با ارزش غذایی بالا بوده و به خصوص از نظر ذخیره کلسیم بسیار غنی و حائز اهمیت است. کلسیم موجود در لبنیات بهترین شرایط جذب را دارد و با فسفر متعادل بوده و با مقدار کمی ویتامین D همراه است. * پروتئین ها هم چنین به میزان کمتری در برخی دیگر از مواد غذایی یافت می شوند.
رژیم غذایی موثر بر تستوسترون
تستوسترون(Testosterone) هورمون جنسی غالب در مردان است. البته در خانم ها نیز مقدار کمی تستوسترون وجود دارد.
بعضی از نقش های تستوسترون در بدن عبارت هستند از: - تاثیر روی حجم توده ماهیچه ای - تاثیر روی چگالی استخوان - تاثیر روی قدرت و توان - تاثیر روی تمایل جنسی - تاثیر روی سطح گلبول های قرمز
این هورمون توسط بدن ساخته می شود و در مواد غذایی ای که مصرف می کنیم وجود ندارد؛ اما برخی مواد غذایی خاص به تولید این هورمون در بدن کمک کرده، گردش خون را تقویت می کند که این باعث می شود تستوسترون بیشتری به اندام های مناسب بدن برسد. به این گونه مواد غذایی که به تولید تستوسترون کمک می کنند، منابع غذایی تستوسترون گفته می شود.
منابع غذایی تستوسترون
روی(zinc): بهترین منبع غذایی روی، گوشت است. بهترین گوشت، گوشت سفید مرغ است. بهترین نوع ماهی هم سالمون یا همان ماهی آزاد است. افراد گیاهخوار می توانند به جای گوشت از حبوبات یا بادام زمینی استفاده کنند. هیچ میوه ای در این گروه به تولید تستوسترون کمک نمی کند؛ چون استفاده ی منابع گیاهی "روی" برای بدن دشوار است، منبع خوبی برای تستوسترون شمرده نمی شود.
ویتامین A: وجود این ویتامین برای عملکرد طبیعی اندام های تناسلی ضروری است. بسیاری از میوه هایی که تولید تستوسترون را در این دسته تقویت می کنند عبارت هستند از: سیب، ذغال اخته، طالبی، آناناس و مرکبات. سایر منابع ویتامین A شامل ماهی(باز هم سالمون)، سبزیجات برگ دار(اسفناج) و سبزیجات رنگی مثل گوجه فرنگی، فلفل قرمز و کدو زرد یا همان کدو رشتی می باشد. امیدوارم که ماهی سالمون دوست داشته باشید چون علاوه بر این که منبعی عالی از ویتامین A و روی و همچنین پروتئین و امگا 3 به حساب می آید، گفته می شود که میزان هورمون جنسی متصل به گلوبولین(SHBG) را نیز پایین نگه می دارد. وقتی تستوسترون در جریان خون با SHBG برخورد می کند، به آن متصل شده و دیگر نمی تواند با هیچ سلول دیگری ارتباط برقرار کند. تاثیر شبکه ای تستوسترون که به SHBG متصل باشد درست مانند نبود تستوسترون است چون از هر گونه تاثیر آن بر بدن جلوگیری می شود. ماهی سالمون می تواند منبع غذایی شماره یک شما برای بالا بردن تولید تستوسترون در بدن تان.
موارد زیر موجب کاهش سطح تستوسترون می شود: * غذاهای سرخ کردنی، قند و کافئین، غده آدرنال را بیش از حد تحریک کرده و باعث می شود تستوسترون کمی تولید کند. تحریک بیش از اندازه ی آدرنال باعث خستگی آدرنال شده و این به آن معنا است که دیگر نه تستوسترون و نه هیچ چیز دیگر تولید نخواهد کرد. پس اگر صبحانه تان مملو ازسرخ کردنی ها، قهوه با کرم و شکر باشد، مطمئنا همه ی تلاشی که برای جلوگیری از تولید تستوسترون در بدن باید بکنید، را به طور کامل انجام خواهید داد.
* رژیم گیاه خواری باعث کاهش سطح تستوسترون می شود. اجتناب از مصرف گوشت قرمز می تواند سطح تستوسترون را کاهش دهد زیرا مصرف گوشت باعث تحریک تولید این هورمون می شود. یک دلیل آن می تواند این باشد که کلسترول موجود در گوشت قرمز پیش ساز هورمون تستوسترون است.
* رژیم های کم چربی: رژیم کم چربی باعث کاهش سطح تستوسترون می شود زیرا چربی ها برای تولید تستوسترون ضروری هستند. البته منظور چربی های مفید برای بدن است نه چربی های اشباع و ترانس و ... .
* سویا: سویا با داشتن فیتواستروژن باعث کاهش سطح تستوسترون می شود. فیتواستروژن ها، ساختاری بسیار مشابه با استروژن دارند.
* کربوهیدرات ها: رژیم غذایی پُرکربوهیدرات باعث کاهش سطح تستوسترون می شود. افزایش دریافت کربوهیدرات ها باعث افزایش قند خون و تحریک ترشح هورمون هایی چون انسولین و کورتیزول می شود. بر اساس مطالعات انجام شده، این دو هورمون باعث کاهش تولید تستوسترون شده و مخالف عمل این هورمون در بدن می باشند.
* پروتئین: دریافت پروتئین زیاد، باعث کاهش سطح تستوسترون می شود.
در نتیجه، یک رژیم غذایی سالم و تولید تستوسترون کاملا در ارتباط با یکدیگر هستند.
انورکسیا؛ اختلالی تغذیه ای بی اشتهایی یا کم خوری عصبی در واقع یک اختلال روانی است که طی آن بیمار به رغم گرسنگی، از خوردن غذا به حد کافی پرهیز می کند و وزن او به قدری کاهش می یابد که به شدت لاغر و نحیف می شود. به گفته محققان این اختلال معمولا به دنبال رژیم گرفتن عادی برای کاهش وزن آغاز می شود. فرد بیمار بسیار کم غذا می خورد و از توقف رژیم لاغری پس از وزن کم کردن خودداری می کند. در این حالت دریافت ذهنی و تصور فرد نسبت به بدن خودش مشکل می شود؛ به طوری که با وجود لاغری زیاد، هنوز فکر می کند که چاق است. این مشکل معمولا در افراد جوان در زمان آغاز بلوغ شروع می شود. شایع ترین علائم این اختلال کاهش وزن شدید می باشد. این کاهش وزن معمولا تا 15 کیلوگرم پایین تر از وزن طبیعی فرد می باشد، بدون این که بیماری جسمانی وجود داشته باشد. در این وضعیت انرژی فرد به رغم تحلیل رفتن بدن در حد خوبی است. کاهش وزن این افراد به طرق مختلف حاصل می شود که برخی از متداول ترین آن ها ورزش شدید، استفاده از داروهای ملین و نخوردن است. در واقع این اختلال به دو نوع تقسیم می شود: نوع محدود کننده(restricting type) که کاهش وزن در آن از طریق محدودیت کالری صورت می گیرد. این نوع از آنورکسیا با رژیم های شدید، روزه گرفتن و تمرین های ورزشی شدید همراه است. نوع پاکسازی کننده(purging type) این گروه افراد پس از دریافت کالری سعی می کنند با استفاده از داروهای مسهل یا مدر یا از طریق استفراغ غذای مصرفی خود را دفع کنند. فرد ترس زیادی از چاقی دارد و دچار افسردگی، بی اشتهایی، یبوست، توقف قاعدگی، عدم تحمل سرما، خودداری از حفظ حداقل استاندارد وزن برحسب سن و قد و اشکال در برداشت ذهنی از شکل بدن خود می شود؛ به طوری که با وجود لاغری زیاد هنوز فکر می کند که چاق است. برای افراد مبتلا به انورکسیا این که چه مقدار وزن باید کم کنند و این که تا چه حد تحلیل خواهند رفت و نحیف خواهند شد، اصلا مهم نیست. هر چه بیشتر وزن کم کنند، وسواس آن ها به غذا، رژیم غذایی و کاهش وزن بیشتر می شود این افراد حتی بعد از این که وزن بسیار زیادی کم می کنند و بسیار لاغر می شوند و این کار را تا بیمار شدن و حتی مرگ پیش می برند، تصور می کنند که هنوز اضافه وزن دارند. معمولا عادات غذایی عجیبی دارند مثل امتناع از غذا خوردن در حضور دیگران. گاهی اوقات این افراد غذاهای بسیار سنگین و حجیمی برای دیگران آماده می کنند، اما خودشان هیچ از آن نمی خورند. گفته می شود که این اختلال در طبقات اجتماعی - اقتصادی بالاتر شایع تر است و آن هایی که در فعالیت هایی شرکت دارند که لاغر بودن مسئله مهمی است، مثل نمایش و ... بیشتر به این اختلال دچار می شوند. علل ابتلا به این اختلال:
به گفته متخصصان؛ هنوز علل بروز این اختلال ناشناخته است. محققان احتمال می دهند که برخی از این عوامل شامل تعارضات خانوادگی و تعارضات جنسی، ترس بیمارگونه از اضافه وزن، اپیدمی لاغری به عنوان مُد روز و مظهر زیبایی یا به عنوان یکی از علائم افسردگی یا اختلال شخصیت هستند.
عواملی که خطر ابتلا به این اختلال روانی را افزایش می دهند، عبارت از فشار دوستان و همسالان یا فشار اجتماعی برای لاغر بودن، سابقه اضافه وزن مختصر، شخصیت تکامل طلب، وسواسی یا پیروزی خواه، استرس روانی یا مشاغل خاص هستند. علائم آنورکسیا: آنورکسیا علائم مختلفی دارد که البته برخی افراد همه این علائم را تجربه نمی کنند. این علائم عبارت هستند از: * وزن بدن که متناسب با سن نباشد، قد و وزن طوری باشد که فرد معمولا 15 کیلو پایین تر از وزن نرمال خود باشد. * عقب افتادن حداقل سه دوره از عادت ماهیانه(در خانم ها)
* عدم تمایل یا امتناع از غذا خوردن در حضور دیگران * اضطراب * ضعف * شکننده شدن پوست * تنگی نفس * وسواس در مورد کالری های مصرفی
عواقب آنورکسیا بر سلامتی
آنورکسیا خطرات بسیار زیادی را متوجه سلامتی می کند. این خطرات عبارتند از، پوکی استخوان، کمبود مواد معدنی، پایین بودن دمای بدن، نامنظم بودن ضربان قلب، نارسایی دائمی در رشد طبیعی، و بولیمیا نرووزا(پرخوری عصبی). استفاده طولانی مدت از ملین‌ها نیز برای بدن مُضر است. این داروها عضلات روده را فرسوده کرده و موجب پایین آمدن کارایی آن می شود. برخی ملین ها شامل مواد مضری هستند که ممکن است در بدن تان بازجذب شوند. آنورکسیا و بارداری
با توجه به این که اکثر مبتلایان به این اختلال دختران نوجوان و جوان هستند، ضررها و صدمات ناشی از آن، تنها متوجه این گروه نبوده و منجر به تولد نوزادانی کم وزن، نارس و با ضریب هوشی کمتر، در آینده خواهد شد. برای به دنیا آوردن نوزاد سالم، زنان باردار باید به طور متوسط 10 تا 15 کیلوگرم وزن اضافه کنند. گفتن این مطلب به فرد مبتلا به آنورکسیا مثل این می ماند که به یک فرد عادی بگوییم 50 کیلو اضافه خواهد کرد. اگر مبتلا به آنورکسیا هستید، برای باردار شدن و وضع حمل دچار مشکل خواهید شد. اگر کمبود وزن داشته باشید و از انواع و اقسام مواد غذایی هم استفاده نکنید، ممکن است جان خودتان و فرزندتان به خطر بیفتد. خانم های مبتلا به اختلالات غذایی بیشتر دچار سقط جنین می شوند و ممکن است نوزادشان زودرس به دنیا بیاید و در معرض مشکلات سلامتی بسیاری باشد. همه ی خانم های باردار باید از مراقبت های قبل از حاملگی خوبی بهره مند شوند. آن هایی که آنورکسیا یا بولیمیا دارند، نیاز به مراقبت ویژه دارند. حتما باید ویتامین های مربوط به قبل از وضع حمل را مصرف کرده و ویزیت های پزشک را مرتب انجام دهید. حق ورزش ندارید مگر این که پزشک تان آن را عاری از اشکال بداند.
تفاوت بین رژیم غذایی سالم و آنورکسیا:
با کم خوری عصبی چه کنیم؟
متخصصان تاکید می کنند که به منظور پیشگیری از اختلال کم خوری عصبی با مشکلات شخصی به طور منطقی برخورد کنید. سعی کنید با کمک مشاوران، درمانگران، خانواده و دوستان، مشکلات را برطرف کنید یا با آن ها کنار بیایید. در صورتی که بیمار خود به وجود اختلال عاطفی واقف شود، کمک بخواهد و همکاری خوبی در طی درمان داشته باشد، این وضعیت قابل درمان است. اما بدون درمان، این اختلال می تواند باعث ناتوانی دائمی یا حتی مرگ شود. آمارها نشان می دهد؛ بیمارانی که دچار بی اشتهایی عصبی هستند، زیاد دست به خودکشی می زنند؛ زیرا عزت نفس آن ها پایین است. درمان این بیماران ممکن است چندین سال ادامه یابد و البته عود کردن بیماری به خصوص زمانی که فرد تحت استرس قرار بگیرد، محتمل است. هدف از درمان، این است که بیمار مجددا الگوی مناسب غذا خوردن را از سر گیرد تا وزن وی به حالت طبیعی بازگردد. بیمار می تواند با تمرینات مخصوص برای تغییر رفتار زیر نظر متخصص به این نتیجه مهم دست یابد. انواع داروهای مورد استفاده در روانپزشکی نیز برای این بیماران موثر هستند، اما هیچ داروی مشخصی وجود ندارد که تأثیر آن بر این بیماری قطعی باشد. در نهایت این که علاوه بر رژیم غذایی مناسب برای درمان بیمار، امکان دارد مکمل های ویتامینی یا مواد معدنی نیز برای وی تجویز شوند.
تاثیر تغذیه بر تعرق
بوی زننده ی عرق برای کمتر کسی قابل تحمل است و بیشتر افراد سعی می کنند با انواع مواد آرایشی و بهداشتی و روش های درمانی با تعریق زیاد و بوی ناخوشایند آن مقابله کنند.
با خودتان می گویید که الان که فصل تابستان نیست؛ نکات مربوط به تعریق بدن را هم که بار‌ها خوانده ایم اما ما این بار می خواهیم از تاثیر تغذیه بر تعریق بدن برای تان بگوییم. شاید باور نکنید اما برخی از خوشمزه ترین غذاهای مورد علاقه تان سبب تعریق می شوند.
اگر از آن دسته ای هستید که زیاد عرق می کنید، بد نیست این خوراکی های عرق زا را بشناسید و در مصرف آن ها اعتدال به خرج دهید: 1- غذاهای تند یک فلفل تند بردارید و گاز بزنید و ببینید چه قدر طول می کشد تا قطرات عرق بر پیشانی تان بنشینند! گرمایی که حس می کنید ناشی از ماده ای طعم زا در فلفل به نام " کاپساسین " است. این ماده گیرنده های عصبی حساس به طعم ماده ی غذایی را تحریک می کند و باعث می شود گیرنده های حسی گول بخورند و احساس کنند که شما گرم تان است. به این ترتیب بدن واکنش هایی که در احساس گرما از خود نشان می دهد، آغاز می کند، گویی در گرمای 40 درجه قرار گرفته اید! یکی از وظایف هیپوتالاموس، غده‌ای در مغز، تنظیم دمای بدن است. به عبارتی هیپوتالاموس حکم ترموستات بدن را دارد یعنی با ایجاد شرایط گرما، مکانیسم تولید و ترشح عرق را فعال می کند تا دمای بدن تعدیل شود. عرق از غدد ترشح کننده عرق به سطح پوست می رسد و تبخیر می شود. قطرات عرق برای تبخیر به گرما نیاز دارند و این گرما را از بدن می گیرند و در نهایت بدن خنک می شود.
2- غذاهای داغ غذاهای داغ هم می توانند سبب تعریق شوند. به عنوان نمونه چای داغ، قهوه ی داغ، سوپ داغ و... هم می توانند در بعضی افراد سبب تشدید تعریق شوند حتی اگر فرد در کل احساس گرما نکند. 3- سیر با خوردن سیر، در عرق ترکیبات گوگردی متصاعد می شود. گوگرد بویی شبیه بوی تخم مرغ گندیده دارد. البته بد نیست بدانید بوی گوگرد بسیار بد‌تر و زننده تر از این حرف ها است اما ما انسان ها تنها قادر هستیم آستانه ای ناچیز از آن را حس و درک کنیم. علاوه بر سیر، خوراکی های هم خانواده ی آن، از جمله پیاز و موسیر، هم می توانند سبب بوی بد شوند. 4- کلم، ترب و خردل از دیگر خوراکی هایی که خوردن شان سبب تولید بوی بد می شود، خوراکی های خانواده کروسی فِر(cruciferous) مانند انواع کلم، ترب و خردل است. اعضای این خانواده هم مقادیر قابل توجهی ترکیبات گوگردی دارند. 5- ادویه جات ادویه جات بودار از قبیل کاری و زیره هم می توانند سبب ایجاد بوهای شدیدی شوند. بنابراین كسانی كه به هر دلیلی از این ادویه ها بیشتر استفاده می كنند باید دقت بیشتری به خرج دهند. 6- گوشت ها حتی غذاهایی که خودشان چندان بویی ندارند هم می توانند سبب تغییر بوی عرق شوند. از این دسته می توان به گروه گوشت ها اشاره کرد. به عبارتی خوردن گوشت زیاد عرق را بدبو‌تر می کند. حرف آخر بهترین راه خلاص شدن از تاثیر گروه های غذایی فوق بر بوی عرق، پرهیز یا کاهش مصرف آن ها است. البته متخصصان می گویند نوشیدن آب زیاد هم می تواند به کاهش بوی خوراكی های یاد شده کمک کند، اما بوی بد ترکیبات غذایی را به طور کامل از بین نمی برد. گاهی مصرف این خوراکی ها به صورت پخته هم می تواند سبب کاهش بوی زننده ی آن ها شود. به عنوان نمونه بوی سیر پخته بسیار ملایم تر از سیر خام است و این موضوع برای پیاز و كلم نیز صدق می كند. اگر چه رژیم غذایی می تواند بر بوی عرق تاثیرگذار باشد اما اگر احساس می کنید بو و مقدار عرق تان بیشتر شده و تغییر رژیم غذایی هم تاثیری بر آن ندارد، ممکن است دچار نوعی بیماری داخلی شده باشید. به عنوان نمونه برخی بیماری ها از قبیل دیابت و تیرویید سبب تغییر بوی بدن و نحوه عرق کردن می شوند. برخی افراد هم به طور ژنتیکی آنزیم تجزیه کننده ماده ای بدبو که در بدن تولید می شود، ندارند.
کاهش کلسترول خون با مصرف امگا۳
مصرف ویتامین C در طول روز از استرس جلوگیری می کند
لیلا عیوض زاده گفت: نوشیدن حداقل ۸ لیوان آب، بدن شما را از بی آبی حفظ می کند و مانع تحمل استرس اضافی برای بدن است، بنابراین یک عدد موز، مقداری مواد غذایی با فیبر زیاد و ماست کم چرب برای صبحانه استفاده کنید؛ چرا که موز منبع غنی ویتامین B۶ است که برای سوخت و ساز بدن به ویژه در مواقع استرس لازم است. وی تصریح کرد: فقط یک فنجان قهوه در طول روز مصرف کنید و از مصرف مواد غذایی حاوی کافئین در بقیه روز خودداری کنید. همچنین در مقابل تمایل به مصرف شیرینی به عنوان میان وعده، باید مقاومت کافی داشته باشیم. عیوض زاده تاکید کرد: از غلات کامل، نان کم چرب تهیه شده با شیر و انواع کیک های ساده خانگی استفاده کنید وبسیار بهتر است برای مقابله با تمایل به مصرف شکر، از نان های تهیه شده با آرد کامل و شکر کم استفاده کنید، زیرا هر اندازه این شاخص پائین تر باشد، مواد حاوی کربوهیدرات دیرتر تبدیل به قند می شوند و بنابراین سطح قند خون را بیشتر می توانیم کنترل کنیم و بیشتر احساس آرامش می کنیم.
3. قلب
تحصیلات بالاتر فشار خون پایین تر
به رغم استرس ناشی از امتحانات، تحصیلات طولانی مدت برای فشار خون افراد خوب است. فشار خون بالا با بروز سکته قلبی، سکته مغزی و نارسایی کلیوی مرتبط است. این مطالعات که نتایج آن در نشریه بهداشت عمومی BMC منتشر شده است ، نشان می دهد که این ارتباط در بین زنان قوی تر از مردان است. بر اساس اعلام بنیاد قلب انگلیس این یافته ها از ارتباط بین محرومیت و خطر ابتلا به بیماری های قلبی حمایت می کند. یک بررسی جدید نشان می دهد هر چه فرد درجه تحصیلی بالاتری داشته باشد، فشار خون پایین تری خواهد داشت. به گزارش خبرگزاری فرانسه تجزیه و تحلیل سوابق 4000 بیمار در"بررسی 30 ساله فرزندان فرامینگهام" (Framingham Offspring Study ( نشان داد که با کنترل کردن یافته ها از لحاظ سن بیماران، زنانی که دوره تحصیلات آن ها 17 سال یا بیشتر بود (درجه فوق لیسانس یا دکترا داشتند) فشار خون سیستولی (ماگزیمم) آن ها 26/3 میلی متر جیوه پایین تر از زنانی بود که دوره دبیرستان را به پایان نرسانده بودند. این بررسی همچنین نشان داد فشار خون سیستولی مردانی که پس از گرفتن لیسانس به تحصیل ادامه داده بودند، نسبت به همردیف شان که دبیرستان را تمام نکرده بودند، 26/2 میلی متر جیوه پایین تر بود. نتایج این بررسی در نسخه آنلاین ژورنال BMC Public Health منتشر شده است. همین رابطه معکوس میان میزان تحصیلات و فشار خون گرچه به میزانی کمتر، در مردان و زنانی که لیسانس داشتند، اما به دوره فوق لیسانس وارد نشده بودند، وجود داشت. حتی پس از در نظر گرفتن تاثیرات سایر عوامل مانند سیگار کشیدن، نوشیدن مشروبات الکلی، چاقی و مصرف داروهای ضد فشار خون، این مزیت از لحاظ کمتر بودن فشار خون هر چند به میزان کمتر وجود داشت. به گفته نویسنده اصلی این مقاله، "اریک لاوکس" استادیار بهداشت عمومی در دانشگاه براون در رد آیلند، یافته های این بررسی می تواند به توضیح رابطه کاملا ثابت شده میان تحصیلات و کاهش خطر بیماری قلبی در کشورهای در حال توسعه کمک کند. روش صحیح زندگی شامل تغذیه صحیح یعنی خوردن میوه، سبزی و غذاهای دریایی فراوان، فعالیت ورزشی روزانه و جلوگیری از افزایش وزن است که باعث می شود، درصد زیادی از افراد به فشارخون مبتلا نشوند لوکس گفت فشار خون " یکی از زمینه سازهای زیستی بیماری قلبی است" و سیاست گذارانی که می خواهند بهداشت عمومی را بهبود بخشند، را تشویق کرد دسترسی به تحصیلات را بیشتر کنند. به گفته لوکس این بررسی بر فشار خون سیستولی متمرکز شده بود نه فشار خون دیاستولی (مینیمم) چرا که "فشار خون بالای سیستولی به طور قابل توجهی نسبت به فشار خون دیاستولی شایع تر است، و فشار خون بالای سیستولی نسبت به فشار خون بالای دیاستولی نقش بیشتری در باره بیماری جهانی مربوط به فشار خون بالا دارد.
علت فشارخون حداکثر در 20 درصد بیماران دچار فشارخون، بیماری خاصی که عامل فشارخون باشد یافت می شود و در بقیه موارد هیچ علت مشخص و قابل درمانی برای این بیماری پیدا نمی شود. در این موارد فشارخون را بنیادی یا اساسی می نامیم و فقط با روش های دارویی و غیردارویی آن را کاهش می دهیم. در این مبحث به چند بیماری که باعث بالا رفتن فشارخون می شوند ، اشاره می شود: پرکاری تیروئید پرکاری تیروئید از عوامل فشارخون است که باعث تندشدن ضربان قلب و بالا رفتن فشارخون می شود. با درمان بیماری تیروئید فشارخون این بیماران هم کنترل می شود. زیادی کورتیزون در بدن و خوردن کورتون به مدت طولانی نیز از عوامل فشارخون هستند. تنگی رگ های کلیه ها یکی دیگر از بیماری های مهم عامل فشارخون تنگی رگ های کلیه ها است، این بیماری باعث فشارخون شدید می شود که به سختی و با مصرف چند نوع دارو قابل کنترل است. بنابراین وقتی فشارخون شدید است و به دارو جواب نمی دهد باید با آنژیوگرافی رگ های کلیه، وجود تنگی در این رگ ها را بررسی کنیم. توموری به نام فئوکروموسیتوم یکی از بیماری های عامل فشارخون توموری به نام فئوکروموسیتوم است که در غده فوق کلیه تشکیل می شود. به دلیل رهاشدن ناگهانی آدرنالین این بیماران که در حالت عادی مشکلی ندارند، ناگهان دچار حملات شدید تپش قلب، عرق کردن و فشارخون شدید می شوند. راه درمان این بیماری جراحی و درآوردن تومور است. همان گونه که گفته شد در بیشتر موارد فشارخون یک بیماری اولیه و بنیادی است و نمی توان عامل خاصی برایش یافت و تنها راه درمان آن تغییر روش زندگی و دارو درمانی است. روش صحیح زندگی شامل تغذیه صحیح یعنی خوردن میوه، سبزی و غذاهای دریایی فراوان، فعالیت ورزشی روزانه و جلوگیری از افزایش وزن است که باعث می شود، درصد زیادی از افراد به فشارخون مبتلا نشوند و البته در شروع بیماری فشارخون نیز با همین تمهیدات می توان جلوی پیشرفت بیماری را گرفت. مصرف صحیح نمک نیز یکی از راه های کنترل فشارخون است زیرا درصد زیادی از مبتلایان به فشارخون با کم کردن نمک مصرفی می توانند تاحد زیادی فشارخون شان را کاهش دهند. برای این منظور اول باید غذاها با نمک کمتری پخته شوند. دوم از مصرف غذاهای شور مثل ترشیجات، خیارشور و... اجتناب شود و سوم برسر سفره از نمکدان استفاده نشود. متاسفانه بیشتر بیماران مبتلا به فشارخون خیلی دیر متوجه بیماری می شوند که در آن زمان نمی توان صرفا با تغییر روش زندگی فشارخون را کنترل کرد و شروع درمان دارویی اجتناب ناپذیر خواهد بود. البته در این مرحله نیز تغذیه مناسب و ورزش در کنترل بیماران و نیاز کمتر به دارو مفید خواهد بود.
مبتلایان به بیماری های قلبی و عروقی میگو بخورند
دکتر مینا کاویانی واحد علوم پزشکی تهران، افزود: اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در میگو به دلیل برخورداری از خاصیت ضدالتهابی در پیشگیری از تشکیل لخته خون، آریتمی های قلبی (بی نظمی ضربان قلب) و کاستن از فشارخون بالا و کاهش احتمال ابتلا به بیماری های قلبی بسیار موثر هستند. وی گفت: میگو یک منبع غنی از سلنیوم است و تحقیقات نشان می دهد که با افزایش دریافت منابع غذایی حاوی سلنیوم، احتمال بروز سرطان کاهش می یابد. یک متخصص قلب و عروق افزود: اغلب افراد درباره نوع و مقدار چربی میگو دچار سردرگمی می شوند این در حالیست که چربی میگو کم، اما مقدار کلسترول آن زیاد است. به همین دلیل بعضی افراد به ویژه بیمارانی که کلسترول خون آنان بالاست، ممکن است از خوردن میگو پرهیز کنند. وی با بیان اینکه ماهی و میگو جزو مواد غذایی حساسیت زا هستند، توصیه کرد: افرادی که سابقه و استعداد ابتلا به آلرژی یا حساسیت غذایی دارند باید طبق نظر پزشک و متخصص تغذیه، این مواد غذایی را مصرف کنند. آنان همچنین برای آگاهی بیشترازعلایم و نشانه های آلرژی غذایی لازم است با متخصصان مشورت کنند. دکتر کاویانی در پایان گفت: میگو دارای موادی به نام ��پورین�� است که می توانند در بدن به اسید اوریک تبدیل شود. تجمع بیش از حد پورین ها و اسید اوریک در بدن موجب تشدید عوارض بیماری هایی مانند نقرس و سنگ کلیه می شود.
4. مغز و اعصاب
ضعف سیستم ایمنی بدن و کاهش حافظه
به نظر می رسد سلول های ایمنی و ارتباط آن ها با مغز، سهم مهمی در یادگیری و حافظه دارند. شاید علت اختلال حافظه در پیری، تضعیف سیستم ایمنی باشد، در این صورت، می توان دارویی برای افزایش حافظه ساخت.
یکی از مشکلات مهم پا گذاشتن به سن، اختلال در حافظه است. وقتی سن افراد بالا می رود، چه اتفاقی در مغزشان می افتد که حافظه خود را از دست می دهند؟ مطالعات جدید نشان می دهند که در این زمینه هم سیستم ایمنی را می توان سرزنش کرد. اگر چنین باشد، آیا با تقویت سیستم ایمنی بدن می توان حافظه را قوی نگه داشت؟ به گزارش نیوساینتیست، جاناتان کیپ نیز، از دانشگاه ویرجینیا، از پژوهشگرانی است که فکر می کند پاسخ این سوال می تواند مثبت باشد. به دنبال مطالعاتی که نشان می داد پاسخ ایمنی بدن می تواند در ترمیم سلول های عصبی کمک کننده باشد، کیپ نیز و گروهش، گروهی موش تولید کردند که فاقد سلول های سی.دی4 بودند. سلول‌های سی.دی.4 دسته ای از سلول های تی و در واقع نوعی از سلول های ایمنی بدن هستند. آن ها متوجه شدند که این موش ها در تکالیفی که نیاز به یادگیری و حافظه داشت خیلی ضعیف عمل می کردند، اما با تزریق سلول های سی.دی4 ، حافظه آن ها بهتر کار می کرد. به طور مشابهی، وقتی سلول های سی.دی4 را در موش های سالم از بین بردند، حافظه آن ها مختل شد. اما چه اتفاقی در مغز می افتد؟ آزمایش های بعدی نشان داد که یادگیری باعث پاسخ استرس خفیفی در مغز می شود. در نتیجه این پاسخ، سلول های سی.دی4 روانه غشایی می شوند که مغز را احاطه می کند. در آن جا، آی.ال4 آزاد می شود که هم پاسخ استرس را خاموش می کند و هم به سلول های آستروسیت پیام می دهد پروتئینی آزاد کند که یادگیری را افزایش می دهد. البته هنوز به درستی روشن نیست که مطالعاتی از این قبیل بر روی حیوانات، کاملا به یادگیری و حافظه انسان هم مربوط باشد، اما شواهدی وجود دارند که به طور غیرمستقیم از این امر حمایت می کنند. برای مثال، بیشتر داروهای شیمی درمانی، سیستم ایمنی را تضعیف می کنند. شاید به همین دلیل بیماران سرطانی که تحت شیمی درمانی هستند، اغلب نشانه های اختلالی را نشان می دهند که به شیمی مغزی شهرت دارد، اختلالی که در آن توانایی های شناختی فرد دچار آسیب می شود و حافظه هم ضعیف می شود. این سری مطالعات تازه که نشان می دهند، سیستم ایمنی بسیار بیشتر از آن چه تا به حال تصور می شد، بر عملکرد مغز و در نتیجه رفتار و شخصیت ما موثر است بنابراین، شاید دلیل کندی مغز در سنین بالا را هم باید در سلول های ایمنی جستجو کرد. به گفته محققین، با افزایش سن، اولین گروه سلولی که آسیب می بیند، سلول های تی هستند. البته هیچکس نمی گوید این تنها دلیل ابتلا به اختلالاتی مثل دمانس یا زوال عقلی است، اما می تواند یکی از دلایل آن باشد. ولی اگر واقعا سلول های سیستم عصبی در حافظه انسان سهم دارند، پس آیا می توان دارویی ساخت که با آن، حافظه بهبود یابد؟ در حقیقت کیپ نیز دارویی تقویت شناختی بر پایه سیستم ایمنی برای موش ها ساخته و هدف کوتاه مدت مطالعه خود را درمان سندرم رت اعلام کرده است. سندرم رت یک اختلال رشدی است که با مشکلات رفتاری همراه است و اخیرا مرتبط با سلول های تی غیرعادی در بدن افراد، تشخیص داده شده است. در نهایت، کیپ نیز بر این باور است که این قبیل داروها، نه فقط برای بازگرداندن حافظه و توانایی های شناختی افراد سالمند کاربرد دارد، که برای تقویت حافظه افراد سالم هم می تواند مفید باشد. وی در این باره می گوید: "شاید اگر یک فرد خیلی تیزهوش داشته باشید، نتوانید او را تیزهوش تر کنید؛ اما اگر فقط یک فرد عادی را انتخاب کنید، ممکن است بتوانید حافظه او را تقویت کنید." البته ایده بسیار جذابی است. این سری مطالعات تازه که نشان می دهند، سیستم ایمنی بسیار بیشتر از آن چه تا به حال تصور می شد، بر عملکرد مغز و در نتیجه رفتار و شخصیت ما موثر است، دری تازه به زمینه ای جدید گشوده که پر از اما و اگرهای علمی جدید است. اما پیش از به کارگیری آن ها، باید به آن فکر کرد. اگر حق با کیپ نیز باشد و بتوان با تقویت سیستم ایمنی به طور خاص، حافظه افراد را دستکاری کرد، این کار چه عواقبی را به همراه خواهد داشت؟ پیش از انجام چنین کاری، بسیاری از مولفه ها باید ارزیابی شوند.
آزمایش موفق ژن درمانی برای رفع مشكل حافظه به گزارش بی.بی.سی دانشمندان آمریکایی از این روش برای افزایش میزان مواد شمیایی استفاده کرده اند که به افزایش ارتباط بین سلول های مغزی منجر می شود. به گزارش نشریه نیچر، این ارتباط در بیماران مبتلا به آلزایمر مختل می شود. سازمان خیریه ای که به انجام تحقیقات در مورد آلزایمر کمک می کند، اعلام کرده است که در این مطالعه، روشی برای جلوگیری از کاهش مخابره پیام الکتریکی بین سلول های عصبی مغز ارایه شده است. افزایش جمعیت مسن در بسیاری از کشورهای جهان سبب رشد شیوع بیماری آلزایمر و دیگر انواع دیمنشیا یا زوال عقل، شده است. محققان موسسه بیماری مغز و اعصاب گلدستون در سانفرانسیسکو می گویند، افزایش این ماده شیمیایی مغز که یک پروتئینی در غشاء سلول های عصبی به نام EphB2 است، می تواند از وخامت این بیماری بکاهد و حتی از بروز بدترین اثرات آن جلوگیری کند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که این ماده شیمیایی نقش مهمی در حفظ حافظه دارد که در بیماران مبتلا به آلزایمر از بین می رود. یکی از مهم ترین مشخصاتی که در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر دیده می شود، ساخت پلاک هایی از توده های یک ماده پروتئینی سمی به نام امیلوید است. ادامه تجمع این توده ها به مرگ سلول های مغز منجر می شود. به نظر می رسد از دیگر مشخصات امیلویدها توانایی آن ها برای وصل شدن به EphB2 ها است که منجر به کاهش میزان این پروتئین در مغز می شود. این موضوع تا حدودی عوارض این بیماری را بر روی حافظه توضیح می دهد. در جریان این پژوهش میزان EphB2 در مغز موش ها تغییر داده شد؛ کاهش این پروتئین در موش های سالم، عوارض از دست دادن حافظه، شبیه به آن چه در آلزایمر رخ می دهد را ایجاد کرد و افزایش این پروتئین در موش های مبتلا به آلزایمر منجر به کاهش عوارض مربوط به کمبود حافظه شد. دکتر لنارت موک فردی که این مطالعات را رهبری کرده است، می گوید، تیم تحقیقاتی او از دستیابی به این نتیجه هیجان زده شده است. با این حال، محققان بریتانیایی می گویند، یافته این تحقیق با این که جالب است، اما پاسخی قطعی برای درمان بیماری آلزایمر نیست.
ارتباط ويروس تبخال با شيزوفرني و آلزايمر
به گزارش Science Daily، به گفته محققان، بخشي از اختلال شناختي که تنها در بيماري شيزوفرني ايجاد مي شود ممکن است ترکيبي از شيزوفرني و مواجهه با عفونت نوع يک ويروس ساده تبخال باشد که مجدداً در مغز شروع به ساختن مي کند. اين تحقيق مي تواند منجر به ايجاد درمان يا پيشگيري جديد اختلال شناختي شود که با بيماري مغزي همراه است. اختلالات شناختي شامل مشکلات رواني حرکتي، تمرکزي، يادگيري، و حافظه از ويژگي هاي شيزوفرني محسوب مي شوند. تحقيقات حاکي از آن است که بيماران مبتلا به شيزوفرني که آنتي بادي ويروس نوع 1 تبخال (ويروس ايجاد کننده تبخال) را دارند نسبت به آن دسته از بيماراني که اين آنتي بادي را ندارند دچار مشکلات شناختي شديدتري مي شوند. اين گروه از بيماران نسبت به بقيه بيماران مبتلا به شيزوفرني حجم مغزي کم تري دارند. محققان براي شناخت علت مشکل 40 بيمار مبتلا به شيزوفرني را مورد بررسي قرار دادند. از اين ميان، 25 بيمار داراي آنتي بادي ويروس تبخال و 15 بيمار فاقد اين آنتي بادي بودند. محققان تست هايي را براي اندازه گيري سرعت هماهنگي، مهارت هاي سازماني، و حافظه کلامي به همه بيماران دادند. و سپس براي اندازه گيري حجم مغزي از آن ها MRI گرفته شد. نتايج به دست آمده از تحقيقات يافته هاي قبلي را مورد تأييد قرار داد و نشان داد که بيماران داراي آنتي بادي ويروس تبخال نسبت به بيماران فاقد اين آنتي بادي، تست هاي شناختي ضعيف تر و حجم مغزي کم تري در مناطقي از مغز داشتند که مسئول کنترل سرعت و توانايي تغيير وظايف و نيز در قسمتي از مغز که کنترل عملکرد حرکتي را به عهده دارد، است. در واقع ويروس تبخال مستقيماً روي کاهش عملکردهاي شناختي اثر مي گذارد. ارتباط ويروس تبخال لب با بيماري آلزايمر گروهي از دانشمندان انگليسي در بررسي هاي خود نشان دادند که ويروس تبخال لب مي تواند سبب بروز بيماري آلزايمر شود. محققان دانشگاه منچستر در تحقيقات آزمايشگاهي خود کشف کردند که ويروس تبخال لب باعث افزايش پروتئين ژلاتيني بتا در سلول هاي عصبي مي شود. اين دانشمندان سلول هاي مغزي را در محيط کشت آزمايشگاهي با ويروس HSV-1 که در لب فوقاني و صورت سبب بروز تبخال مي شود، آلوده کردند و نشان دادند که اين ويروس تا حد قابل توجهي موجب افزايش پروتئين ژلاتيني بتا مي شود. اين پروتئين در بيماري آلزايمر باعث شکل گيري پلاک ها مي شود. تجمع پلاک هاي پروتئين هيدرات سلولز ژلاتيني بتا در مغز از علائم خاص بيماري آلزايمر است. ويروس تبخال در جوامع پرجمعيت و غالبا هنگام طفوليت از راه تنفس وارد بدن مي شود و بعد از ورود و ايجاد علايم اوليه، به طور دائم از بين نرفته و در بدن فرد باقي مي ماند. همچنين اين دانشمندان با آزمايش مغز موش ها کشف کردند که افزايش پروتئين ژلاتيني بتا در مغز اين موش ها نيز با ويروس HSV-1 (ويروس هرپس سيمپلکس نوع 1) ارتباط دارد. به گفته اين دانشمندان، HSV-1 توليد اين پروتئين را تحريک مي کند و به نظر مي رسد که در شکل گيري پلاک هاي اين بيماري نقش زيادي دارد. اين محققان در ادامه آزمايشات خود بافت هاي مغزي بيماران مبتلا به آلزايمر را پس از مرگ مورد بررسي قرار دادند و نشان دادند در اجسادي که آلوده به اين ويروس بودند، DNA ويروسي به شدت مورد حمله پلاک هاي ژلاتيني بتا قرار گرفته است و به اين ترتيب تائيد کردند که اين ويروس مي تواند نقش بسيار مهمي در بروز بيماري آلزايمر داشته باشد. براساس گزارش بي بي سي نيوز، سال گذشته نيز گروهي از محققان آمريکايي دانشگاه روچستر با بررسي ويروس HSV-1 کشف کردند که اين ويروس در موش ها با ژن ApoE4 که عامل ژنتيکي آلزايمر است، فعال تر مي شود. دانشمندان انگليسي اميدوارند با اين کشف جديد بتوانند واکسني را براي پيشگيري از اين بيماري در افرادي که از نظر ژنتيکي مستعد هستند، توليد کنند.
ويروس تب خال از راه تنفس وارد بدن مي شود يک متخصص پوست با اشاره به اين که بيماري تب خال به وسيله ويروس "هرپس سيمپلکس" ايجاد مي شود، اظهار کرد: اين ويروس در جوامع پرجمعيت و غالبا هنگام طفوليت از راه تنفس وارد بدن مي شود و بعد از ورود و ايجاد علايم اوليه، به طور دائم از بين نرفته و در بدن فرد باقي مي ماند. دکتر فرانک احساني با تاکيد بر اين که ضعف سيستم دفاعي بدن سبب بروز مجدد تب خال مي شود، افزود: اين بيماري به صورت تاول هاي سوزش دار در اطراف دهان، نوک انگشتان دست، اطراف چشم يا هر جاي ديگري نمايان مي شود. وي، استفاده از پمادها از جمله آسايکلووير با نظر پزشک و يا داروهاي خوراکي در مواقع شدت بيماري را از جمله راه هاي درمان بيماري تب خال برشمرد و افزود: تب خال مي تواند همزمان با بيماري هاي تب دار، رژيم هاي غذايي سخت و يا استرس هاي شديد که سبب ضعف سيستم دفاعي بدن مي شوند بروز کند. وي با اشاره به اين که ورود ويروس تب خال به بدن نوزادان به صورت يک بيماري تب دار شديد با تاول هاي بسيار در اطراف دهان نمايان مي شود، تصريح کرد: تب خال در دوران باليني بسيار خفيف تر است. دکتر احساني در پايان با تاکيد بر اين که مصرف بي رويه هر نوع دارويي ممکن است سبب ايجاد مقاومت يا حساسيت شود، توصيه کرد: در صورت ابتلا به تب خال از درمان هاي خودسرانه پرهيز شود.
وسواس سبب افزایش اضطراب در فرد می شود
اختلال وسواس اجباری، رفتاری آگاهانه، معیارمند و تکراری است. بیمار مبتلا به این اختلال از غیرمنطقی بودن وسواسش آگاهی دارد اما به صورت ناخواسته این رفتار را انجام می دهد. به گفته ی علی نقی زاده، کارشناس ارشد روانشناسی عمومی خصیصه اصلی اختلال وسواس- اجباری (OCD) وجود وسواس یا اجبارهایی مکرر و شدید است که رنج و عذاب قابل ملاحظه ای برای فرد ایجاد می کند.
این وسواس یا اجبارها سبب اتلاف وقت می شوند و اختلال قابل ملاحظه ای در روند معمول و طبیعی زندگی، کارکرد شغلی، فعالیت های اجتماعی یا روابط فرد ایجاد می کنند. بیمار مبتلا به اختلال وسواس- اجباری ممکن است تنها وسواس فکری، اجبار یا هردوی آن ها را با هم داشته باشد. وسواس عبارت است از فکر، احساس، اندیشه یا حسی تکراری و مزاحم. برخلاف وسواس که یک فرایند ذهنی است، اجبار نوعی رفتار است. اجبار رفتاری آگاهانه، معیارمند و تکراری است نظیر شمارش، وارسی یا اجتناب. بیمار مبتلا به این اختلال از غیرمنطقی بودن وسواسش آگاهی دارد، اما به صورت ناخواسته این رفتار را انجام می دهد. وسواس باعث افزایش اضطراب در فرد می شود و با انجام اجبار، اضطراب فرد بیمار تخفیف و تقلیل می یابد و اگر بیمار در برابر انجام اجبار مقاومت کند، اضطرابش افزوده می شود. علائم ناهنجاری وسواس اجباری علائم ناهنجاری وسواس اجباری چهار الگوی عمده دارد، اول وسواس آلودگی و به دنبالش شست وشو یا اجتناب اجبارگونه از چیزی که فرد گمان به آلوده بودن آن دارد، شایع ترین الگوی وسواس به شمار می رود. دوم تردید مرضی الگوی دیگر واسوسی اجباری است، در این الگو فرد بیمار تردید و شک نسبت به انجام دادن درست یک کار دارد برای نمونه بیمار می ترسد که مبادا اجاق را خاموش یا در را قفل نکرده باشد. افکار مزاحم سومین الگوی شایع وسواس است. در این موارد فرد صرفاً افکاری وسواسی و مزاحم بدون هیچ گونه عمل اجبارگونه دارد. این نوع واسوس معمولا افکاری تکراری درباره نوعی عمل جنسی یا پرخاشگرانه است که به نظر خود فرد، شرم آور است. تقارن چهارمین الگو این بیماری است که لزوم رعایت تقارن یا دقت واسوسی موجب کندی اجبارگونه در فرد می شود، برای نمونه بیمار ساعت ها وقت لازم دارد تا صورتش را اصلاح کند. وسواس باعث افزایش اضطراب در فرد می شود و با انجام اجبار، اضطراب فرد بیمار تخفیف و تقلیل می یابد و اگر بیمار در برابر انجام اجبار مقاومت کند، اضطرابش افزوده می شود. شیوه های درمانی بیماری اختلال- وسواسی اجباری روان درمانی و دارو درمانی شیوه های درمانی است که مورد استفاده قرار می گیرد. رفتار درمانی به خصوص با استفاده از تکنیک مواجهه و بازداری از پاسخ، روش مؤثری در درمان OCD است. در این روش بیمار با موردی که نسبت به آن وسواس دارد (مثلاً آلودگی) مواجه می شود و از عکس العمل بیمار(مانند شست وشو) ممانعت به عمل می آید و کارآیی معادل دارو درمانی دارد. سایر انواع روان درمانی در مورد OCD عبارت است از درمان شناختی- رفتاری (CBT) و درمان روان تحلیلگری.
مفیدترین داروها برای OCD مفیدترین داروها برای OCD مهار کننده های اختصاصی بازجذب سروتونین یا SSRL ها می باشد. مهارکننده ها شامل فلوئوکستین (Prozac)، فلووکسامین، پاروکستین، سرترالین و کلومی بیرامین هستند. اختلال استرس پس سانحه استرس پس از سانحه PTSD مجموعه ای از علایمی است که در پی مواجهه با عامل فشار آسیب زای بسیار شدید ظاهر می شود، این مواجهه می تواند به صورت دیدن، حضور یا شنیدن باشد. فرد به صورت ترس و درماندگی به این تجربه پاسخ می دهد، واقعه را دائماً در ذهن خود مجسم می کند، درعین حال می خواهد از یادآوری آن اجتناب کند. علایم مزبور باید لااقل یک ماه طول کشیده باشد و بر حوزه های مهمی از زندگی بیمار مانند خانواده و شغل او تأثیر گذاشته باشد. عوامل زیادی از قبیل سیل، زلزله، جنگ و به طورکلی ضربه های عاطفی شدید موجب بروز این سندرم در افراد با زمینه هایی ژنتیکی، نژادی و حتی حوادث ناگوار در دوران کودکی در ظهور این بیماری موثر است. روش های درمان در پایان روش های درمان این بیماری، روان درمانی و دارو درمانی است که در روان درمانی رهیافت های عمده ای که در مواجهه با این اختلال در پیش گرفته می شود، حمایت، تشویق بیمار برای بحث درباره واقعه مزبور و آموختن انواع و اقسام مکانیسم های مدارا (نظیر آرام سازی عضلات) به اوست و همچنین دارو درمانی، مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین نظیر سرترالین و پاروکستین به دلیل کارایی، قابل تحمل بودن و بی خطر بودن شان، خط مقدم درمان PTSD را شامل می شوند. داروهای SSRI علایم مربوط به تمام گروه های علامتی PTSD را کاهش می دهند و علاوه بر رفع علایمی که مشابه افسردگی یا سایر اختلالات اضطرابی هستند در بهبود علامت هایی که منحصر به PTSD است نیز مؤثرند.
خرافاتی ها و اختلال وسواس اجباری شاید شما افرادی را دیده باشید که به آداب تکرار مبتلا هستند، آن ها احساس می کنند که ناچارند حرکات ساده ای را چندین بار انجام دهند؛ مانند وارد شدن به اتاق، شستن بخشی از بدن خود یا شانه کردن موهای سر به دفعات مشخص. این افراد ممکن است تا زمانی که این حرکات را به همان تعداد انجام ندهند احساس راحتی نکنند و ممکن است فکر کنند در صورتی که این اعمال را به تعداد "درست" انجام ندهند، حادثه ای برای خودشان یا شخص مورد علاقه شان رخ می دهد. شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید خرافات و موهوماتی از این دست که در نتیجه بروز اختلالات وسواسی رخ می دهد نیز همان اختلال وسواس اجباری یا OCD است. برای چنین افرادی عادت به انجام برخی اعمال خاص، باعث ایجاد اختلال در زندگی روزمره می شود. زمانی تصور می شد که اختلال وسواس حالت نادری است، اما در حال حاضر می دانیم که از سایر بیماری های مغزی شایع تر است. اختلال وسواس تنها بالغین را تحت تاثیر قرار نمی دهد؛ اختلال اغلب در دوره بلوغ یا اوایل کودکی، معمولا حدود سن 10 سالگی شروع می شود و در بالغین، حدود 21 سالگی آغاز می شود. خیلی از افراد فکر می کنند اختلال وسواس اجباری در خانم ها بیشتر است، اما برخلاف تصور عموم احتمال ابتلای مرد و زن به OCD (اختلال وسواس اجباری) یکسان است، اما در گروه سنی نوجوانی، میزان ابتلای پسران از دختران بیشتر است و منشاء ژنتیک دارد؛ از سوی دیگر میزان ابتلای افراد مجرد به این اختلال، بیشتر از متاهل ها است و به طور کلی میزان شیوع اختلال وسواس اجباری، 2 تا 3 درصد است. ممکن است خرافات بر همه زندگی مبتلایان به اختلال وسواس ـ اجبار سایه بیندازد؛ به طور معمول، وسواس های خرافی بر ترس از مرگ و نمادهای آن متمرکزند. اگر شما به این نوع اختلال وسواس ـ اجباری مبتلا باشید، میان اشیایی که از آن ها می ترسید، ارتباط هایی برقرار می کنید، یعنی چیزهای خاصی را با بدشانسی مرتبط می شمارید و سپس از فعالیت ها و مکان های خاصی که گمان می کنید موجب بدشانسی می شوند اجتناب می کنید. به هر حال اگر شما در خود نشانه هایی از تشویش و نگرانی و تنش می بینید و احساس می کنید این رفتارها از کنترل شما خارج هستند، حتما به پزشک مراجعه کنید تا پیش از توسل به خرافات و موهومات، به درمان این بیماری های وسواس گونه بپردازید.
در خواب آموخته های روز را تمرین می کنیم فرضیه های متعددی در مورد خواب انسان وجود دارند و این فرضیه ها با گذر زمان و مطالعات تازه در حال تغییر هستند. در گذشته تصور غالب این بود که ذهن افراد خواب، زمینه ای خالی برای فعالیت بدون جهت سلول های عصبی مغز است. اما وقتی در مطالعات به افراد چیزهای تازه ای آموزش می دادند و بعد به آن ها اجازه می دادند استراحت کنند، بعد از یک خواب خوب خیلی بهتر از یک چرت زدن کوتاه، آموخته ها را به خاطر می آوردند. تصویربرداری های مغزی هم این یافته را تایید می کردند. تصویربرداری ها الگوهای مشابهی را بین زمانی که افراد در حال آموزش بودند و زمانی که خواب بودند، نشان می دادند. با این حال همه این یافته ها به نحوی غیرمستقیم فرضیه تمرین و تکرار آموخته ها در خواب را تایید می کردند و هیچ کدام دلیل کافی برای این فرضیه نبودند.
6. داروشناسی
مصرف ضد دردها و ساخت عضله در سالمندان ضد دردها به ساخت عضله در افراد مسن کمک می کند. در یک بررسی انجام شده بر روی افراد سالم (مرد) که بیش از سه ماه به فعالیت های استقامتی مشغول بودند، مشخص شد استفاده روزانه از داروی ایبوپروفن (از جمله برند ادویل) و یا استامینوفن (نظیر برند تایلنول)، موجب افزایش قابل توجهی در میزان عضله در مقایسه با افراد گیرنده دارونما می شود.
دکتر چاد کرول، فوق دکترا و همکار دکتر تاد ترپ در آزمایشگاه performance human دانشگاه ایالت بال، مونسی، ایندیانا گزارش فوق را در گردهمایی سالانه انجمن فیزیولوژی آمریکا منتشر ساخت. استفاده مداوم از استامینوفن یا بروفن در تمرینات استقامتی شانس پاسخ گویی عضلات را به این نوع تمرینات بیشتر کرده و باعث افزایش ساخت عضله در افراد مسن تر می شود. در طول 12 هفته تمرین کششی- استقامتی زانو، که 3 بار در هفته به مدت 15 تا 20 دقیقه انجام می شد، 36 زن و مرد بین سنین 60 تا 78 ساله، ایبوپروفن، استامینوفن یا دارونما دریافت کردند، درست شبیه آن چه خود افراد برای کاهش درد روزانه مصرف می کنند. دکتر تراپ در مصاحبه خود با رویترز در این مورد می گوید:"ما 1200 میلی گرم در روز از ایبوپروفن و 4000 میلی گرم در روز استامینوفن را که معادل حداکثر دوز بدون نسخه این داروها است به نمونه ها تجویز کردیم. عضلات گروه گیرنده ایبوپروفن 60- 40 درصد نسبت به گروه دارونما بزرگ تر به نظر می آمد. به علاوه مقاومت عضلات این گروه نیز نسبت به گروه کنترل بیشتر شده بود". او هم چنین ادعا می کند که عضلات نمونه های گروه استامینوفن از 13 درصد و گروه ایبوپروفن از 11 درصد افزایش حجم نسبت به 9 درصد افزایش حجم در گروه کنترل برخوردار بود. به علاوه، مقاومت عضله گروه ایبوپرفن 30 درصد و گروه استامینوفن 28 درصد و گروه دارونما 23 درصد در پایان بررسی اضافه شده بود. این یافته ها تا حدی تعجب بر انگیز است زیرا در یک بررسی دیگر که توسط گروه دکت تاد انجام گرفته بود سنتز پروتیین در یک دوره 24 ساعته در افراد دریافت کننده این دو دارو با مهار مسیر COX سیر منفی را از خود نشان داده بود. محققان هم اکنون در حال انجام بیوپسی از عضله افراد شرکت کننده در این آزمون و در بازده زمانی 3 ماه قبل و بعد از انجام تمرینات استقامتی هستند تا به مکانیزم اثر این داروها بر ساخت عضله بیشتر پی ببرند. تمرینات منظم ورزشی و قدرتی می تواند مجموع ساختار عضلانی را در افراد سالمند و جوان افزایش دهد. بهبود ساختار و عملكرد عضلات در سالمندان با انجام تمرینات قدرتی منظم تمرینات منظم ورزشی و قدرتی می تواند مجموع ساختار عضلانی را در افراد سالمند و جوان افزایش دهد. به گزارش خبرگزاری آلمان، زمانی كه عضلات پیر می شوند نه تنها تحلیل می روند بلكه انرژی آن ها نیز كاهش می یابد كه علت اصلی این امر كاهش كارایی و توانایی میتوكندری ها با گذشت عمر است. بنابراین گزارش، میتوكندری ها كه از كوچك ترین ارگان های سلولی محسوب می شوند، به عنوان كارخانه تولید نیرو عمل می كنند كه انرژی لازم برای سلول ها را در اختیار آن ها قرار می دهند. محققان آمریكایی در تحقیق بر روی 25 زن و مرد بالای 70 سال دریافتند که بعد از شش ماه ورزش و تمرین منظم در سالن های ورزشی نیرو و قدرت بدنی این سالمندان 50 درصد افزایش یافت. بر اساس این گزارش، با انجام تمرینات منظم ورزشی حداقل دو بار در هفته برای سالمندان، باعث بهبود روند عملكرد میتوكندری ها و افزایش قدرت بدنی و عضلانی آن ها می شود.
آیا مصرف دارو های مسکن در افراد سالمند بی خطر هستند؟ به لحاظ بهبود بهداشت و روش های درمانی، درصد افراد سالمند در جوامع بشری افزایش یافته است. درد یکی از مشکلات مهم و شایع در افراد سالمند بوده و در بیش از 50 درصد این افراد دیده می شود. بسیاری از سالمندان که از درد های مزمن رنج می برند، برای تسکین درد خود هیچ دارویی دریافت نمی کنند! بالا رفتن سن به میزان زیادی خطر عوارض داروهای مسکن را افزایش می دهد. شیوع خون ریزی معده و روده بر اثر مصرف مسکن ها در افراد با سن بالای 65 سال تقریبا دو برابر افراد جوان می باشد. عوارض کلیوی و قلبی داروهای مسکن در سالمندان بیشتر از جوانان است. چون سالمندان برای درمان دردهای خود به پزشکان متعددی مراجعه می نمایند و هر پزشک مقداری داروی مسکن برای آن ها تجویز می کند، ترکیب این مسکن ها خطرات بیشتری را به دنبال خواهد داشت. آیا افراد سالمند، درد کمتری را نسبت به جوانان حس می کنند؟ آستانه حس درد در سالمندان شاید کمی بالاتر از جوانان باشد ولی در بسیاری از سالمندان مانند جوانان است. با این حال، افراد سالمند با اینکه مشکلات بدنی زیادی دارند، معمولا از درد کمتری شکایت می کنند. مصرف چه نوع مسکن هایی در سالمندان کم خطرتر خواهد بود؟ دارو هایی که دارای نیمه عمر کوتاه تر هستند و در نتیجه زودتر از بدن دفع می شوند، خطرات کمتری خواهند داشت. مصرف مسکن های مخدر در سالمندان باید با احتیاط بیشتری صورت گیرد. چه مسایل خاصی در رابطه با مصرف دارو های ضد افسردگی که برای کنترل درد های مزمن مصرف می شوند، برای سالمندان وجود خواهد داشت؟ اکثر مشکلات مربوط به مصرف این داروها، به خاطر اثرات آنتی کلینرژیک آن ها می باشد که ممکن است سبب ایجاد مشکلات ذیل گردد: پریشانی فکر گلوکوم ( آب سیاه ) بزرگ شدن خوش خیم پروستات در آقایان احتباس ادرار فشار خون وضعیتی تشدید برخی از بیماری های قلبی
علت اصلی ایجاد عوارض دارو های مسکن در سالمندان چیست؟ مصرف دارو های مسکن متعدد در سالمندان می تواند فاجعه آفرین باشد. مصرف همزمان چند داروی مسکن ضد درد همراه با داروهای ضد افسردگی و آرام بخش هایی که برای کنترل درد های مزمن استفاده می شوند، می تواند مشکلات جبران ناپذیری را برای بیمار سالمند ایجاد نماید. قانون سرانگشتی برای تجویز مسکن های ضد درد در سالمندان چیست؟ - باید تمام مسکن ها با دوز کم شروع شده و در صورت لزوم به تدریج اضافه گردند. - بهتر است دارو را با نصف دوز مورد استفاده در جوانان شروع کنیم. - در مورد دارو های ضد افسردگی که در کنترل درد های مزمن استفاده می شوند، باید با دوز 10 میلی گرم در شب شروع کنیم و نه بیشتر. - تنظیم دوز دارو باید تدریجی و با احتیاط باشد وگرنه با عوارض آن مواجه می گردیم. نقش ورزش های طبی در کنترل درد سالمندان چیست؟ بسیاری از درد های عضلانی و مفصلی در سالمندان، به وسیله ورزش های طبی بسیار ساده، تخفیف می یابد و بدین وسیله بیمار می تواند داروی مسکن کمتری مصرف نماید. نقش درمان های سنتی و طب جایگزین در کنترل درد سالمندان چگونه است؟ بسیاری از درمان های سنتی و طب جایگزین، تاثیرات محدودی در درمان این بیماران دارند ولی به هر ترتیب می توان در کنار درمان های طبی متداول، از این درمان ها نیز سود برد، تا به بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک نماید.
7. گوش ، حلق و بینی
بخارهای مواد شوینده سوزاننده اند
استفاده از انواع مواد شوینده در بین افراد، فراوان دیده می شود. ولی حتما باید توجه داشت که این مواد از خودشان گازهایی متصاعد می کنند که در صورت رعایت نکردن موارد ایمنی، می توانند خطرزا باشند. در بسیاری از موارد مشاهده می شود که افراد به خصوص خانم ها، پس از استفاده از مواد شوینده دچار آبریزش بینی، گرفتگی صدا و اختلالات تنفسی می شوند.
بخارهای قلیایی و اسیدی مواد شوینده می توانند باعث التهاب مخاط و یا سوختگی های شدید دستگاه تنفسی شوند و یا با تحریک سیستم ایمنی بدن باعث ایجاد آلرژی گردند. به عبارتی مواد شوینده با اثر سوزانندگی و یا آلرژیک خود می توانند گوش، حلق و بینی افراد را تحت تاثیر قرار دهند.
توجه داشته باشید که استفاده طولانی مدت و زیاد از این مواد ممکن است فرد را دچار علایم حساسیتی در بینی به صورت عطسه، آبریزش بینی، خارش یا گرفتگی بینی نماید و تنها راه چاره این است که فرد از تماس با آن ماده اجتناب کند و یا از این مواد در محیط های دربسته و بدون ماسک استفاده نکند.
دوری کردن از آلرژن ها (مواد آلرژی زا) بهترین راه مبارزه با آلرژی (حساسیت) است. بنابراین کسانی که آلرژی دارند، نباید از مواد شوینده ای که برایشان حساسیت ایجاد می کند استفاده کنند و یا با ماسک و دستکش از آنها استفاده نمایند. معمولا فرد پس از پنج بار برخورد با یک ماده شوینده دچار حساسیت می شود. استفاده از داروهای ضد حساسیت تحت نظر پزشک در رفع این مشکل موثر است.
افرادی که دچار سوختگی مخاط و سوزش می شوند می توانند با مصرف آب یا شیر، اندکی از درد خود بکاهند. این سوزش می تواند در بینی، حلق و حنجره رخ دهد و فرد دچار ورم حنجره شود و در موارد شدیدتر دچار اختلالات تنفسی گردد. در محیط های بسته، آسیب ناشی از بخار مواد شوینده دو برابر می شود. به همین دلیل گفته می شود هنگام شست وشوی دستشویی یا حمام با مواد شوینده، حتما باید در باز باشد تا بخارها در آنجا جمع نشوند
توجه داشته باشید که اگر این علایم شدید باشند، خطرناک است؛ به عنوان مثال ورم شدید حنجره ممکن است در فرد به انسداد مسیر تنفسی و خفگی منجر شود. بنابراین مراجعه به پزشک در صورت تشدید هر یک از این علایم ضروری است.
از آن جا که مسیرهای هوایی کودکان باریک تر از بزرگسالان است، ممکن است استنشاق بخارهای مواد شوینده به سرعت باعث تحریک آن ها شود. بنابراین بهتر است به هنگام استفاده از مواد شوینده، کودکان را از محیط دور کنید تا آسیب نبینند.
توصیه ما به کسانی که در اثر استنشاق بخارهای مواد شوینده دچار گرفتگی صدا شده اند، این است که کم حرف بزنند و به حنجره خود استراحت دهند، مایعات فراوان مصرف کنند و اگر زمینه ترش کردن غذا را دارند، تحت نظر پزشک داروی آنتی اسید مصرف کنند، زیرا در اثر بازگشت اسید از معده به مری، آسیب حنجره آن ها تشدید می شود.
خطرناک تر از بخارهای مواد شوینده، بخار ناشی از ترکیب مواد شوینده و سفید کننده است، مثل ترکیب جوهرنمک و وایتکس. ترکیب مواد شوینده با مواد سفید کننده خیلی خطرناک است، زیرا در اثر فعل و انفعال شیمیایی ناشی از ترکیب این مواد، گاز کلر آزاد می شود که در برخورد با رطوبت مخاط دهان، اسید کلریدریک ایجاد می کند که اسیدی بسیار قوی و سوزاننده است و استنشاق آن ، علایم شدید تنفسی ایجاد می کند.
مهم ترین راه برای جلوگیری از این مسمومیت ها، ترکیب نکردن مواد شوینده با سفید کننده است. در صورت مسمومیت، فرد باید بلافاصله محل آلوده (مثل دستشویی یا حمام) را ترک کند و به هوای آزاد برود تا از اکسیژن هوا استنشاق کند و در صورت مشاهده علایم شدید تنفسی، مراجعه به اورژانس مراکز درمانی ضروری است.
8. ارتوپد
ترمیم استخوان ها با استفاده از نسل جدید ایمپلنت ها
حتما تا به حال با افرادی مواجه شده اید که در اثر یک حادثه، دچار شکستگی استخوان شده باشند. در چنین مواردی معمولا پزشکان برای ترمیم و به اصطلاح جوش خوردن استخوان شکسته از یک ایمپلنت استفاده می کنند. در حقیقت ایمپلنت ها همان چیزی هستند که از گذشته های دور تحت عنوان پلاتین از آن نام برده می شد، اما برخلاف آنچه به نظر می رسد ایمپلنت های فلزی در اغلب موارد از جنس فلزاتی به غیر از فلز پلاتین هستند. این قطعات که در محل شکستگی قرار می گیرند از آلیاژهایی ساخته می شوند که در محیط بدن کمتر دچار خوردگی می شوند و علاوه بر این یون های فلزی کمتری را در بدن آزاد می کنند چراکه در غیر این صورت بدن، این جسم خارجی را نپذیرفته و این نوع ایمپلنت توسط بدن پس زده خواهد شد.به همین علت معمولا در تهیه ایمپلنت ها از فولاد زنگ نزن و آلیاژهایی نظیر تیتانیوم و کبالت استفاده می شود. ویژگی منحصر به فرد این آلیاژها این است که هیچ واکنشی با بافت زنده نشان نداده و توسط بدن ما انسان ها پس زده نخواهند شد. البته باید توجه داشت موادی که به عنوان نوعی پوشش در سطح این آلیاژها قرار می گیرند نقش بسیار مهمی در تقویت آنها خواهند داشت، اما در سال های اخیر افزایش قیمت این فلزات و همچنین پیامدهای ناشی از کاربرد این فلزات در تهیه ایمپلنت ها مانند سایش استخوان های مجاور یا فرسایش بافت مجاور در نتیجه وزن بالایی که دارند موجب شده است که مطالعات و تحقیقات گسترده ای برای یافتن جایگزینی مناسب برای این نوع آلیاژها انجام شود. با توجه به اهمیت این موضوع گروهی از محققان دانشگاه تربیت مدرس تحقیقاتی را درباره استفاده از مواد سرامیکی بیواکتیو در ساخت ایمپلنت ها با هدف تسریع در فرآیند ترمیم استخوان و همچنین کاهش پیامدهای ناشی از استفاده ایمپلنت ها در بیمارانی که دچار شکستگی های استخوانی شده انجام داده اند که با نتایج موفقیت آمیزی نیز همراه بوده است. ایمپلنت های سازگار با بافت زنده به گفته مهندس مصطفی میلانی، دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی مواد دانشگاه تربیت مدرس و مجری این طرح تحقیقاتی یکی از بهترین جایگزین ها برای آلیاژهای فلزی در ایمپلنت ها که به خوبی قابلیت های خود را نشان داده است، سرامیک ها هستند. سرامیک ها دسته ای از موادی هستند که از اکسیدهای فلزات مختلف تشکیل شده اند و معمولا نیز دمای ذوب بالایی دارند. سرامیک هایی که از آنها برای ساخت ایمپلنت ها استفاده می شود باید زیست سازگار باشند یعنی باید با بافت زنده، سازگاری داشته باشند و موجب ایجاد حساسیت در بدن نشوند، بنابراین تنها از گروه خاصی از ترکیبات اکسیدی که از چنین قابلیتی برخوردار باشند می توان برای این کار استفاده کرد. در سال های اخیر سرامیک هایی تولید شده اند که علاوه بر این که توسط بدن پس زده نمی شوند دارای خاصیت زیست فعالی نیز هستند. این خاصیت سبب می شود که وقتی این ایمپلنت ها در بدن قرار می گیرند بتوانند به فرآیند تشکیل استخوان در محل شکستگی کمک کنند. یعنی اگر در حالت عادی استخوان بعد از یک دوره یک ماهه ترمیم می شود با استفاده از این ترکیبات جدید می توان دوره درمان را حتی به یک هفته نیز کاهش داد. این مواد نوترکیب را سرامیک های بیواکتیو می نامند و تا به حال ترکیبات متعددی از آنها معرفی شده است که مدت زمان شروع جوانه زدن ترکیبات استخوانی روی این سرامیک ها وجه تمایز آنها از یکدیگر است. محققان همواره در تلاش هستند تا این زمان را تا جای ممکن کاهش دهند. در این راستا و برای ساخت یک ترکیب با مدت زمان جوانه زنی کم، در دانشگاه تربیت مدرس مطالعاتی انجام شد که نتیجه آن تولید یک نوع ماده سرامیک زیست فعال به روش سل ـ ژل بود. روش سل ـ ژل روشی است که در آن با استفاده از ترکیبات آبی آلکوکسیدی و در یک محیط آبی یا الکلی، محلولی تولید می شود که با خشک شدن این محلول و خروج حلال یک ترکیب سرامیکی تولید خواهد شد. ویژگی این روش این است که در دمای پایین می توان سرامیک هایی تولید کرد که دمای ذوب آنها بسیار بالا و حتی بیشتر از ۱۰۰۰ درجه سانتی گراد است. یکی از دیگر ویژگی های این روش این که ترکیب تولید شده، خالص و به دور از هر گونه آلودگی خواهد بود. کاهش عوارض درمانی در شکستگی ها نتایج به دست آمده از قرارگیری ترکیب سرامیکی جدید در پلاسمای بدن نشان داد که این ترکیب می تواند نقش بسیار مهمی در تشکیل بافت های استخوانی روی سرامیک، در مدت زمان بسیار کوتاه یعنی تنها یک روز پس از قرار گرفتن این ترکیب سرامیکی در پلاسما داشته باشد. یعنی هیدروکسی آپاتاتیت بعد از یک روز کاملا روی سطح سرامیک دیده می شد که این مشاهدات نشان می داد که با قرارگیری ایمپلنت های سرامیکی با این ترکیب در بدن می توان به ترمیم بافت استخوانی در مدت زمان کمتری امیدوار بود. نکته: ایمپلنت ها همان چیزی هستند که از گذشته های دور تحت عنوان پلاتین از آن نام برده می شد اما برخلاف آنچه به نظر می رسد ایمپلنت های فلزی در اغلب موارد از جنس فلزاتی به غیر از فلز پلاتین هستند ویژگی دیگر بافت تشکیل شده، چسبندگی آن به سطح است. این ویژگی از این نظر حائز اهمیت است که مشکلات ناشی از شل شدن ایمپلنت ها در محل شکستگی که از مهم ترین عوارض جانبی ناشی از استفاده از ایمپلنت ها در درمان شکستگی های استخوانی است را به حداقل می رساند. شل شدن ایمپلنت در محل شکستگی اغلب با عوارضی مانند درد در ناحیه کاشت ایمپلنت یا عدم اتصال بافت استخوانی همراه خواهد بود که انجام بسیاری از کارهای روزمره را برای فرد بیمار غیرممکن می سازد. به همین علت اگر بافت تشکیل شده در محل شکستگی از چسبندگی کافی به سطح برخوردار باشد می توان امیدوار بود که ایمپلنت از استحکام بیشتری برخوردار بوده و فرد بیمار با مشکلاتی نظیر شل شدن ایمپلنت در محل شکستگی استخوانی مواجه نشود. تسریع فرآیند ترمیم استخوان ها میلانی در ادامه افزود که در این طرح تحقیقاتی درصدهای مختلفی از زیر کونیا به ترکیب اولیه اضافه شد تا به این ترتیب تاثیر افزایش این ماده در افزایش خاصیت بیواکتیویته یا زیست فعال بودن ایمپلنت مورد بررسی قرار گیرد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که در میان ترکیبات مختلف ترکیبی که در آن از اکسید زیرکونیوم استفاده نشده بود هیدروکسی آپاتاتیت که از نشانه های ترمیم بافت استخوانی است پس از ۷ روز تشکیل می شود و این در حالی است که با افزودن زیرکونیوم تا ۱۰ درصد، مدت زمان جوانه زنی هیدروکسی آپاتاتیت به میزان قابل توجهی کاهش یافته و پس از گذشت مدت زمانی کمتر از یک روز نخستین نشانه ها و علائم ترمیم بافت استخوانی در محل کاشت ایمپلنت نمایان شد. علاوه بر این، در این طرح تحقیقاتی از این ترکیب سرامیکی به عنوان یک نوع پوشش روی ایمپلنت های فولادی استفاده شد. بررسی خواص این ایمپلنت ها از نظر خواص بیواکتیویته یا میزان زیست فعال بودن آنها و همچنین بررسی آنها از نظر مقاومت این نوع ایمپلنت ها به خوردگی نشان داد که با قرار گرفتن این نوع پوشش ها روی زیر لایه فولادی، مقاومت فولاد در برابر خوردگی تنها پس از گذشت یک روز در نخستین روز آزمایش حدود ۲۰۰ درصد افزایش یافت و این در حالی است که از سوی دیگر، خاصیت بیواکتیویته فولادی که از مقاومت قابل توجهی در برابر خوردگی برخوردار است نیز با قرار گرفتن این پوشش در سطح آن نسبت به زمانی که از فولاد خالص و بدون داشتن هرگونه پوششی در ساخت ایمپلنت ها استفاده می شد به میزان قابل توجهی افزایش پیدا کرد. به گونه ای که بعد از گذشت ۳ روز هیدروکسی آپاتاتیت یا به عبارتی نخستین نشانه های تشکیل بافت استخوانی و ترمیم استخوان آسیب دیده در محل شکستگی نمایان شد. در حالی که اگر در ساخت ایمپلنت ها تنها از فولاد خالص استفاده شود حتی پس از گذشت ۱۴ روز نیز نشانی از تشکیل شدن هیدروکسی آپاتاتیت دیده نمی شود. میلانی در پایان خاطرنشان کرد با بررسی نمودارها و اطلاعات به دست آمده در این آزمایشات می توان به این نتیجه رسید که ایجاد این پوشش روی فولاد ضدزنگ سبب تشکیل یک لایه مقاوم الکتریکی بر سطح می شود که این لایه از خروج الکترون ها و در نتیجه یون ها جلوگیری خواهد کرد و طول عمر ایمپلنت های فولادی نیز در بدن افزایش پیدا خواهد کرد. به این ترتیب می توان امیدوار بود که با استفاده از این روش بتوان ایمپلنت هایی را تولید کرد که علاوه بر این که از دوام بیشتری در مقایسه با ایمپلنت های قبلی برخوردار باشند، موجب تسریع فرآیند تشکیل استخوان در اطراف ایمپلنت شده و به این ترتیب زمان انجام فرآیند ترمیم استخوان ها در افرادی که دچار شکستگی های استخوانی شده اند را به حداقل ممکن برسانند.
9. پوست و مو
پوست تان را با ویتامین A تقویت کنید
بسیاری از مشکلات پوستی در اثر کمبود ویتامین A در بدن تشکیل می شود؛ ویتامینی که برای خنثی کردن عناصر مضر پوست نقش آنتی اکسیدانی دارد و از تشکیل چین و چروک پوست شما جلوگیری می کند. ویتامین A علاوه بر آنکه جلوی خشکی پوست را می گیرد، پیشرفت چین و چروک را به تأخیر انداخته و پوست ما را جوان نگه می دارد. به گفته متخصصان پوست و زیبایی، دوسوم ویتامین A مصرفی ما از بتاکاروتن تأمین می شود که تولیدکننده رنگ زرد و نارنجی در میوه ها و سبزی هاست و بدن ما بتاکاروتن را به ویتامین A که برای سلامت پوست الزامی است تبدیل کرده و به مصرف می رساند. سیب زمینی، هویج و زردآلو منبع غنی بتاکاروتن است. شما می توانید با افزودن بتاکاروتن به سبد غذایی تان شادابی و لطافت را برای پوست بدنتان به ارمغان آورید؛ برای این منظور بهتر است توصیه های زیر را بخوانید. ۱ به شام خود میوه بیفزایید. کمپوت هلو و زردآلو یا هلو و زردآلو تازه را در دسترس نگه دارید تا به سالاد میوه شبانه خود بیفزایید. ۲ برگ تازه اسفناج را به سبزیجات سالاد خود بیفزایید. اسفناج نسبت به سایر سبزیجات گروه خود بتاکاروتن بیشتری دارد. ۳ روزانه یک ماده لبنی با طعم میوه مصرف کنید، مثل ماست و میوه تازه. زردآلو، هلو و انبه را به آن بیفزایید تا میزان کاروتن غذای شما افزایش چشمگیری داشته باشد. ۴ برش های کوچکی از هندوانه را همراه با نعناع به نوشیدنی خود بیفزایید، تأثیر بسیار مطلوبی بر پوست شما خواهد گذاشت.منابع غنی از ویتامین A عبارتند از: جگر، شیر، زرده تخم مرغ، پنیر چدار، ماهی، سیب زمینی شیرین، هویج، کدو حلوایی، طالبی، زردآلو، هلو، کلم بروکلی، گریپ فروت، اسفناج و سایر سبزیجات سبز تیره و برگی شکل. ۵ همیشه برگ کلم تازه داشته باشید و به عنوان پیش غذا آن را میل کنید. ۶ هویج رنده شده به سس ماکارونی یا لازانیای خود بیفزایید. در مزه غذا تأثیر چندانی ندارد، اما کاروتن آن پوست شما را تغذیه می کند. ۷ میوه های گرمسیری را انتخاب کنید. اگر از میوه های عادی خسته شده اید به میوه های مناطق حاره مانند انبه روی آورید. ۸ گل کلم یا اسفناج تازه را به ماکارونی با سالاد گوجه فرنگی بیفزایید. موجب شادابی پوست شما خواهد شد. ۹ انبه را در سس تند جانشین گوجه فرنگی کنید که نه تنها گیرنده های چشایی شما به وجد درمی آیند بلکه میزان زیادی کاروتن نیز به سبد غذایی شما افزوده شده است. ۱۰ آب میوه های غنی از کاروتن را بنوشید، مثل آب طالبی و آب هویج. یادتان باشد ویتامین A محلول در چربی بوده و به راحتی در بافت بدن ما ذخیره می شود، در حالی که قابلیت ذخیره شدن در هیچ گیاهی را ندارد و مصرف آن بیش از میزان مجاز روزانه تأثیر سمی دارد، بنابراین عاقلانه نیست که قرص ویتامین A را به غذای خود بیفزایید.
10 . دیابت
انسولین و عوارض احتمالی آن
خیلی از بیماران دیابتی و یا اقوام آن ها که برای اولین بار انسولین برای شان تجویز می شود، دچار ترس و اضطراب می گردند. واقعیت آن است که انسولین یکی از کشف های مهم پزشکی است که جان افراد بی شماری را نجات داده و ترس از این داروی حیات بخش، بی مورد است. البته داشتن اطلاعات کافی از عوارض احتمالی آن و نحوه مصرف این دارو برای افراد دیابتی مفید است.
انسولین یک هورمون طبیعی در بدن می باشد که برای توزیع و ذخیره قند از انرژی مواد غذایی لازم است. در بسیاری از بیماران دیابتی تولید این هورمون در بدن کافی نیست و یا اثربخشی لازم را ندارد. لذا ممکن است داروی هورمونی انسولین برای دیابت نوع یک و یا دیابت نوع دو توسط پزشک معالج تجویز گردد. اما باید دانست مانند بسیاری از داروهای تجویزی، انسولین نیز ممکن است یک سری عوارض جانبی به همراه داشته باشد.
1- عوارض جانبی انسولین شامل مشکلات جزیی تا مشکلات جدی تر مانند افزایش وزن می باشد. البته بسیار مهم است که بدانید انسولین به خودی خود سبب افزایش وزن نمی گردد، بلکه به موازات تنظیم قند خون توسط این هورمون، چربی اضافه در بدن به علت مصرف غذای اضافی و یا دریافت مقادیر ناکافی انسولین خوراکی یا تزریقی، می تواند منجر به افزایش وزن گردد. خبر خوب آن است که با یک رژیم غذایی متعادل به همراه فعالیت بدنی منظم، می توان از این عارضه جانبی یعنی افزایش وزن، جلوگیری نمود.
2- موقع تزریق انسولین ممکن است قرمزی و خارش خفیفی در محل تزریق ایجاد گردد. اگر خارش و التهاب گسترش یابد و یا پوست بیش از حد خارش دار شود، باید به پزشک مراجعه کرد. وسایل تزریق کننده جدید ( مدل مدادی یا قلم انسولین) به کاهش این عوارض پوستی کمک می کنند (تصویر روبرو).
3- یکی دیگر از عوارض احتمالی تزریق انسولین ضخیم شدن پوستی است که تزریق ها معمولا در آن ناحیه صورت می گیرند، البته این عارضه تقریبا نادر است.
4- دیگر عوارض جانبی مصرف انسولین عبارتند از: تورم صورت، لب ها و یا زبان و یا مشکل در تنفس. این عوارض جانبی می توانند نشانه ای از حساسیت جدی به انسولین باشند و هر شخصی که آنها را مشاهده می کند، باید سریعا به پزشک مراجعه کند. تجویز و تعیین دوز مصرف این دارو بایستی زیر نظر پزشک متخصص انجام شود تا از بروز عوارض احتمالی جلوگیری گردد.
5- احساس خواب آلودگی، ضعف، گیجی و یا احساس ناخوشی کلی ممکن است نشان دهد که قند خونتان در حد نامطلوبی افزایش یا کاهش یافته است. راه حل این است که قند خون تان بررسی شود و سپس غذا و انسولین دریافتی طبق نظر پزشک تان تنظیم گردد.
6- در مصرف استنشاقی انسولین، افت قند خون رایج ترین عارضه جانبی می باشد. همچنین تنگی نفس ، درد قفسه سینه، عفونت های تنفسی، سرفه، خشک شدن دهان و زخم گلو نیز ممکن است در اثر مصرف استنشاقی این دارو از طریق دهان و بینی ایجاد شوند.
7- برخی مواقع ممکن است داروهای دیگری که فرد دیابتی مصرف می کند، با انسولین واکنش نشان دهند و عوارض جانبی نامطلوبی را ایجاد کنند. بسیاری از داروها از جمله داروهای ضد فشار خون و حتی برخی از مکمل های ویتامینی ممکن است حساسیت یا مقاومت بدن فرد نسبت به انسولین را افزایش دهند. برای اجتناب از بروز این عوارض جانبی، پزشک می بایست از تمام داروها و مکمل هایی که بیمار مصرف می کند مطلع باشد، صرف نظر از این که بیمار انسولین را به صورت استنشاقی دریافت کند یا تزریقی .
در پایان ذکر این نکته ضروری است که انسولین به عنوان یک داروی اساسی برای درمان بیماران دیابتی نوع یک و نوع دو که به درمان های دیگر جواب نداده اند، تجویز می گردد. مهم این است که تجویز و تعیین دوز مصرف این دارو بایستی زیر نظر پزشک متخصص انجام شود تا از بروز عوارض احتمالی جلوگیری گردد.
سوالات رایج در جراحی چاقی 1 خیلی از افرادی که از افزایش بی رویه ی وزن رنج می برند گاها از رژیم گرفتن خسته شده و تصور می نمایند که عمل جراحی تنها راه حل مشکل چاقی آنان است. اما واقعیت آن است که هر فرد چاقی نامزد خوبی برای استفاده از عمل جراحی نیست.
عمل جراحی جایگزین رژیم غذایی سالم نیست و حتی اگر شما عمل هم بنمایید بایستی تغییرات لازم را در رژیم غذایی خود اعمال نمایید. به همین دلیل، قبل و بعد از عمل جراحی بایستی یک سری از اقدامات را داشته باشید تا نتیجه مطلوب حاصل گردد. در ذیل سعی شده است به سوالات متداول درباره جراحی کاهش وزن جواب داده شود.
آیا جراحی کاهش وزن برای شما مناسب است؟
جراحی به منظور کاهش وزن برای همه کاربرد ندارد. قبل از انجام عمل جراحی حتما با پزشک متخصص تغذیه مشورت نمایید و ابتدا رفتارهای غذایی سالم را با نظر متخصصین برای خود طراحی نمایید.
پزشکان عموما جراحی کاهش وزن را برای افرادی با شرایط زیر مناسب می دانند: * داشتن یک نمایه توده بدنی معادل 40 و یا بیشتر(در حدود 50 کیلوگرم اضافه وزن برای مردان و 40 کیلوگرم اضافه وزن برای زنان) * داشتن نمایه توده بدنی کمتر(35 تا 40) ولی به همراه عوارض جدی در سلامت که با چاقی مرتبط هستند از جمله: بیماری قلبی، دیابت نوع 2، کلسترول بالا، تنگی نفس شدید در خواب. * سابقه ی تلاش ها و شکست های مکرر در کاهش دادن وزن با استفاده از روش های رایج غیر جراحی(روش هایی نظیر رژیم غذایی و فعالیت بدنی و غیره). * درک کامل خطرها و تمایل داشتن به عمل توسط بیمار
چگونه جراحی کاهش وزن به کاهش وزن من کمک خواهد کرد؟ دو شکل اصلی برای جراحی کاهش وزن وجود دارد. جراحی محدود کننده ی حجم و جراحی کاهش دهنده ی جذب غذا. که هر کدام از آن ها، وزن را به شیوه ی متفاوتی به شرح زیر کاهش می دهند:
* جراحی کاهش وزن محدود کننده(تکنیک باندینگ یا حلقه گذاری معده یا gastric banding): در این روش به صورت فیزیکی سایز معده کاهش داده می شود و مقدار غذای جامدی که می توانید بخورید کاهش می یابد. یک معده ی طبیعی قبل از جراحی حدودا به میزان 1400 سی سی گنجایش دارد و پس از جراحی به میزان 100 تا 120 سی سی می رسد. بدیهی است وقتی حجم معده ی شما کوچک تر باشد کمتر هم غذا می خورید. * عمل جراحی کاهش جذب(مانند عمل بای پس معده) توسط تغییر دادن طول مسیر جذب غذا، عمل می کند. این شکل از جراحی کاهش وزن، پیچیده تر است. جراح بخش هایی از روده ی شما را بر می دارد و یک راه میان بُر برای هضم غذا باقی می گذارد که بدین معناست که غذای کمتری جذب بدن می گردد. ترکیب جراحی سوء جذبی با جراحی محدود کننده، گنجایش کمتری را در معده ایجاد می کند که در نتیجه مقدار غذایی که می توانید بخورید کاهش می یابد.
تاثیر جراحی کاهش وزن بر سلامت عمومی بدن چگونه است؟
پس از جراحی کاهش وزن معمولا عوارض بالینی مرتبط با چاقی، بهبود خواهند یافت که این عوارض عموما عبارت هستند از: * تنگی نفس در خواب * دیابت نوع 2 * رفلکس مری معده(GERD) * کلسترول بالا عمل جراحی جایگزین رژیم غذایی سالم نیست و حتی اگر شما عمل هم بنمایید بایستی تغییرات لازم را در رژیم غذایی خود اعمال نمایید * درد مفاصل دژنراتیو و یا عوارض ارتوپدیک * فشار خون بالا * آسم البته باید متذکر شد که ادامه ی این بهبودی منوط به داشتن رژیم غذایی سالم خواهد بود.
تاثیر منفی جراحی کاهش وزن بر وضعیت تغذیه ی فرد چیست؟ پس از جراحی کاهش وزن، بدن در جذب برخی مواد مغذی به شرح زیر مشکل خواهد داشت: * آهن * فولات * کلسیم
در هر حال، دریافت روزانه مولتی ویتامین به علاوه دیگر مکمل ها با نظر متخصصین تغذیه می تواند در جهت پیشگیری و کاهش این کمبودها موثر باشد.
پس از جراحی کاهش وزن، انجام کدام تغییرات در الگوی زندگی، مورد نیاز است؟ با گذشت زمان برخی افراد علی رغم جراحی کاهش وزن، وزن اضافه می کنند. برخی به جای مصرف غذاهای سالم، غذاهای پُرکالری و پُرچرب را مکررا می خورند و برخی از افراد بر مصرف وعده ها و خوراکی های شیرین تکیه دارند(مواردی نظیر: بستنی، میلک شیک ). همچنین خود بدن ممکن است با گذشت زمان دستخوش تغییراتی گردد که مستعد افزایش وزن شود. برای مثال ممکن است دستگاه گوارش شروع به جذب کالری بیشتری کند. حتی سایز معده ی جراحی شده ی شما ممکن است با گذشت زمان تدریجا افزایش یابد. لذا برای پایین نگه داشتن وزن تان، نیاز دارید که اقدامات زیر را پس از جراحی به کار بندید: * مصرف وعده های غذایی بسیار کوچک(سازگار شدن با وعده های غذایی کوچک چالش بر انگیز است اما ضروری است): مقادیر کم غذا را به آهستگی بخورید و به خوبی آن را بجوید و مقادیر زیادی پروتئین دریافت نمایید. * تغذیه را یک اولویت برای خود قرار دهید: شما می بایست حساب مقدار غذایی که می خورید را داشته باشید. تغذیه ی مناسب بسیار مهم است. شما می بایست مکمل های صحیح را طبق تجویز پزشک معالج تان مصرف کنید چرا که به راحتی می توانید به سوء تغذیه ی جدی دچار شوید. یک رژیم شناس می تواند یک برنامه ی غذایی مناسب را برای شما ترتیب ببیند و از مشکلات تغذیه ای در امان بمانید. * ورزش و فعالیت بدنی منظم: بسیاری از افراد چاق عادت به ورزش ندارند در حالی که ورزش و فعالیت بدنی تنها راه موثر برای پیش گیری از اضافه وزن است. خبر خوب برای شما آن است که به موازات شروع کاهش وزن و کم شدن وزن تان، ورزش و فعالیت بدنی برای شما راحت تر می شود. تغییر ظاهر پس از عمل جراحی کاهش وزن چگونه است؟ به موازات شروع کاهش وزن و تداوم آن، عموما افراد از دیدن ظاهر جدید خود هیجان زده می شوند و از اندام جدید خود خوشحال خواهند شد. تنها نکته ی منفی آن است که: به موازات این که سایز بدن تان کاهش می یابد سایز پوست تان چندان کاهش نمی یابد و ممکن است شل و چروکیده به نظر آید. آیا زندگی اجتماعی و معاشرت فرد پس از جراحی کاهش وزن تغییر می کند؟ در حقیقت ممکن است پس از جراحی کاهش وزن ارتباطات شما با دوستان یا خانواده تان، تغییر کند. برای بسیاری از افراد چاق، غذاها و نوشیدنی ها نقش اصلی را در زندگی(اعم از زندگی اجتماعی شان) ایفا می کند و به عبارتی دیگر بخش اعظم تعاملات اجتماعی آن ها نیز بر پایه ی غذا خوردن، استوار می گردد. لذا پس از جراحی کاهش وزن می بایست راه های دیگری را برای ارتباط با اجتماع پیدا کنید، راه هایی که بر غذا خوردن متمرکز نباشند. علاوه بر آن به موازات کاهش وزن، نتایج آن در ظاهر شما آشکار خواهند شد و لذا مردم نیز متوجه آن خواهند شد و از شما در مورد ظاهرتان سوال خواهند کرد و... لذا می بایست از قبل برای پاسخ به پرسش های احتمالی آماده باشید و تفکر کنید که چگونه می خواهید از عهده ی آن ها بر آیید.
ماهرخ بیگلری .ایمیل سندر گروه مارشال - مدرن حلزون وحشی
www.facebook.com/mahrokh.biglari
| |||||||||||||
|
| ||||||||||||||
| | ||||||||||||||
| | ||||||||||||||
| | ||||||||||||||
| | ||||||||||||||
| Powered By Amir Hejvani - Marshal | ||||||||||||||
| All Rights Reserved By Marshal Modern Group | ||||||||||||||
اگر کسی پرستار هست دستش بالا ...لول
__._,_.___
No comments:
Post a Comment